Philippe de Champaigne

Philippe de Champaigne

Irudi gehiago
ganberako margolari

Bizitza
JaiotzaBrusela, 1602ko maiatzaren 26a
Herrialdea Frantziako Erresuma
Hegoaldeko Herbehereak
HeriotzaParis, 1674ko abuztuaren 12a (72 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Charlotte Duchesne (en) Itzuli
Seme-alabak
ikusi
  • Catherine de Sainte-Suzanne (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Irakaslea(k)Jacques Fouquier (en) Itzuli
Ikaslea(k)
ikusi
  • Nicolas de Plattemontagne (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakmargolaria, arkitektura proiektuen marrazkilaria eta artista bisuala
Lantokia(k)Paris eta Brusela
Lan nabarmenak
ikusi
  • Portrait of Cardinal Richelieu (en) Itzuli
    Vanitas (en) Itzuli
    Mother Catherine-Agnès Arnault and Sister Catherine de Sainte Suzanne de Champaigne (en) Itzuli
KidetzaAcadémie royale de peinture et de sculpture (en) Itzuli
Mugimenduaklasizismoa
Barrokoko margolaritza
Genero artistikoaerretratua
genero-artea
margolaritza historikoa
arte sakroa
Vanitasa

Musicbrainz: c2c61406-d87e-4047-8c9f-97426b0ba6d7 Discogs: 2500934 Edit the value on Wikidata

Philippe de Champaigne (Brusela, 1602 – Paris, 1674) Flandrian sortu zen margolari eta marrazkilari frantsesa izan zen.

Biografia

Bruselan ikasi ondoren, Italiarantz abiatu zen, baina Parisen geratu zen, Parisko Luxenburgoko Jauregiko dekorazio-lanetan. Ondoren, Nicolas Poussin pintorearekin hasi zen lanean, eta erretratuak eta paisaiak margotzen hasi zen. Erregearen amaren pintore ofizial bihurtu ondoren, mandatu asko izan zuen: erlijio-lanak Parisko karmeldarrentzat (Eguberria, 1628; Tenpluko aurkezpena, 1629) eta gortesauentzako erretratuak (Richelieu, 1635). Richelieuk eskatuta, lan ofizialak egin zituen, Estatuaren kargura (Luis XIII.aren erretratua, 1635; Parisko Sorbona, Val-de-Grace abadia eta Cardinal jauregiko dekorazioa; Gaston de Foix armagizonaren erretratua, 1635). Ordura arteko lan guztiak barrokoak, ugariak eta guztiz koloretsuak izan ziren. 1643. urtetik aurrera, haatik, Champaigne jansenisten artean ibili zen, eta ordura arteko kolore oparotasuna eta freskotasun barrokoa erlijio-giro estuko zuhurtasun eta urritasun bihurtu ziren (Port Royaleko erretratuak, Angélique Arnauden erretratua). Bilakaera hori dela medio, Champaigne Frantziako pintore klasizista nagusietakotzat hartu izan da gerokoan (Ex-voto, 1662, bere alaba Catherineren mirarizko sendatzearen oroigarri egin zuen koadroa).

Erreferentziak

  • Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Kanpo estekak

Autoritate kontrola
  • Wikimedia proiektuak
  • Wd Datuak: Q314814
  • Commonscat Multimedia: Philippe de Champaigne / Q314814

  • Identifikadoreak
  • WorldCat
  • VIAF: 4917729
  • ISNI: 0000000121184193
  • BNE: XX1068544
  • BNF: 12263241w (data)
  • CANTIC: a11026492
  • GND: 119233096
  • LCCN: n86871334
  • NKC: ola2002150741
  • NLA: 35988552
  • SNAC: w6kp89q5
  • SUDOC: 031413668
  • ULAN: 500115355
  • UB: a1073575
  • ICCU: REAV089200
  • BPN: 29332023
  • Open Library: OL505057A
  • KulturNav: id
  • RKD: 16305
  • Hiztegiak eta entziklopediak
  • Britannica: url
  • Bilduma digitalak
  • Persée: 160354
  • Museo del Prado: e1699b60-7b7f-455a-9ce1-ec53be8d58ec
  • Ondare historikoa
  • FMIS: LSH/agents/5736
  • Wd Datuak: Q314814
  • Commonscat Multimedia: Philippe de Champaigne / Q314814