Angels with Dirty Faces

Angels with Dirty Faces
Engelen met smerige gezichten (NL)^[1]

Ann Sheridan en James Cagney in Angels with Dirty Faces

Regie

Michael Curtiz

Producent

Samuel Bischoff

Scenario

Rowland Brown

Hoofdrollen

James Cagney
Humphrey Bogart
Pat O'Brien
Ann Sheridan

Muziek

Max Steiner

Montage

Owen Marks

Cinematografie

Sol Polito

Distributie

Warner Brothers

Première

26 november 1938

Genre

Misdaad

Speelduur

93 min.

Taal

Engels

Land

Verenigde Staten

Gewonnen prijzen

1 NYFCC Award

Overige nominaties

3 Oscars

(en) IMDb-profiel

MovieMeter-profiel

(mul) TMDb-profiel

(en) AllMovie-profiel

Portaal

Film
Film noir

Angels with Dirty Faces is een gangsterfilm uit 1938 van regisseur Michael Curtiz. De hoofdrollen worden vertolkt door James Cagney, Pat O'Brien en Humphrey Bogart. De film werd genomineerd voor drie Oscars.

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Rocky Sullivan en Jerry Connolly zijn twee jeugdvrienden. Wanneer ze samen een treinwagon openbreken om de lading te stelen, worden ze betrapt door de politie. Rocky wordt opgepakt en Jerry weet te ontsnappen. Na enkele jaren in een opvoedingsgesticht begint Rocky het leven van een gangster te leiden. Na zo'n 15 jaar, waarin hij voortdurend in en uit de gevangenis vliegt, besluit hij zijn oude jeugdvriend op te zoeken.

Jerry is ondertussen een priester geworden en houdt zich bezig met het heropvoeden van criminele jongeren. Zijn droom is het oprichten van een jongerencentrum waarmee hij de kleine boefjes van de straten kan houden. Maar de priester heeft niet de invloed die Rocky wel heeft. Rocky, de topgangster, is in de ogen van de jongens een held. Ze luisteren naar hem en doen er alles aan om zoals hem te worden. Enerzijds gebruikt Rocky zijn invloed om de jongens op het rechte pad te helpen, maar anderzijds gebruikt hij ze ook om geld te verdienen.

Rocky besluit ook om z'n advocaat James Frazier een bezoekje te brengen. Terwijl Rocky in de gevangenis zat, werkte Frazier zich op naar de top in het misdaadmilieu. De twee maakten een deal: Frazier en Rocky gingen samenwerken zodra Rocky vrijkwam. Frazier die Rocky liever kwijt dan rijk is, laat hem achtervolgen. Maar Rocky laat zich niet zo maar vermoorden. Hij steelt alle waardevolle documenten van Frazier om zich zo van een plaats in de bende van maffiabaas Mac Keefer te verzekeren. Tegen de zin van zowel Keefer als Frazier krijgt Rocky een belangrijke rol in hun bende.

Maar Jerry is het beu om te zien hoe jongeren opkijken naar gangsters zoals Rocky en besluit de misdadigers aan te klagen. Rocky laat zijn oude vriend doen, maar wordt verplicht in te grijpen wanneer Keefer voorstelt om Jerry te vermoorden. Rocky schiet zowel Keefer als Frazier dood en gaat op de vlucht voor de politie. Hij wordt even later ingesloten en gebruikt Jerry om te ontsnappen. Maar Rocky raakt niet ver en de politie pakt hem op. Op z'n proces wordt hij schuldig bevonden en ter dood veroordeeld. Rocky is van plan te sterven zoals hij leefde: met een grote mond.

Maar dan komt priester Jerry hem vragen dat net niet te doen. Hij wil dat zijn jeugdvriend al schreeuwend naar de elektrische stoel wandelt. Hij wil dat Rocky sterft als een lafaard, zodat de jongeren niet meer naar hem zullen opkijken. Rocky weigert, zijn stoere praat is het enige dat hij nog heeft en dat wil hij niet afstaan. Maar net voor z'n executie begint hij te roepen. Alle reporters die aanwezig zijn, geloven hun oren niet. De volgende dag staan alle kranten vol: Rocky stierf als een lafaard.

Rolverdeling

Acteur	Personage
James Cagney	Rocky Sullivan
Pat O'Brien	Jerry Connolly
Humphrey Bogart	James Frazier
Ann Sheridan	Laury Ferguson
George Bancroft	Mac Keefer

Oscarnominaties

Best Director - Michael Curtiz
Best Actor in a Leading Role - James Cagney
Best Writing, Original Story - Rowland Brown

Feiten

Ook naast de set had James Cagney de meeste invloed op de jonge acteurs. Op een dag hadden ze Humphrey Bogart ingesloten en z'n broek gestolen. Wanneer een van de jongeren probeerde om Cagney te plagen, gaf hij de jongen een mep boven z'n neus. Sindsdien luisterden ze ook naast de set naar hem.
Om de rol van Rocky tot een goed einde te brengen, baseerde Cagney zich op z'n eigen jeugd in Hell's Kitchen. Zo herinnerde hij zich een pooier die steeds met z'n nek bewoog, aan z'n broek trok en zei: "Whadda ya hear! Whadda ya say!" Ook Rocky doet dit een paar keer in de film.
In de film zitten enkele ongebruikte beelden van de gangsterfilm The Public Enemy (1931).
Vele critici vroegen zich na de film af of Rocky deed alsof hij stierf als een lafaard of dat hij echt stierf als een lafaard. Cagney zelf zegt dat hij het zo speelde dat het publiek zelf kon kiezen.