Abelardo Fernández

Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Abelardo

Pełne imię i nazwisko	Abelardo Fernández Antuña
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1970 Gijón
Wzrost	185 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1985–1986 La Braña 1986–1988 Estudiantes Somió 1988–1989 Sporting Gijón
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1989 Sporting Gijón B 4 (2) 1989–1994 Sporting Gijón 179 (13) 1994–2002 FC Barcelona 178 (11) 2002–2003 Deportivo Alavés 28 (0) W sumie: 389 (26)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1990  Hiszpania U-20 1 (0) 1990–1991  Hiszpania U-21 6 (1) 1991–1992  Hiszpania U-23 12 (5) 1991–2001  Hiszpania 54 (3) 2000  Asturia 1 (0) W sumie: 74 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2008–2010 Sporting Gijón B 2010–2011 Candás CF 2011–2012 CD Tuilla 2012 Sporting Gijón (asystent) 2012–2014 Sporting Gijón B 2014–2017 Sporting Gijón 2017–2019 Deportivo Alavés 2019–2020 RCD Espanyol 2021 Deportivo Alavés 2022–2023 Sporting Gijón
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Abelardo Fernández Antuña (ur. 19 marca 1970 w Gijón) – hiszpański trener i piłkarz, złoty medalista olimpijski z Barcelony, grający na pozycji stopera.

Urodził się w Gijón, w tamtejszym Sportingu rozpoczynał swoją karierę. Już w pierwszym swoim sezonie gry w Primera División, 1989/90, rozegrał w niej 33 spotkania, zdobywając 2 bramki. Sporting zajął jednak dopiero 13. miejsce. Zupełnie inaczej losy klubu z Gijón potoczyły się w następnym sezonie, kiedy to, pod wodzą takich graczy jak Luis Enrique, Milan Luhový, Georgi Jordanow czy Joaquín, gracze z północy Hiszpanii zajęli 5. miejsce, do drugiego Atlético tracąc zaledwie trzy punkty. Abelardo wystąpił we wszystkich 38 spotkaniach. Kolejny sezon był trochę gorszy – Sporting zajął 8. miejsce, a Abelardo rozegrał 35 meczów. Druga połowa roku 1992 rozpoczęła się dla piłkarza wyśmienicie – razem z reprezentacją Hiszpanii zdobył złoty medal Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, pokonując w finale Polaków. W klubie zagrał 37 razy, a Sporting w tabeli był 13. W następnym sezonie klub był miejsce niżej, a Abelardo – dla którego był to ostatni rok w klubie – wystąpił w 36 meczach. Lato roku 1994 było kulminacyjnym punktem kariery Abelardo – kupił go klub, w którym występował przez następne 8 sezonów – FC Barcelona. W zespole z Katalonii nie odniósł jednak wielkich sukcesów – dwukrotne mistrzostwo Hiszpanii (1998 i 1999), Puchar Zdobywców Pucharów 1997 i Superpuchar Europy 1998. W drużynie rozegrał 171 meczów ligowych, zdobywając 11 goli. Z Barcelony odszedł po sezonie 2001/02, kiedy to zagrał tylko 7-krotnie. W ostatnim sezonie swojej kariery Abelardo występował w Deportivo Alavés.

W reprezentacji Hiszpanii Abelardo zagrał 54 razy, uczestnicząc w Mistrzostwach Świata 1994 i 1998, a także EURO 1996 i 2000.