Ajsakos

Ajsakos
Αἴσακος
królewicz trojański
Ilustracja
Ilustracja z Metamorfoz Owidiusza.
Virgil Solis, Aesacus and Hesperia
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Priam

Matka

Arisbe

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Ajsakos (gr. Αἴσακος, łac. Aesacus) – w mitologii greckiej syn króla Troi Priama i Arisbe, córki wieszcza Meropsa[1].

Matka Ajsakosa była pierwszą żoną Priama. Zaraz po jego urodzeniu rozwiódł się i wydał ją za mąż za Hyrtakosa. Chłopiec otrzymał po dziadku dar jasnowidzenia i Merops szkolił go w interpretacji snów. Gdy Hekabe, drugiej żonie ojca, przyśnił się sen o płonącej żagwi, od której spłonie Troja, kazał Priamowi zabić dziecko narodzone przez Trojankę z królewskiego rodu[2].

Ajsakos wsławił się wielką miłością do Asterope, córki boga rzecznego Kebrena. Po śmierci żony, którą ukąsił wąż, usiłował wielokrotnie popełnić samobójstwo, skacząc do morza ze skały. Tetyda ulitowała się nad nim i zamieniła go w nurkującego ptaka[2][3].

Według innej wersji Ajsakos obdarzył uczuciem nimfę Hesperię, również córkę Kebrena, która, uciekając przed nim, nadepnęła na węża i zmarła. Zrozpaczony rzucił się ze skały[4].

W kulturze

Literatura

  • Apollodorus, Bibliotheca – Ajsakos wymieniany jest jako mąż Asterope[4].
  • Owidiusz, Metamorfozy – Ajsakos pojawia się jako mężczyzna zakochany w Hesperii[4].
Jules-Élie Delaunay, The death of the Nymph Hesperia

Ilustracje

Wizerunek Ajsakosa w ilustracjach Metamorfoz Owidiusza:

  • Aesacus and Hesperia, Virgil Solis, ilustracja z ok. 1551–1562[5]
  • Aesacus and Hespia, Antonio Tempesta, XVII w.[6]
  • Aesacus and Hesperie, William Turner, ilustracja z 1819[7]
  • Aesacus and Hesperia, Johann Ulrich Kraus, ilustracja z 1690

Malarstwo

  • The death of the Nymph Hesperia, Jules-Élie Delaunay (1859)[8]

Przypisy

  1. ↑ Carlos Parada: Priam. Greek Mythology Link. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
  2. ↑ a b Robert Graves: Mity greckie. Warszawa: PIW, 1992. ISBN 83-06-02284-X.
  3. ↑ Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 184. ISBN 83-04-04673-3.
  4. ↑ a b c Aaron J. Atsma: Asterope Hesperia. Theoi Project. [dostęp 2018-01-03]. (ang.).
  5. ↑ Aesacus und Hesperia. Herzog Anton Ulrich-Museum. [dostęp 2018-01-03]. (niem.).
  6. ↑ Aesacus and Hespia. Fine Arts Museums of San Francisco. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
  7. ↑ Aesacus and Hesperie. The British Museum. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
  8. ↑ Carlos Parada: Iconography » NYMPHS. Greek Mythology Link. [dostęp 2018-01-03]. (ang.).