Aleksander Karwasiński
 | |||
 plutonowy | |||
| Data i miejsce urodzenia | 18 czerwca 1897 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 października 1920 | ||
| Przebieg służby | |||
| Siły zbrojne |
| ||
| Jednostki | 25 pułk piechoty | ||
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Aleksander Karwasiński (ur. 18 czerwca 1897 w Kamionce, zm. 4 października 1920 pod Treskieniami) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Michała i Salomei z Pazerów. Absolwent szkoły powszechnej. Początkowo pracował w gospodarstwie ojca[1].
W listopadzie 1918 wziął udział w rozbrajaniu oddziałów austriackich i wstąpił ochotniczo do odrodzonego Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do 1 kompanii 25 pułku piechoty. W jej składzie walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej[1]. W marcu 1920 w walce pod Rogaczewem, otoczony wraz ze swoim plutonem, zainicjował pomyślne przebicie się do linii zajmowanej przez własną kompanię. W sierpniu, podczas walk nad Bugiem zorganizował wypad zakończony zdobyciem sprzętu wojskowego. Poległ w bitwie pod Treskiniami, pochowany został w Antonówce k. Święcian[1].
Za czyny bojowe odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 5807)
Przypisy
- ↑ a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 63.
- ↑ Juszkiewicz 1928 ↓, s. 36.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Władysław Juszkiewicz: Zarys historii wojennej 25-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
