Aleksandra z Potockich Potocka
Karl de Blaas, Portret Aleksandry Potockiej z około 1852 roku. | |||
Pilawa | |||
Rodzina | Potoccy herbu Pilawa | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1818 | ||
Data i miejsce śmierci | 6 stycznia 1892 | ||
Ojciec | Stanisław Potocki | ||
Matka | Katarzyna Branicka | ||
Mąż | August Potocki | ||
|
Aleksandra z Potockich Potocka herbu Pilawa (ur. 26 marca 1818 w Petersburgu, zm. 6 stycznia 1892 w Warszawie) – właścicielka dóbr wilanowskich, działaczka charytatywna, malarka.
Życiorys
Była córką Stanisława Septyma Potockiego i Katarzyny z Branickich.
Osierocona w dzieciństwie, była wychowywana przez swoją ciotkę Zofię z Branickich Potocką. Około roku 1836 została damą dworu cesarskiego w Petersburgu, a w 1840[1] poślubiła Augusta Potockiego, właściciela Wilanowa. Wspólnie z mężem dbali o odnowienie rezydencji wilanowskiej i wzbogacenie tamtejszych zbiorów sztuki. W latach 1857–1870 polecili przebudować w stylu neorenesansowym według projektu Henryka Marconiego kościół parafialny w Wilanowie.
Wspierała finansowo akcje Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Opracowała Rodowód Pilawitów Potockich w męskim pogłowiu z opuszczeniem niewiast i linii wygasłych od Macieja aż do 15 stycznia 1879 żyjących (Kraków 1879). Wspierała finansowo wydanie tzw. Albumu wilanowskiego[2]. Była członkiem trzeciego zakonu św. Franciszka pod imieniem Salomei.
Podobno w czasie remontu pałacu w latach siedemdziesiątych XIX wieku kazała usunąć ze ścian galerii południowej freski skąpo odzianych muz. Miała osobiście spalić pochodzące ze zbiorów Szczęsnego Potockiego ryciny i książki, które uznała za obsceniczne[3].
Została pochowana w kaplicy kościoła wilanowskiego nad kryptą Potockich. Wilanów przekazała w testamencie Ksaweremu Branickiemu, mężowi Anny Potockiej z Krzeszowic. Dobra Międzyrzec przekazała Potockim z Krzeszowic, a utworzoną przez siebie ordynację teplicką Konstantemu Józefowi Potockiemu.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Biogram Aleksandry Potockiej
- Portret damy w czerni – film na stronie internetowej Muzeum Pałacu w Wilanowie.