Aniela Merici

Święta
Aniela Merici

dziewica
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1474 Desenzano
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1540 Brescia
Czczona przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	24 kwietnia 1768 przez Klemensa XIII
Kanonizacja	27 maja 1807 przez Piusa VII
Wspomnienie	27 stycznia
Multimedia w Wikimedia Commons

Aniela Merici (ur. 21 marca 1474 w Desenzano del Garda, zm. 27 stycznia 1540 w Brescii) – włoska święta, założycielka Zgromadzenia Sióstr Urszulanek, należąca do III Zakonu św. Franciszka. Dążyła do odnowy Kościoła katolickiego poprzez działalność charytatywną i edukacyjną.

Życiorys

Według podań już od młodości prowadziła życie pełne modlitwy i wyrzeczeń. W wieku 15 straciła siostrę, a niedługo po tym matkę i ojca. Zamieszkała wówczas ze swoim wujem w Salò i zajmowała się jego gospodarstwem. Wstąpiła do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Po śmierci wuja powróciła do rodzinnego Desenzano, zaś w 1516 przeniosła się do Brescii. Należała do ruchu Del Divino Amore, z którego członkiniami rozpoczęła prace charytatywne – odwiedzała szpitale, fundowała przytułki dla sierot oraz szkoły dla ubogiej młodzieży.

W 1524 Aniela udała się z pielgrzymką do Ziemi Świętej. Przebywając na Krecie prawie utraciła wzrok. W jubileuszowym roku 1525 wybrała się do Rzymu, by uzyskać odpust. Wkrótce jednak musiała opuścić Brescię, ze względu najazdu wojsk cesarza Karola V. Przebywała w Varallo i Mediolanie, kontaktując się tam ze swoim duchowym synem, księciem Franciszkiem Sforzą. Po ustaniu zawieruchy, powróciła do Brescii by kontynuować działalność charytatywną i wychowawczą. W wieku 60 lat założyła zgromadzenie sióstr urszulanek, które poświęciły się przede wszystkim wychowaniu młodych dziewcząt, przyszłych matek (1535). Dla swej wspólnoty napisała regułę zakonną. Dla diecezji zatwierdzono ją 8 sierpnia 1536. W 1537 roku po formalnych wyborach została wybrana pierwszą przełożoną towarzystwa. Podjęła pracę wychowawczą, uważając, „iż nieład w społeczeństwie wywodzi się z nieładu w rodzinie”. Aniela stworzyła nowy model apostołowania w Kościele. Pod duchowym wpływem Anieli pozostawała poważna część elity ówczesnych Włoch. Nazywano ją powszechnie „Matką”. Tego tytułu używał wobec niej sam książę Mediolanu, Sforza. Zmarła 27 stycznia 1540. Pochowano ją w kościele św. Afry. W chwili jej śmierci zgromadzenie, które założyła, liczyło 150 członkiń. Papież Paweł V zatwierdził regułę zgromadzenia w roku 1544.

Kult

W staraniach o jej beatyfikację udział brał św. Karol Boromeusz. Beatyfikacji Anieli Merici dokonał Klemens XII 24 kwietnia 1768 roku, a jej kanonizacji – Pius VII 27 maja 1807^[1]. Jej wspomnienie rozszerzone jest na cały Kościół od 1861. Do II soboru watykańskiego obchodzone było 31 maja, obecnie 27 stycznia^[2].

W ikonografii Święta przedstawiana jest w habicie urszulanki z białą chustą na szyi. Św. Aniela patronuje osobom niedomagającym, chorym i niepełnosprawnym, wspomaga przy utracie rodziców.

Zobacz też

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• modlitwa za pośrednictwem świętego

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 181-184. ISBN 83-7097-271-3.
• Wincenty Zaleski SDB: Święci na każdy dzień. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie, 2008, s. 96-97. ISBN 978-83-7201-353-8.
• Święta Aniela Merici na brewiarz.pl
• Życie Anieli Merici na opoka.pl
• Polskie publikacje o Anieli Merici w bibliotece Polona