Balys Sruoga

Balys Sruoga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1896
Baibokai

Data i miejsce śmierci

16 października 1947
Wilno

Miejsce spoczynku

cmentarz Na Rossie

Zawód, zajęcie

poeta, prozaik, dramaturg, teatrolog, profesor Uniwersytetu Litewskiego w Kownie

Narodowość

litewska

Tytuł naukowy

doktor filozofii

Multimedia w Wikimedia Commons
Muzeum Balysa Sruogi w Zielonej Górze w Kownie
Grób Balysa Sruogi na cmentarzu Na Rossie

Balys Sruoga (ur. 2 lutego 1896 w Baibokai koło Birż, zm. 16 października 1947 w Wilnie[1]) – litewski poeta, prozaik, dramaturg i teatrolog, profesor Uniwersytetu Litewskiego w Kownie, więzień obozu koncentracyjnego Stutthof.

Życiorys

Ukończył gimnazjum realne w Poniewieżu. W 1914 roku przeniósł się do Petersburga, gdzie studiował w tamtejszym Instytucie Leśnym oraz na Wydziale Historii i Filologii Uniwersytetu Piotrogrodzkiego. Od 1916 roku studiował literaturę na Uniwersytecie Moskiewskim[2][3].

Po powrocie na Litwę pracował w redakcji dziennika „Lietuvos”, by w 1921 roku wyjechać na stypendium do Monachium, gdzie kształcił się w dziedzinie slawistyki oraz teatrologii. W 1924 roku obronił dysertację i uzyskał tytuł doktora filozofii. Podjął pracę na Uniwersytecie Kowieńskim na Wydziale Nauk Humanistycznych, gdzie wykładał m.in. literaturę rosyjską oraz wiedzę o teatrze[4][2].

W czasie okupacji niemieckiej został aresztowany i przewieziony do obozu koncentracyjnego Stutthof. Był więźniem podobozu Hopehill[5]. Wspomnienia z obozu opisał w książce pt. Las Bogów. Po II wojnie światowej działał i pracował w Wilnie. Jest pochowany na cmentarzu Na Rossie[2].

Twórczość

  • 1919: Deivė iš ežero[6]
  • 1920: Saulė ir smiltys (Słońce i piasek)[1]
  • 1923: Dievų takais (Ścieżkami bogów)[1]
  • 1930: Lietuvių teatras Peterburge[6]
  • 1932: Milžino paunksmė (W cieniu olbrzyma)[1]
  • 1947: Kazimieras Sapiega[1]
  • 1949: Lietuvių liaudies dainų rinktinė[6]
  • 1957: Dievų miškas (Las bogów)[1] – książka doczekała się ekranizacji(inne języki) w 2005[3]

Upamiętnienie

1 października 1966 roku na domu pisarza na Zielonej Górze w Kownie została odsłonięta tablica upamiętniająca[4]. Została zmodyfikowana w 2007 roku[4]. 5 lutego 2006 roku z okazji 110. rocznicy urodzin poety została organizowana wystawa „Balys iš Baibokai”. W otwarciu wystawy wzięli udział niektórzy krewni pisarza[6].

Przypisy

  1. a b c d e f Sruoga Balys, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-06-03] .
  2. a b c Balys Sruoga. vilnijosvartai.lt. [dostęp 2021-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (04.03.2016)]. (lit.).
  3. a b Balys Srouga. Visuotinė lietuvių enciklopedija. [dostęp 2021-11-07]. (lit.).
  4. a b c SRUOGA BALYS. atminimas.kvb.lt. [dostęp 2021-06-03]. (lit.).
  5. Neringa Markevičienė. W: Jonas Boruta, Vanda Aramavičiūtė, Grzegorz Błaszczyk, Danutė Gailienė, Kęstutis K. Girnius: Lietuvių katalikų mokslo akademijos, Metraštis XXXV. i inni. Wilno: 2011.
  6. a b c d Teigiantys gyvenimą Baibokai. bernardai.lt. [dostęp 2021-06-03]. (lit.).

Bibliografia

  • BalysB. Sruoga BalysB., Las Bogów, Stanisław (tłum.)S.() Majewski, Sztutowo: Muzeum Stutthof, 2013, ISBN 978-83-937076-5-2 .

Linki zewnętrzne

  • Balys Sruoga: Na rozdrożu : odezwa Litwina do Polaków (1940) w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000108708239
  • VIAF: 12433093
  • LCCN: n82088608
  • GND: 119106841
  • BnF: 12784837t
  • SUDOC: 172760550
  • NKC: ola2003172165
  • NTA: 073635626
  • BIBSYS: 90193793
  • CiNii: DA10756648
  • Open Library: OL418261A
  • PLWABN: 9810695012205606
  • NUKAT: n2003046698
  • J9U: 987007268426405171
  • LNB: 000012620
  • WorldCat: lccn-n82088608
  • PWN: 3978698
  • NE.se: balys-sruoga
  • SNL: Balys_Sruoga
  • VLE: balys-sruoga
  • Catalana: 0063991
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 57653