Bernard de Chalvron

 Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bernard de Chalvron
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Bernard Guillier de Chalvron

Data i miejsce urodzenia

1911
Blois

Data śmierci

12 grudnia 1990

Doradca Szefa Państwa Francuskiego ds. Algierii Francuskiej
Następca

Jacques Tiné

Stały przedstawiciel Francji przy ONZ
Okres

od 1967
do 1970

Ambasador Francji w NRD
Okres

od 1974
do 1976

Poprzednik

Jacques Jessel

Następca

Henry Bayle

Odznaczenia
Order Galijskiej Franciski

Bernard Guillier de Chalvron (ur. 1911, zm. 12 grudnia 1990) – francuski dyplomata, doradca Philippe Pétaina ds. Algierii Francuskiej, członek francuskiego ruchu oporu.

Na początku lat 40. XX wieku pełnił funkcję doradcy Szefa Państwa Francuskiego ds. Algierii, później zastąpiony został przez Jacquesa Tiné. W 1942 r. dołączył do Noyautage des administrations publiques(inne języki), a po aresztowaniu Claude Bourdeta pełnił funkcję jej przywódcy. Przekazywał alianckim dyplomatom w Paryżu kopie raportów i dokumentów ze spotkań rządu Vichy. W maju 1944 r. aresztowany i wysłany do obozu koncentracyjnego Buchenwald, uwolniony przez Amerykanów w 1945 roku.

Po wojnie dalej służył we francuskiej służbie dyplomatycznej, w latach 1967–1970 pełnił funkcję stałego przedstawiciela Francji przy ONZ, a w latach 1974–1976 był ambasadorem Francji w NRD.

Bibliografia

  • Didier Epelbaum. Itinéraire de Bernard de Chalvron, diplomate et chargé de mission à Vichy. Un anti-Papon. „Libération”, 3 kwietnia 1998. 
  • Who’s Who in France. 2013, s. 500.