Brandleitetunnel
Portal od strony Oberhofu | |||
Państwo | Niemcy | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Oberhof | ||
Rodzaj | tunel kolejowy | ||
Długość | 3039 m | ||
Liczba tub | 1 | ||
Liczba portali | 2 | ||
Data otwarcia | 19 marca 1884 | ||
Budowa | |||
Data budowy | 1880-1884 | ||
Zarządzanie | |||
Płatny | nie | ||
Położenie na mapie Turyngii | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
50°41′05,6″N 10°42′41,7″E/50,684889 10,711583 | |||
|
Brandleitetunnel – tunel kolejowy o długości 3039 metrów, na osi wschód-zachód[1], w Lesie Turyńskim w Niemczech (Turyngia), zlokalizowany na linii kolejowej Neudietendorf – Grimmenthal, pomiędzy stacjami Gehlberg (598 m n.p.m.), a Oberhof (Thür.), 639 m n.p.m.[2] Po oddaniu do użytku był to drugi pod względem długości tunel kolejowy w Niemczech. Budowa tunelu i otwarcie połączenia kolejowego stało się istotnym impulsem do rozwoju Oberhofu[3].
Historia
Prace przygotowawcze do budowy obiektu, który miał umożliwić przebycie wzgórz Lasu Turyńskiego[3] (masyw Brandleite), rozpoczęto jesienią 1880. W budowie brało udział około 1380 robotników z Niemiec, Austrii, Polski i Włoch. Tunel budowano jednocześnie z dwóch stron, a do połączenia obu szybów doszło 21 lutego 1883. Otwarcie nastąpiło 19 marca 1884. W czasie powstania tunel był opisywany jako najtrudniejszy w budowie obiekt w Prusach i arcydzieło inżynierii[3]. Podczas jego budowy zginęło pięć osób, a wiele innych zostało rannych. Ponad stu pracowników zmarło na dur brzuszny[1].
Uważa się, że obok tunelu Gotthard w Szwajcarii, Brandleitetunnel gromadził najwięcej przeciekających wód gruntowych w Europie. Ciągłe przesiąkanie wody skutkowało licznymi naprawami sklepienia i portali, ponieważ technologia kompleksowego uszczelnienia nie została podczas budowy jeszcze opanowana. Po 20 latach od otwarcia cała konstrukcja musiała zostać osuszona[1].
W kwietniu 1945, w ostatniej fazie II wojny światowej, tunel miał zostać wysadzony. Wykonaniu tego zamysłu zapobiec miał najwyższy sekretarz Reichsbahn, Ernst Kallert, który mieszkał w latach 1901–1947 w Gehlbergu i którego nagrobek na cmentarzu w tej miejscowości zawiera informacje na ten temat[1].
Krótko przed 120. rocznicą budowy tunelu kolejowego wydrążono obok tunel autostrady A71. Stworzyło to problemy ze względu na istotny wpływ budowy na sytuację wodną w masywie skalnym. W latach 2004–2005 tunel kolejowy w związku z tym wyremontowano. Został ponownie otwarty dla ruchu 3 lipca 2005. Podtorze zostało zastąpione płytą z podkładami betonowymi. Wymieniono też sygnalizację i zamontowano system przeciwpożarowy. Ze względu na problemy techniczne tunel remontowano zamiast pięciu, jedenaście miesięcy[1].
Od portalu wschodniego dwutorowa linia wznosi się na długości 2120 m o wskaźnik 10 promili, a następnie opada o 2 promile do portalu zachodniego. Na ostatnich kilku metrach w tunelu umieszczono pierwsze rozjazdy stacji Oberhof[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Lothar BrillL.B. Webmaster Lothar BrillL.B., Brandleite-Tunnel der Strecke 6298, Informationen von Lothar Brill [online], www.eisenbahn-tunnelportale.de [dostęp 2020-09-30] (niem.).
- ↑ Eisenbahnatlas Deutschland = Railatlas Germany. Verlag Schweers + Wall. Schweers + Wall. 2005, s. 66. [dostęp 2020-08-08].
- ↑ a b c Der Brandleite-Tunnel und der Bahnhof Oberhof werden eingeweiht [online], Dr. Curt Weidhaas in Oberhof [dostęp 2020-09-30] (niem.).