Brazylijska gorączka krwotoczna
Klasyfikacje | |
ICD-10 | A96.8 |
---|
Brazylijska gorączka krwotoczna – słabo poznana choroba wirusowa, opisana po raz pierwszy w 1994 roku w miejscowości Sabiá w brazylijskim stanie São Paulo. Kolejne dwa przypadki dotyczyły pracowników laboratoriów, mających kontakt z materiałem zakaźnym.
Etiologia
Czynnikiem etiologicznym brazylijskiej gorączki krwotocznej jest RNA wirus Sabiá (SABV) zaliczany do arenawirusów Nowego Świata (kompleks Tacaribe).
Uważa się, że udział w przenoszeniu zarazka mogą mieć gryzonie. Do zakażeń laboratoryjnych doszło drogą wziewną, poprzez aspirację cząsteczek wirusa.
Objawy
W przebiegu choroby obserwowano wystąpienie objawów rzekomogrypowych (osłabienie, wysoka gorączka, dreszcze, bólu gardła, głowy, mięśni), zapalenia spojówek, objawów dyspeptycznych (bóle brzucha, biegunka, nudności i wymioty) prowadzących do odwodnienia.
Pierwsze opisane wystąpienie choroby zakończyło się zgonem pacjentki. Wystąpiły u niej krwawienia z dróg rodnych i krwiste wymioty. W preparacie sekcyjnym stwierdzono obrzęk płuc, ogniska krwotoczne i martwicze w wątrobie oraz krwawienia do przewodu pokarmowego.
W badaniach laboratoryjnych obserwowano leukopenię i podwyższenie poziomu aminotransferaz.
Leczenie
Nie opracowano leczenia przyczynowego.
Bibliografia
- Acha P. N., Szyfres B. Zoonoses and Communicable Diseases Common to Man and Animals. ISBN 92-75-31992-8. (PDF)
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- Britannica: science/Brazilian-hemorrhagic-fever