Buskalina
|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | 2-(4-butoksy-3,5-dimetoksyfenylo)etyloamina | Inne nazwy i oznaczenia | 3,5-dimetoksy-4-butoksyfenyloetyloamina, 2-(3,5-dimetoksy-4-butoksyfenylo)etanoamina, 4-n-butoksy-3,5-dimetoksyfenyloetyloamina | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C14H23NO3 |
Masa molowa | 253,34 g/mol |
Identyfikacja |
Numer CAS | 64778-75-2 |
PubChem | 15102780 |
SMILES | COc1cc(cc(OC)c1OCCCC)CCN | |
InChI | InChI=1S/C14H23NO3/c1-4-5-8-18-14-12(16-2)9-11(6-7-15)10-13(14)17-3/h9-10H,4-8,15H2,1-3H3 | InChIKey | CHHALFOHMQNBAW-UHFFFAOYSA-N | |
Niebezpieczeństwa | Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. | |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Buskalina – organiczny związek chemiczny z grupy psychodelicznych fenyloetyloamin, analog meskaliny. Zsyntetyzowana po raz pierwszy przez Alexandra Shulgina, opisana w PiHKAL z minimalnym dawkowaniem 150 mg oraz dokładnie nieokreślonym czasem trwania efektów (według Shulgina „kilka godzin”). Butamina nie wywołuje typowych efektów psychodelicznych czy psychoaktywnych, może jednak powodować lekką arytmię serca oraz biegunkę[1].
Przypisy
- ↑ AlexanderA. Shulgin AlexanderA., AnnA. Shulgin AnnA., PiHKAL: A Chemical Love Story, Berkeley: Transform Press, 1991, ISBN 0-9630096-0-5 (ang.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Fenyloetyloaminy opisane w PiHKAL