Carlo Agostino Fabroni

Carlo Agostino Fabroni

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1651 Pistoia
Data i miejsce śmierci	19 września 1727 Rzym
Prefekt Kongregacji Indeksu
Okres sprawowania	1716–1727
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	17 maja 1706 Klemens XI
Kościół tytularny	S. Augustini
Multimedia w Wikimedia Commons

Carlo Agostino Fabroni (ur. 28 sierpnia 1651 w Pistoi, zm. 19 września 1727 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 28 sierpnia 1651 roku w Pistoi, jako syn Nicoli Fabroniego i Lucilli Sozzifanti^[1]. Studiował teologię i historię kościelną w jezuickim Seminario Romano, a następnie na Uniwersytecie Pizańskim, gdzie uzyskał doktoraty z teologii i prawa kanonicznego^[1]. Po studiach udał się do Rzymu (pomimo prób nakłonienia go do pozostania w Toskanii przez Kosmę III) i spotkał tam swoich kuzynów: Felice’a i Giacomo Rospigliosich^[1]. Wstąpił na służbę do Kurii Rzymskiej i pełnił funkcje referendarza Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i datariusza Penitencjarii Apostolskiej^[1]. Jako sekretarz Kongregacji Rozkrzewiania Wiary rozsądzał spory pomiędzy Petrusem Codde a Theodorusem de Kockem oraz między François Fénelonem a Jacques-Bénigne Bossuetem^[1]. 17 maja 1706 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Augustini^[2]. Zaangażował się w spór akomodacyjny, pomiędzy jezuitami a dominikanami i franciszkanami, dotyczący rytów chińskich^[1]. Fabroni stanął po stronie misjonarzy Towarzystwa Jezusowego i sprzeciwił się dekretowi Ex illa die, zakazującemu dostosowywania chrześcijaństwa do chińskiej kultury i zwyczajów^[1]. Od 1715 roku pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynalskiego, a rok później został prefektem Kongregacji Indeksu^[1]. Był zwolennikiem jezuitów i gorąco popierał ideę molinizmu, przez co zdecydowanie sprzeciwiał się jansenistom^[1]. Popadł w konflikt z Benedyktem XIII, kiedy zaoponował wobec promocji kardynalskiej Niccola Coscii^[1]. Zmarł 19 września 1727 roku w Rzymie z powodu ostrego zawęźlenia jelit^[1].

Przypisy