Cecil Parkinson
| Data i miejsce urodzenia | 1 września 1931 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 22 stycznia 2016 | ||
| Minister handlu i przemysłu | |||
| Okres | od 12 czerwca 1983 | ||
| Przynależność polityczna | Partia Konserwatywna | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | Norman Tebbit | ||
| |||
Cecil Edward Parkinson, baron Parkinson (ur. 1 września 1931 w Carnforth, Lancashire, zm. 22 stycznia 2016) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher, dwukrotnie przewodniczący swojej partii.
Jest synem pracownika kolei. Wykształcenie odebrał w Lancaster Royal Grammar School. Dzięki uzyskanemu tam stypendium rozpoczął studia na kierunku anglistyka w Emmanuel College na Uniwersytecie Cambridge. Później zmienił kierunek studiów i zaczął studiować prawo. Po studiach odbył służbę wojskową w lotnictwie. W 1957 poślubił Anne Jarvis. Doczekał się z nią trzech córek (Emmy, Mary i Jo). Następnie Parkinson rozpoczął pracę w MetalBox Compaty. W 1961 założył własną firmę, Parkinson-Hart securities.
W czerwcu 1970 wysytartował w wyborach do Izby Gmin w okręgu Northampton, ale bez powodzenia. Do parlamentu dostał się w listopadzie tego roku, wygrywając wybory uzupełniające w okręgu Enfield West. Kiedy okręg został zlikwidowany w lutym 1974 Parkinson wystartował w nowo utworzonym okręgu South Hertfordshire. Kiedy i ten okręg został zlikwidowany w 1983 Parkinson przeniósł się do okręgu Hertsmere.
Po zwycięstwie konserwatystów w wyborach 1979 Parkinson objął stanowisko w ministerstwie handlu. We wrześniu 1981 został przewodniczącym Partii Konserwatywnej oraz członkiem gabinetu jako Paymaster-General. W 1982 został dodatkowo Kanclerzem Księstwa Lancaster. Mimo iż zajmował drugorzędne stanowiska znalazł się w składzie ścisłego gabinetu Margaret Thatcher podczas wojny o Falklandy. W 1983 nadzorował kampanię wyborczą swojej partii. Po sukcesie wyborczym otrzymał stanowisko ministra handlu i przemysłu.
Z tego stanowiska musiał jednak zrezygnować już w październiku 1983, kiedy okazało się, że jego była sekretarka, Sara Keays, która zaszła z nim w ciążę, upubliczniła informacje o ich 12-letnim romansie. Do rządu Parkinson powrócił w 1987. Otrzymał wówczas stanowisko ministra energii. W 1989 został ministrem transportu. Zrezygnował w 1990, wraz z dymisją Margaret Thatcher. W 1992 zrezygnował ze startu w wyborach do Izby Gmin.
Jeszcze w tym samym roku został kreowany parem dożywotnim jako baron Parkinson i zasiadł w Izbie Lordów. W 1997 ponownie został przewodniczącym Partii Konserwatywnej i członkiem gabinetu cieni Williama Hague'a. Z tego stanowiska zrezygnował w 1998. Obecnie jest wiceprzewodniczącym Conservative Way Forward Group.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- leighrayment.com. leighrayment.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-07)].
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| XIV wiek |
|
|---|---|
| XV wiek |
|
| XVI wiek |
|
| XVII wiek |
|
| XVIII wiek |
|
| XIX wiek |
|
| XX wiek |
|
| XXI wiek |
|
- p
- d
- e
Ministrowie handlu i przemysłu Wielkiej Brytanii
| W latach 1970-1974 |
|
|---|---|
| W latach 1983-2007 |
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| Ministrowie transportu (1919–1941) |
|
|---|---|
| Ministrowie transportu wojennego (1941–1945) |
|
| Ministrowie lotnictwa cywilnego (1944–1953) |
|
| Ministrowie transportu (1945-1953) |
|
| Ministrowie transportu i lotnictwa cywilnego (1953–1959) | |
| Ministrowie transportu (1959–1970) | |
| Ministrowie transportu przemysłowego (1970–1974) |
|
| Ministrowie transportu (1974–1997) |
|
| Ministrowie środowiska, transportu i regionów (1997–2001) | |
| Minister transportu, samorządu i regionów (2001–2002) | |
| Ministrowie transportu (od 2002) |
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Pierwszy gabinet Margaret Thatcher (1979–1983)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
Drugi gabinet Margaret Thatcher (1983–1987)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
Trzeci gabinet Margaret Thatcher (1987–1990)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
