Conrad Ansorge
 | |||
| Imię i nazwisko | Conrad Eduard Reinhold Ansorge | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1862 | ||
| Pochodzenie | niemieckie | ||
| Data i miejsce śmierci | 13 lutego 1930 | ||
| Instrumenty | fortepian | ||
| Zawód | kompozytor, pianista | ||
| |||
Conrad Eduard Reinhold Ansorge[1][2] (ur. 15 października 1862 w Bukówce, zm. 13 lutego 1930 w Berlinie[1][2]) – niemiecki kompozytor i pianista.
Życiorys
W latach 1880–1882 studiował w konserwatorium w Lipsku, następnie w latach 1885–1886 był uczniem Ferenca Liszta w Weimarze[1][2]. Koncertował w Stanach Zjednoczonych, następnie w 1893 roku osiadł w Weimarze[1]. Od 1898 do 1903 roku był wykładowcą Klindworth-Scharwenka-Konservatorium w Berlinie[1][2]. Wystąpił w Warszawie (1897) i Krakowie (1910)[1]. Od 1920 roku uczył gry na fortepianie w Deutsche Akademie für Musik und darstellende Kunst w Pradze[1][2].
Zasłynął przede wszystkim jako interpretator utworów fortepianowych Ludwiga van Beethovena i Ferenca Liszta[1][2]. Skomponował m.in. Koncert fortepianowy, Sekstet smyczkowy, 2 kwartety smyczkowe, sonatę na wiolonczelę i fortepian, 3 sonaty fortepianowe, pieśni[1][2]. Jego kompozycje cechują się liryzmem, noszącym cechy bliskie impresjonizmowi[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Conrad Ansorge – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
