Copa Libertadores 1988
| XXIX edycja |
 1987 | 1989  | |
| Szczegóły turnieju |
| Liczba drużyn | 21 |
| Mistrz | Club Nacional de Football (3. tytuł) |
| Statystyki turnieju |
| Mecze | 83 |
| Strzelone gole | 170 (2,05 na mecz) |
W dwudziestej dziewiątej edycji Copa Libertadores udział wzięło 21 klubów reprezentujących wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL. Każde z 10 państw wystawiło po 2 kluby, nie licząc broniącego tytułu urugwajskiego klubu CA Peñarol, który awansował do 1/8 finału bez gry.
Peñarol nie tylko nie zdołał obronić tytułu, ale odpadł już w ćwierćfinale, przegrywając dwumecz z argentyńskim klubem San Lorenzo de Almagro. W finale zamiast Peñarolu wystąpił drugi z dwójki wielkich klubów urugwajskich – Club Nacional de Football. Puchar Wyzwolicieli pozostał w rękach urugwajskich, gdyż w finale Nacional pokonał argentyński klub CA Newell’s Old Boys, który pierwszy raz w swej historii dotarł tak wysoko.
W pierwszym etapie 20 klubów podzielono na 5 grup po 4 drużyny. Z każdej grupy do następnej rundy awansowały dwa najlepsze zespoły. Jako jedenasty klub do półfinału awansował broniący tytułu Peñarol.
W 1/8 finału wylosowano pięć par, które wyłoniły pięciu ćwierćfinalistów. Szósty ćwierćfinalista wylosował pusty los i awansował bez gry. Tym klubem okazał się broniący tytułu Peñarol.
W ćwierćfinale wylosowano trzy pary, które wyłoniły trzech półfinalistów. Czwartym półfinalistą był jeden z trójki przegranych, który miał najlepszy dorobek. Tym klubem był Newell’s Old Boys, który uległ w ćwierćfinale Nacionalowi. Oba te zespoły miały ponownie spotkać się w finale turnieju.
W półfinale dwie pary wyłoniły dwóch finalistów. W finale nie obowiązywała różnica bramkowa i choć po porażce 0:1 Nacional wygrał u siebie 3:0, sędzia zarządził dogrywkę. Dopiero w tym momencie zaczęły liczyć się bramki i drużyna Newell’s Old Boys, by odrobić straty, musiała strzelić w ciągu 30 minut 2 gole, czego jednak nie zdołała zrobić.
Kolejny świetny występ zaliczył kolumbijski klub América Cali, który w półfinale minimalnie uległ Nacionalowi. Oba te zespoły spotkały się w fazie grupowej, gdzie Nacional był drugi za Américą. W fazie grupowej rewelacyjnie spisały się kluby boliwijskie, które wyeliminowały zespoły z Paragwaju. Znów słabo spisały się kluby z Brazylii. Tak się złożyło, że jedynym zespołem, który w turnieju nie zdobył żadnej bramki był broniący tytułu Peñarol.
Nacional jest wyjątkowym triumfatorem z tego powodu, że poniósł w trakcie turnieju sromotną porażkę 1:6 z kolumbijską drużyną Millonarios FC. Usprawiedliwieniem może być fakt, że drużyna urugwajska miała wtedy już zapewniony awans do 1/8 finału.
1/16 finału
Grupa 1 Chile, Wenezuela
- z powodu równej liczby punktów rozegrano mecz o pierwsze miejsce
Obrońca tytułu
 CA Peñarol jako obrońca tytułu awansował do 1/8 finału bez gry |
1/8 finału
 CD Universidad Católica – Club Nacional de Football 1:1 i 0:0 - 07.09 Ruben Alberto Espinoza – Daniel Felipe Revélez
- 14.09 0:0
|
 América Cali –  Universitario de Deportes 1:0 i 2:2 - 07.09 Anthony William De Avila
- 14.09 Ricardo Alberto Gareca (2) – Juvenal Briceño, Pedro Jesús Requena
|
 Oriente Petrolero – CSD Colo-Colo 2:1 i 0:0 - 08.09 Lizardo Antonio Garrido s, Víctor Hugo Antelo – Arturo Jauregui
- 14.09
|
 San Lorenzo de Almagro –  Guarani FC 1:1 i 1:0 - 07.09 Norberto Ortega Sánchez – Tony
- 14.09 Alberto Federico Acosta
|
Club Bolívar – CA Newell’s Old Boys 1:0 i 0:1, karne 2:3 - 07.09 Carlos Fernando Borja
- 14.09 Víctor Rogelio Ramos
- karne 2:3: Carlos Ángel López (+), Christian Juan Angeletti (+), Carlos Fernando Borja (-), Juan José Urruti (-). Luis Fernando Salinas (-) – Darío Javier Franco (+), Jorge Walter Theiler (+), Jorge Gabrich (+), Juan José Rossi (-), Roberto Néstor Sensini (-)
|
| wolny los: CA Peñarol |
1/4 finału
1/2 finału
FINAŁ
CA Newell’s Old Boys – Club Nacional de Football 1:0 i 0:3 (dog) - w obu meczach liczyła się tylko liczba punktów – stąd pomimo zwycięstwa w drugim meczu drużyny Nacional różnicą aż trzech goli, zarządzono dogrywkę i od tego momentu zaczęły mieć znaczenie także bramki. W dogrywce żaden gol nie padł i Nacional został zdobywcą pucharu.
|
19 października 1988 Rosario Estadio Gigante de Arroyito (45 000)
CA Newell’s Old Boys – Club Nacional de Football 1:0 (0:0)
Sędzia: Hernán Silva (Chile)
Bramki: 1:0 Jorge Gabrich 60
Club Atlético Newell’s Old Boys: Norberto Scoponi – Juan Manuel Llop, Jorge Walter Theiler, Jorge Pautasso, Roberto Néstor Sensini, Gerardo Martino (81 Miguel Angel Fullana), Darío Javier Franco, Roque Raúl Alfaro, Juan José Rossi, Gabriel Omar Batistuta, Sergio Omar Almirón (46 Jorge Gabrich)
Club Nacional de Football: Jorge Fernando Seré – José Luis Pintos Saldaña, Daniel Felipe Revélez, Hugo Eduardo de León, Carlos Fabier Soca, Yubert Lemos, Santiago Ostolaza, Jorge Daniel Cardaccio, William Castro, Ernesto Vargas (89 Daniel Carreño), Juan Carlos De Lima. |
26 października 1988 Montevideo Estadio Centenario (75 000)
Club Nacional de Football – CA Newell’s Old Boys 3:0 (3:0, 2:0)
Sędzia: Arnaldo César Coelho (Brazylia)
Bramki: 1:0 Ernesto Vargas 13, 2:0 Santiago Ostolaza 36, 3:0 Hugo Eduardo de León 78
Czerwone kartki: Jorge Pautasso (Newell’s Old Boys) 115, Héctor Morán (Nacional) 115
Club Nacional de Football: Jorge Fernando Seré – José Luis Pintos Saldaña, Daniel Felipe Revélez, Hugo Eduardo de León, Carlos Fabier Soca, Yubert Lemos, Santiago Ostolaza, Jorge Daniel Cardaccio, William Castro (11 Héctor Morán), Ernesto Vargas (54 Daniel Carreño), Juan Carlos De Lima. Trener: Roberto Fleitas
Club Atlético Newell’s Old Boys: Norberto Scoponi – Juan Manuel Llop (Víctor Rogelio Ramos), Jorge Walter Theiler, Jorge Pautasso, Roberto Néstor Sensini, Gerardo Martino, Darío Javier Franco, Roque Raúl Alfaro (46 Sergio Omar Almirón), Juan José Rossi, Jorge Gabrich, Gabriel Omar Batistuta. Trener: José Vudica |
Klasyfikacja
Poniższa tabela ma charakter statystyczny. O kolejności decyduje na pierwszym miejscu osiągnięty etap rozgrywek, a dopiero potem dorobek bramkowo-punktowy. W przypadku klubów, które odpadły w rozgrywkach grupowych o kolejności decyduje najpierw miejsce w tabeli grupy, a dopiero potem liczba zdobytych punktów i bilans bramkowy.
Linki zewnętrzne
- Copa Libertadores 1988 (rsssf)
- Copa Libertadores 1988 (conmebol.com)
- Copa Libertadores 1988 (historiayfutbol)
- Copa Libertadores 1988 (terra.com)
- Copa Libertadores 1988 (bolanaarea)
- Copa Libertadores 1988 (soccermond)
Táchira San Cristóbal – 
CD Universidad Católica – 
CA Newell’s Old Boys – 
Barcelona SC 
América Cali 
Club Nacional de Football 
Club Bolívar – 
Cerro Porteño – 
Universitario de Deportes – 
Sport Recife – 
