Diana de Poitiers

Diana de Poitiers
Ilustracja
Rodzina

de Poitiers

Data urodzenia

3 września 1499

Data śmierci

25 lub 26 kwietnia 1566

Ojciec

Jan de Poitiers

Matka

Joanna de Batarnay

Mąż

Ludwik de Brézé

Dzieci

Françoise de Brézé
Louise de Brézé

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Diana de Poitiers, Księżna de Valentinois (ur. 3 września 1499, zm. 25 lub 26 kwietnia 1566) – najbardziej wpływowa faworyta króla Francji Henryka II Walezjusza (1519-1559).

Była córką Jana de Poitiers i Joanny de Batarnay. Urodziła się w zamku w Saint-Vallier (w dzisiejszym departamencie Rhône-Alpes). Jako mała dziewczynka przez pewien czas przebywała blisko Anny de Beaujeu, córki Ludwika XI, regentki w okresie małoletności jej młodszego brata, Karola VIII.

W wieku 15 lat Diana poślubiła starszego od niej o 39 lat Ludwika de Brézé, który był wnukiem Karola VII i służył na dworze Franciszka I. Urodziła mu dwie córki:

Słynęła z nieprzeciętnej urody, często pozowała rzeźbiarzom i malarzom, np. François Clouetowi. Artyści najchętniej portretowali ją jako boginię łowów Artemidę – Dianę.

Była damą dworu Klaudii de Valois, a następnie Ludwiki Sabaudzkiej i Eleonory Austriackiej. Była przeciwna reformacji i hugenotom.

Została kochanką delfina, a następnie króla Francji Henryka II ok. 1538. Przyszły monarcha, choć był od Diany o 20 lat młodszy, szczerze ją kochał. Po objęciu tronu w 1547 podarował jej zamek Chenonceau, uhonorował ją także tytułem księżnej de Valentinois i klejnotami korony. Romans Diany i Henryka trwał aż do śmierci króla w 1559. Wtedy to jego małżonka, królowa Katarzyna Medycejska – w ramach odwetu na kochance męża - odebrała Dianie ukochane Chenonceau oraz odsunęła od wpływów i dworu. Upokorzona Diana osiadła w zamku Anet, gdzie spędziła sześć ostatnich lat swego życia. Według świadka z epoki, Brantome'a, codziennie rano wypijała kilka filiżanek płynu ze sproszkowanym złotem, co według ówczesnych alchemików miało zapewnić zachowanie zdrowia i urody, jednak stało się najprawdopodobniej przyczyną jej śmierci. W 2009 r. lekarze ze szpitala Raymond-Poincaré w Garches stwierdzili, że zawartość złota w zachowanych włosach Diany de Poitiers jest 500 razy wyższa niż przeciętnie[1].

Przypisy

  1. Krzysztof Kowalski. Złoty eliksir zaszkodził metresie. „Rzeczpospolita”, s. A17, 2009-12-29. (pol.). 

Zobacz też

  • ISNI: 0000000123204848
  • VIAF: 36973466
  • ULAN: 500280696
  • LCCN: n50020175
  • GND: 118671782
  • NDL: 00621304
  • LIBRIS: sq467zgb4r6kp95
  • BnF: 122465322
  • SUDOC: 031205771
  • SBN: SBLV069050
  • NKC: jn20000701425
  • BNE: XX1607898
  • NTA: 134285956
  • Open Library: OL5069404A
  • PLWABN: 9810572942205606
  • NUKAT: n2003040102
  • J9U: 987007266508005171
  • PWN: 3959140
  • Britannica: biography/Diane-de-Poitiers-duchesse-de-Valentinois
  • Universalis: diane-de-poitiers
  • NE.se: diane-de-poitiers
  • SNL: Diane_de_Poitiers
  • VLE: diane-de-poitiers
  • DSDE: Diane_de_Poitiers