Edward Hołda
| Data i miejsce urodzenia | 13 października 1924 |
|---|---|
| Data śmierci | 18 marca 2016 |
| Zawód, zajęcie | poeta, prozaik, reportażysta |
Edward Hołda (ur. 13 października 1924 r. w Krakowie, zm. 18 marca 2016) – polski poeta, prozaik, reportażysta.
Życiorys
Studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Krakowie. W czasie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej. Debiutował jako poeta w 1950 r. na łamach tygodnika "Nowa Kultura". W latach 1955-1957 był redaktorem tygodnika "Po Prostu", w latach 1970-1972 dwutygodnika "Współczesność", zaś w latach 1972-1981 tygodnika "Literatura".
Zmarł 18 marca 2016[1].
Twórczość
- Sprawy powszednie (poezje)
- Kartki z notesu (poezje)
- Wypadek na zakręcie (reportaże)
- Twarzą ku ziemi (poezje)
- Okazja dla spóźnionych (reportaże)
- Człowiek z nurtu (opowiadania)
- Po latach świetlnych (poezje)
- W skurczu źrenicy (opowiadania)
- Zuchwali i zwinni (reportaże)
- Poemat z masy papierowej (poezje)
- Ciszej, dzwony (powieść)
- Przetrwać siebie (reportaże)
 | Zobacz kolekcję cytatów z pisarza w Wikicytatach |
Przypisy
- ↑ Edward Hołda. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (pol.).
Bibliografia
- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
