Edward Kołakowski

Edward Kołakowski

prof. dr hab. inż. Edward Kołakowski
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1938 Jurzec Włościański
Zawód, zajęcie	mgr inż. rybactwa, nauczyciel akademicki
Tytuł naukowy	profesor nauk przyrodniczych
Alma Mater	Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie
Multimedia w Wikimedia Commons

Edward Kołakowski (ur. 16 lutego 1938 w Jurcu Włościańskim^[1]) – polski profesor nauk przyrodniczych w zakresie technologii żywności i żywienia^[2], nauczyciel akademicki

Życiorys

W 1961 ukończył studia inżynierskie na Wydziale Rybackim Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie. Podczas studiów magisterskich został zatrudniony jako asystent naukowy w Zakładzie Zabezpieczenia Surowców Rybnych kierowanym przez doc. mgr. Mariana Zięcika. Po otrzymaniu dyplomu magistra awansował na stanowisko starszego asystenta w Katedrze Technologii Przemysłu Rybnego. Na tym samym Wydziale w 1965 otrzymał stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych na podstawie rozprawy napisanej pod kierunkiem doc. dr hab. Teofila Dąbrowskiego, po czym został zatrudniony na stanowisku adiunkta^[3]. W 1968 wraz z Wydziałem Rybactwa Morskiego przeniósł się do Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie. W 1970 jako docent został kierownikiem Zakładu Technologii Przetwórstwa Rybnego. W 1973 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk przyrodniczych na podstawie rozprawy Metody oznaczania peptydów powstających w mięsie ryb w czasie procesów technologicznych^[4]. W latach 1973−1986 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Technologii Żywności Pochodzenia Morskiego^[5]. W 1977 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk przyrodniczych, a w 1992 został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1986–2008 kierował Katedrą Technologii Żywności na Wydziale Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności Akademii Rolniczej w Szczecinie^[6][5].

Praca naukowo-dydaktyczna

W latach 1980–1987 uczestniczył w 3 wyprawach antarktycznych Polskiej Akademii Nauk (w tym dwie wyprawy całoroczne) do Polskiej Stacji Antarktycznej im. H. Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego, gdzie prowadził badania dotyczące biochemii i wykorzystania kryla do celów żywnościowych. Był kierownikiem X jubileuszowej wyprawy. Brał udział w trzech antarktycznych rejsach doświadczalno-wdrożeniowych na statkach rybackich^[3][1]. Odbył kilkumiesięczne staże naukowe w Jugosławii (1961), Norwegii (1966), Szkocji (1976). Wyjeżdżał na różnego rodzaju sympozja naukowe, wystawy specjalistyczne, wykłady oraz jako ekspert do Niemiec, Szwecji, Holandii, Danii, Japonii, Włoch, Wielkiej Brytanii, ZSRR, Indii.

W latach 1989–1992 był prorektorem ds. nauki i współpracy z zagranicą Akademii Rolniczej w Szczecinie^[1]. Przez dwie kadencje (1996-1999, 1999-2002) pełnił funkcję dziekana Wydziału Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności^[5].

Opublikował ponad 200 prac naukowych, w tym 4 książki naukowe; jest współautorem 32 patentów. Wypromował 19 doktorów, w tym 2 z zagranicy oraz ponad 150 magistrów inżynierów^[3].

Po przejściu na emeryturę (2008) pracował przez 3 lata na Wydziale Chemii i Technologii Chemicznej Politechniki Szczecińskiej oraz 6 lat na Pomorskim Uniwersytecie Medycznym, gdzie z Zakładzie Biochemii i Żywienia Człowieka prowadził badania i zajęcia dydaktyczne na kierunku dietetyka^[3]. Ma żonę – prof. Annę Kołakowską i córkę^[1].

Przypisy