Enantiophoenix
 | Ten artykuł od 2014-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Enantiophoenix electrophyla | |
| A. Cau & P. Arduini, 2008[1] | |
| Okres istnienia: kreda późna PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 100.5/66 100.5/66 | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
|---|---|
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Enantiornithes |
| Nadrząd | Euenantiornithes |
| Rodzina | Avisauridae |
| Rodzaj | Enantiophoenix |
| Gatunek | Enantiophoenix electrophyla |
Enantiofeniks (Enantiophoenix electrophyla) – kopalny ptak z grupy Euenantiornithes. Jego pozostałości odnaleziono w późnokredowych osadach (cenoman) w Libanie[2]. Jego nazwa nawiązuje do podgromady ptaków jakiej był przedstawicielem (Enantiornithes) oraz do mitycznego feniksa.
Był to niewielki ptak dochodzący do ok. 15-20 cm długości[3]. Jedyny znany szkielet posiada kości klatki piersiowej, element mostka oraz większą część stopy. Kończyny tylne były wyposażone w zakrzywione pazury służące zapewne do chwytania gałęzi.
Ptaka tego zakwalifikowano do Enantiornithes, dużej grupy ptaków, która dominowała w okresie kredy. Dokładniej enantiofeniks był przedstawicielem Avisauridae, prymitywnej rodzina Enantiornithes występującej w Europie, Ameryce Południowej i Ameryce Północnej oraz na Bliskim Wschodzie. Przodków rodziny upatruje się w prymitywniejszych ptakach z Dalekiego Wschodu, szczególnie Chin. Jest to rodzaj pośredni między późnokredowymi awizaurami typowymi dla Zachodniej Półkuli, ponieważ przodkowie tej grupy zostali znalezieni w Azji. Enantiophoenix jest również najstarszym ptakiem znalezionym w osadach płyty arabskiej.
Skamieniałości wskazują, że zwierzę prowadziło nadrzewny tryb życia (zakrzywione pazury służące do chwytania gałęzi drzew). Na korpusie stwierdzono ślady bursztynu: wydaje się, że ptak ten odżywiał się czasami żywicą (która po milionach lat staje się bursztynem)[2]. Stąd nazwa gatunkowa zwierzęcia, electrophyla oznacza „miłośnik bursztynu”[1][3].
Przypisy
- ↑ a b A. Cau, P. Arduini. Enantiophoenix electrophyla gen. et sp. nov. (Aves, Enantiornithes) from the Upper Cretaceous (Cenomanian) of Lebanon and its phylogenetic relationships. „Atti della Societa Italiana di Scienze Naturali e del Museo ivico di Storia Naturale in Milano”. 149 (2), s. 293–324, 2008. (ang.).
- ↑ a b RubénR. Molina-Pérez RubénR. i inni, Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes, Princeton University Press, 2019, s. 137, 202, ISBN 978-0-691-18031-1 (ang.).
- ↑ a b Matthew P.M.P. Martyniuk Matthew P.M.P., A Field Guide to Mesozoic Birds and Other Winged Dinosaurs, Pan Aves, 2012, s. 140, ISBN 978-0-9885965-0-4 (ang.).
