Fenomenalizm

Fenomenalizm – pogląd filozoficzny głoszący, iż bezpośrednio dostępne są ludziom tylko układy doznań zmysłowych i emocjonalnych (nazywane fenomenami) i nie istnieje możliwość bezpośredniego poznania bytów „samych w sobie”. Pogląd ten stoi w opozycji do esencjalizmu.

Koncepcję fenomenalizmu wprowadzili do nowożytnej, europejskiej filozofii George Berkeley i David Hume jako rezultat doprowadzenia do ostatecznych konsekwencji koncepcji brytyjskich empiryków. Koncepcje fenomenalizmu rozwinął znacznie Immanuel Kant, który starał się przezwyciężyć niektóre jego paradoksy poprzez koncepcję umysłu praktycznego. Współczesnym rozwinięciem fenomenalizmu jest z jednej strony neokantyzm, a z drugiej fenomenologia.

Bibliografia

Zobacz hasło fenomenalizm w Wikisłowniku
  • Richard HR.H. Popkin Richard HR.H., AvrumA. Stroll AvrumA., Filozofia, JanJ. Karłowski (tłum.), NorbertN. Leśniewski (tłum.), AndrzejA. Przyłębski (tłum.), Poznań: Zysk i S-ka, 1994, ISBN 83-86211-84-9, OCLC 69306446 .
  • p
  • d
  • e
Epistemologia
przedmiot
  • poznanie
  • wiedza
  • nauka
przykłady zagadnień
  • problem Gettiera
  • problem demarkacji
  • paradoks czarnego kruka
  • trylemat Agryppy
  • druga strona podstawowego zagadnienia filozofii
sądy (przekonania)
  • fakt
  • hipoteza
  • opinia
    • doksa
  • zdanie analityczne
  • zdanie syntetyczne
uzasadnienia
zjawiska
rozumowanie
noeza
poglądy na
możność poznania
realizm
sceptycyzm
antyrealizm
poglądy na
źródła poznania
racjonalizm
(aprioryzm)
empiryzm
(aposterioryzm)
fundacjonalizm
irracjonalizm
inne
tradycje
idealizm
pozytywizm
inne
powiązane dyscypliny
  • LCCN: sh85100679
  • GND: 4174111-0
  • BNCF: 30124
  • J9U: 987007541280105171
  • Britannica: topic/phenomenalism
  • SNL: fenomenalisme
  • Catalana: 0108581
  • DSDE: fænomenalisme