Fernando de Valdés y Salas
| Biskup | |||
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1483 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 grudnia 1568 | ||
| Arcybiskup Sewilli | |||
| Okres sprawowania | 1546–1568 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Sakra biskupia | 18 października 1529 | ||
| |||
| Data konsekracji | 18 października 1529 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Francisco Mendoza | ||||
| Współkonsekratorzy | Diego Ramírez de Villaescua de Haro | ||||
| |||||
Fernando de Valdés y Salas (ur. w 1483 w Salas, zm. 9 grudnia 1568 w Madrycie) – hiszpański biskup katolicki, wielki inkwizytor Hiszpanii w latach 1547–1566.
Życiorys
Urodził się w 1483 roku w Salas[1]. Studiował prawo w Salamance, a w 1515 roku uzyskał licencjat z prawa kanonicznego[2]. W 1525 roku wyjechał do Flandrii, gdzie poznał cesarza Karola V, a pięć lat później został członkiem hiszpańskiej inkwizycji[2]. 24 maja 1529 roku został wybrany biskupem Elne, a 18 października przyjął sakrę[1]. Rok później został przeniesiony do diecezji Ourense i pozostał tam przez dwa lata[1]. Pełnił także funkcję biskupa Oviedo w latach 1532–1539, León (1539) i Sigüenzy (1539–1546)[1]. 27 sierpnia 1546 roku został arcybiskupem Sewilli[1]. Rok później został wielkim inkwizytorem Hiszpanii i nakazał cenzurować takie osoby jak Ludwik z Grenady, Jan z Ávili, Franciszek Borgiasz i Erazm z Rotterdamu[2]. Zarządził aresztowanie i proces arcybiskupa Toledo Bartolomé Carranzy[2]. Zmarł 9 grudnia 1568 roku w Madrycie[2][1].
