Fiorenzo Angelini

Fiorenzo Angelini
Kardynał prezbiter
Herb duchownego Evangelizo pacem evangelizo bonum
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1916
Rzym

Data i miejsce śmierci

22 listopada 2014
Rzym

Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia
Okres sprawowania

1985–1996

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

3 lutego 1940

Nominacja biskupia

27 czerwca 1956

Sakra biskupia

29 lipca 1956

Kreacja kardynalska

28 czerwca 1991
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Spirito in Sassia

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 lipca 1956

Konsekrator

Giuseppe Pizzardo

Współkonsekratorzy

Luigi Traglia
Ismaele Mario Castellano

Konsekrowani biskupi
Melchisedec Sikuli 2 sierpnia 1998
Współkonsekrowani biskupi
Achille Palmerini 24 sierpnia 1962
Giuseppe Marafini 13 grudnia 1964
Francesco Amadio 11 czerwca 1967
Guglielmo Giaquinta 1 listopada 1968
Adelmo Tacconi 21 czerwca 1970
Divo Zadi 8 kwietnia 1989
Giuseppe Pittau 26 września 1998

Fiorenzo Angelini (ur. 1 sierpnia 1916 w Rzymie, zm. 22 listopada 2014 tamże) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Studiował na kilku uczelniach rzymskich, w Papieskim Niższym Seminarium Duchownym, na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim i Papieskim Wydziale Teologicznym Marianum; przyjął święcenia kapłańskie 3 lutego 1940. Do 1956 pracował jako duszpasterz w Rzymie, w latach 1945-1959 pełnił funkcję narodowego asystenta kościelnego Akcji Katolickiej Mężczyzn, a 1947-1954 Mistrza Ceremonii Papieskich.

27 czerwca 1956 został mianowany biskupem tytularnym Messene i komendatariuszem Santo Spirito; odebrał sakrę biskupią 29 lipca 1956 z rąk kardynała Giuseppe Pizzardo, sekretarza Świętego Oficjum. W 1959 był jednym z założycieli i narodowym asystentem kościelnym Stowarzyszenia Włoskich Lekarzy Katolickich. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II. W latach 1967-1985 pełnił funkcję delegata wikariusza Rzymu ds. szpitali, a od stycznia 1977 był jednym z biskupów pomocniczych Rzymu. 16 lutego 1985 został promowany na arcybiskupa tytularnego oraz mianowany proprezydentem Papieskiej Komisji ds. Opieki Duszpasterskiej Służby Zdrowia. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

Od 1 marca 1989 był pełnoprawnym prezydentem Papieskiej Komisji, a w czerwcu 1991 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, z nadaniem diakonii S. Spirito in Sassia. Wielokrotnie reprezentował papieża w charakterze specjalnego wysłannika na uroczystościach religijnych i okolicznościowych, m.in. na Światowych Dniach Chorego (1996 w mieście Meksyk, 1997 w Fátimie, 1999 w Harissie, Liban). Był także w Łodzi na uroczystościach w Wojskowej Akademii Medycznej w czerwcu 1992. W październiku 1996 kardynał Angelini został zwolniony z obowiązków prezydenta Papieskiej Komisji ds. Opieki Duszpasterskiej Pracowników Służby Zdrowia ze względu na podeszły wiek; kilka miesięcy wcześniej ukończył 80 lat i utracił tym samym prawo udziału w konklawe.

W lutym 2002 został promowany do rangi kardynała prezbitera, zachował diakonię S. Spirito in Sassio w charakterze tytułu prezbiterskiego na zasadzie pro hac vice.

Bibliografia

  • sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
  • Fiorenzo Angelini [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-26]  (ang.).
  • ISNI: 0000000078196219
  • VIAF: 88953391
  • LCCN: n87843312
  • GND: 129411396
  • SUDOC: 139481141
  • SBN: CFIV079316
  • PLWABN: 9810622834805606
  • NUKAT: n97037039
  • PTBNP: 290361