Francis Seymour-Conway (1. markiz Hertford)

Ten artykuł dotyczy 1. markiza Hertford. Zobacz też: inne osoby o takim imieniu i nazwisku.

Francis Seymour-Conway

Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1718 Londyn
Data śmierci	14 czerwca 1794
Ambasador Wielkiej Brytanii we Francji
Okres	od 1763 do 1766
Poprzednik	John Russell
Następca	Charles Lennox
Lord namiestnik Irlandii
Okres	od 1765 do 1766
Poprzednik	Thomas Thynne
Następca	George Townshend
Lord szambelan
Okres	od 1766 do 1782
Poprzednik	William Cavendish-Bentinck
Następca	George Montagu
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Francis Seymour-Conway (ur. 5 lipca 1718 w Londynie, zm. 14 czerwca 1794) – brytyjski arystokrata i polityk, syn Francisa Seymoura-Conwaya, 1. barona Conway, i Charlotty Shorter, córki Johna Shortera of Bybrook. Był w prostej linii potomkiem Edwarda Seymoura, 1. księcia Somerset.

Życiorys

Ojciec Francisa zmarł, gdy ten miał 14 lat. Większość swojego dzieciństwa spędził on z matką w Paryżu lub we Włoszech. W listopadzie 1739 r. wrócił do Wielkiej Brytanii i zasiadł w Izbie Lordów, do czego był uprawniony jako 2. baron Conway.

Kariera polityczna

W 1750 r. uzyskał tytuł hrabiego Hertford (razem z dodatkowym tytułem wicehrabiego Beauchamp). Hertford wywarł pozytywne wrażenie na Horacym Walpole'u, który opisał go jako człowieka o nieskazitelnym charakterze, grzecznego i ostrożnego. W 1755 r. został mianowany ambasadorem Wielkiej Brytanii w Paryżu (Walpole przypisał tę nominację wrogom Hertforda na dworze królewskim), ale z powodów finansowych nie zdołał wyjechać do Francji. Rychły wybuch wojny siedmioletniej w 1756 r. spowodował, że Hertford objął ten urząd dopiero w 1763 r. i sprawował go przez dwa lata.

W międzyczasie był Lordem of the Bedchamber królów Jerzego II i Jerzego III w latach 1751-1766. W 1756 r. został kawalerem Orderu Podwiązki, zaś w 1757 r. Lordem Namiestnikiem Warwickshire i Coventry. Od 1763 r. był członkiem Tajnej Rady. Po powrocie z Francji jesienią 1765 r. został wicekrólem Irlandii. Zyskał tam sympatię jako uczciwy i religijny człowiek. W 1766 r. został koniuszym królewskim, a w latach 1766-1782 i 1783 r. był Lordem Szambelanem.

Miał też wrogów o czym świadczy anonimowy paszkwil z 1777 r., którego autor opisuje Hertforda jako najgorszego człowieka w posiadłościach Jego Królewskiej Mości. Wysuwał też przeciw niemu zarzuty skąpstwa, chciwości i samolubstwa. Te oskarżenia nie miały jednak większego oparcia w rzeczywistości.

W 1782 r. lorda Hertforda spotkała tragedia rodzinna. Jego ukochana żona, lady Isabella z domu FitzRoy, przeziębiła się opiekując się ich wnukiem na Forde's Farm, i zmarła mając 56 lat. Walpole, przyjaciel rodziny, który odwiedzał ich często na Forde's Farm, napisał, że lord Hertford poniósł stratę ponad wszelką miarę. Była ona nie tylko kochającą i oddaną żoną, ale też żoną pomocną, i bodajże jedyną osobą jaką znałem, która nigdy nie chodziła zaniedbana, ani też nie zapomniała zrobić niczego, co zrobić miała. Zawsze była przygotowana, czy to chodziło o wizytę towarzyską, czy sprawy domowe. Dwa lata później Herford sprzedał Forde's Farm Charlotcie Boyle Walshingham, która przebudowała posiadłość, którą nazwała Boyle Farm i pod taką nazwą znana jest nadal.

W 1793 r. Seymour-Conway otrzymał tytuły markiza Hertford i hrabiego Yarmouth. Zmarł rok później, w domu swojej córki, hrabiny Lincoln, wskutek infekcji rany, którą otrzymał podczas wypadku podczas jazdy konnej. Markiz został pochowany w Arrow w Warwickshire.

Rodzina

29 maja 1741 r. poślubił lady Isabellę FitzRoy (1726 - 10 listopada 1782), córkę Charlesa FitzRoya, 2. księcia Grafton, i lady Henrietty Somerset, córki markiza Worcester. Francis i Isabella mieli razem siedmiu synów i sześć córek:

• Francis Ingram Seymour-Conway (12 lutego 1743 - 28 czerwca 1822), 2. markiz Hertford
• Anne Seymour-Conway (1 sierpnia 1744 - 4 listopada 1767), żona Charlesa Moore’a, 1. markiza Drogheda, miała dzieci
• Henry Seymour-Conway (15 grudnia 1746 - 5 lutego 1830)
• Sarah Frances Seymour-Conway (27 września 1747 - 20 lipca 1770), żona Roberta Stewarta, 1. markiza Londonderry, miała dzieci
• Robert Seymour-Conway (20 stycznia 1748 - 23 listopada 1831), ożenił się z Anne Delme i Anderlechtią Clarissą Chetwynd, miał dzieci
• Gertrude Seymour-Conway (9 października 1750 - 29 maja 1782), żona George’a Mason-Villiersa, 2. hrabiego Grandison, miała dzieci
• Frances Seymour-Conway (4 grudnia 1751 - 11 listopada 1820), żona Henry’ego Fiennesa Pelhama-Clintona, hrabiego Lincoln, miała dzieci
• Edward Seymour-Conway (1752 - 1785)
• Isabella Rachel Seymour-Conway (25 grudnia 1755 - ?), żona George’a Hattona, miała dzieci
• Hugh Seymour-Conway (29 kwietnia 1759 - 11 września 1809), ożenił się z Anne Horatią Waldegrave, miał dzieci
• William Seymour-Conway (29 kwietnia 1759 - 31 stycznia 1837), ożenił się Marthą Clitherow, miał dzieci
• George Seymour-Conway (21 lipca 1763 - 10 marca 1848), ożenił się z Isabellą Hamilton, miał dzieci
• Elisabeth Seymour-Conway (zm. 1825)

Linki zewnętrzne

• thepeerage.com