Fryderyk II Mądry : Wikipedia, wolna encyklopedia

Fryderyk II Mądry

Ten artykuł od 2024-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fryderyk II Wittelsbach

Elektor Palatynatu

Okres

od 1544
do 1556

Poprzednik

Ludwik V Wittelsbach

Następca

Otto Henryk Wittelsbach

Dane biograficzne

Dynastia

Wittelsbach

Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1482
Neustadt an der Weinstraße

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1556
Alzey

Ojciec

Filip Wittelsbach

Matka

Małgorzata Wittelsbach

Żona

Dorota Oldenburg

Multimedia w Wikimedia Commons

Fryderyk II Wittelsbach (ur. 9 grudnia 1482 w Neustadt an der Weinstraße, zm. 26 lutego 1556 w Alzey) – elektor Palatynatu Reńskiego.

Syn elektora Palatynatu Filipa i Małgorzaty.

Przebywał na dworze Filipa I Pięknego. Brał udział w wojnie włoskiej 1509 roku służąc u cesarza Maksymiliana I. Przekonywał swojego brata elektora Palatynatu Ludwika V Wittelsbacha do oddania głosu na Karola V.

Od 1505 roku został opiekunem synów brata Rupperta – Ottona Henryka i Filipa. W wyniku wojny o sukcesję Bawarii-Landshut w 1505 roku, cesarz przyznał Ottonowi Henrykowi i Filipowi część terenów Bawarii-Landshut od linii Dunaju przez Frankonię do Górnego Palatynatu, ze stolicą w Neuburg an der Donau. Tereny te stały się Palatynatem-Neuburg. Do czasu uzyskania przez nich pełnoletniości Fryderyk został ich regentem. Przekazał im władzę w 1522 roku.

Przyszły cesarz Ferdynand I wysyłał Fryderyka z misjami dyplomatycznymi do Rzymu, Madrytu i Paryża.

29 września 1535 roku ożenił się Dorotą Oldenburg (1520–1580), córką króla Danii, Norwegii, Szwecji Chrystiana II i Izabelli Habsburg. Nie mieli dzieci.

Po śmierci brata w 1544 roku został elektorem Palatynatu.

Władcy Palatynatu

Hrabiowie palatyni Lotaryngii (945–1356)

Hermann Pusillus (945–994)
Ezzon (994–1034)
Otto I ze Szwabii (1034–1045)
Henryk I (1045–1061)
Herman II (1061–1085)

Hrabiowie palatyni Reńscy (1085–1356)

Henryk II z Laach (1085–1095) Zygfryd I z Ballenstedt (1095–1113) Gotfryd z Calw(inne języki) (1113–1129) Wilhelm z Ballenstedt (1129–1139) Henryk IV Jasomirgott (1139–1142) Herman III ze Stahleck(inne języki) (1142–1155) Konrad Hohenstauf (1155–1195)
Welfowie	Henryk V (1195–1211) Henryk VI (1211–1214)
Wittelsbachowie	Ludwik I (1214–1227) Otton II (1227–1253) Ludwik II (1253–1294) Rudolf I (1294–1317) Adolf (1317–1327) Rudolf II (1327–1353) Ruprecht I (1353–1356)

Elektorzy Palatynatu (1356–1777)

Wittelsbachowie	Ruprecht I (1356–1390) Ruprecht II (1390–1398) Ruprecht III (król rzymsko-niemiecki (1400–1410)) (1398–1410) Ludwik III (1410–1436) Ludwik IV (1436–1449) Fryderyk (1449–1476) Filip (1476–1508) Ludwik V (1508–1544) Fryderyk II (1544–1556) Otto Henryk (1556–1559)
Wittelsbachowie – linia Palatynatu-Simmern	Fryderyk III (1559–1576) Ludwik VI (1576–1583) Fryderyk IV (1583–1610) Fryderyk V (1610–1623)
Wittelsbachowie – linia Bawarska	Maksymilian I Bawarski (1623–1648)
Wittelsbachowie – linia Palatynatu-Simmern	Karol I Ludwik (1648–1680) Karol II (1680–1685)
Wittelsbachowie – linia Palatynatu-Neuberg	Filip Wilhelm (1685–1690) Jan Wilhelm (1690–1716) Karol III Filip (1716–1742)
Wittelsbachowie – linia Palatynatu-Sulzbach	Karol IV Teodor (1742–1799)
Wittelsbachowie – linia Palatynatu-Zweibrücken	Maksymilian Józef (1799–1803)