Gabriela Puzynina

Gabriela Puzynina
G.G, Gabirela P, Gint.Gabriela
Ilustracja
Imię i nazwisko

Albina Gabriela Puzynina z Güntherów

Data i miejsce urodzenia

24 września 1815
Wilno

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1869
Horodziłowo

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja, pamiętniki publicystyka

Ważne dzieła
  • Moja pamięć
  • W Wilnie i w dworach litewskich
  • Małe a prawdziwe opowiadania
Multimedia w Wikimedia Commons

Albina Gabriela Puzynina (ur. 24 września 1815 w Wilnie, zm. 16 sierpnia 1869 w Horodziłowie) – polska księżna, poetka, komediopisarka i pamiętnikarka.

Życiorys

Urodziła się w zamożnej rodzinie ziemiańskiej, była najmłodszą z trojga dzieci (córek) Adama Günthera i Aleksandry z Tyzenhauzów (zm. 1843).

Jako poetka debiutowała w 1838. Współpracowała z redakcją pisma „Kronika Rodzinna”. W 1846 podjęła próby założenia własnej gazety „Teki Litwinek”. Wyszła za mąż 15 lipca 1851 za Tadeusza Puzynę i zamieszkała w jego majątku Horodziłów. Stworzyła swojego rodzaju ośrodek życia umysłowego i artystycznego. W jej salonie bywali oprócz ziemian i duchownych także artyści i aktorzy, inicjowała wspólne lektury, przedstawienia amatorskie. Gościła u siebie Ludwika Kondratowicza, do kręgu jej znajomych należeli Antoni Kątski, Józef Korzeniowski, Władysław Mickiewicz, Stanisław Moniuszko, Henryk Wieniawski. Była autorką pamiętników, w których z kronikarską precyzją pisała o środowisku w jakim się obracała, o inteligencji wileńskiej i warszawskiej. Jej pamiętniki przepełnione są anegdotami, a także wątkami biograficznymi i autobiograficznymi.Rękopis, dyktowany przez autorkę specjalnej sekretarce, zilustrowany mnóstwem rysunków i fotografii, był przechowywany w Bibliotece Ordynacji Przezdzieckich i wraz z nią uległ zniszczeniu w r. 1944 w czasie powstania warszawskiego.

Małżeństwo z Tadeuszem Puzyna pozostało bezdzietne. Zmarła w Horodziłowie i została pochowana w podziemiach tamtejszego kościoła[1].

Dzieła

  • Moja pamięć
  • W Wilnie i w dworach litewskich (wydanie pośmiertne, 1928)
  • Prozą i wierszem[2]
  • W imię Boże[3]
  • Małe a prawdziwe opowiadania[4]

Przypisy

  1. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XV cz.1 - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2020-06-24] .
  2. GabrielaG. Puzynina GabrielaG., Prozą i wierszem, Wilno: A.Ass, 1856 .
  3. GabrielaG. Puzynina GabrielaG., W imię Boże, Wilno: J.Zawadzki, 1843 .
  4. GabrielaG. Puzynina GabrielaG., Małe a prawdziwe opowiadania, Wilno: J.Zawadzki, 1857 .

Bibliografia

  • Biografia w iPSB

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Gabrieli Puzyniny w bibliotece Polona
  • ISNI: 000000011641680X
  • VIAF: 51776588
  • LCCN: nr93047070
  • GND: 1033015938
  • BnF: 124114131
  • SUDOC: 228489199
  • CiNii: DA15503435
  • PLWABN: 9810702870105606
  • NUKAT: n97058237
  • LNB: 000205663
  • LIH: LNB:V*162464;=BJ
  • PWN: 3964733
  • VLE: gabriela-puzynina