Giovanni Ferrari

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1907
Alessandria

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1982
Mediolan

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska

Lata	Klub
1922–1925	Alessandria

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1923–1925	Alessandria	17	(2)
1925–1926	FBC Internaples	15	(16)
1926–1930	Alessandria	105	(60)
1930–1935	Juventus F.C.	160	(66)
1935–1940	Ambrosiana/Inter	108	(24)
1940–1941	Bologna FC	16	(2)
1941–1942	Juventus F.C.	6	(1)
	W sumie:	427	(171)

Kariera reprezentacyjna

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
1930–1938	Włochy	44	(14)

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
1941–1942	Juventus F.C.
1942–1945	Ambrosiana/Inter
1945	Brescia
1946–1948	Cantonal Neuchâtel
1948–1950	Prato
1951	Padova
1958–1959	Włochy
1960–1962	Włochy

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Ferrari (ur. 6 grudnia 1907 w Alessandrii, zm. 2 grudnia 1982 w Mediolanie) – przedwojenny piłkarz włoski, grający na pozycji pomocnika. Dwukrotny mistrz świata.

Jako piłkarz Ferrari grał w Alessandrii (1923–1925, 1926–1930), FBC Internaples (1925–1926), Juventusie (1930–1935, 1941–1942), Interze Mediolan (1935–1940) oraz Bolonii (1940–1941). Ferrari jest jednym z dwóch piłkarzy włoskich, którzy zdobyli ośmiokrotnie mistrzostwo Włoch. Pięciokrotnie zdobywał z Juventusem (1931–1935), dwa razy z Interem (1938 i 1940), raz z Bolonią (1941). W Serie A wystąpił w 316 meczach, strzelając 112 goli.

W reprezentacji Włoch w latach 1930–1938 wystąpił 44 razy i strzelił 14 goli, zdobywając z nią dwa razy mistrzostwo świata (1934, 1938).

Później był trenerem Interu (1942–1943) oraz wspólnie z Paolo Mazzą prowadził reprezentacją Włoch na mistrzostwach świata w 1962 w Chile.