Goździeniec gliniasty

Goździeniec gliniasty

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	goździeńcowate
Rodzaj	goździeniec
Gatunek	goździeniec gliniasty
Nazwa systematyczna
Clavaria argillacea Pers. Comm. fung. clav. (Lipsiae): 74 (1797)
Multimedia w Wikimedia Commons

Goździeniec gliniasty (Clavaria argillacea Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clavaria, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Synonimy^[2]:

Polską nazwę nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r.^[3]

Morfologia

Owocnik

Grzyby klawarioidalne o bazydiokarpach tworzących niewielkie skupiska. Pojedynczy ma postać maczugowatej pałeczki o wysokości do 15 cm i grubości 2–12 mm, zazwyczaj prostej, czasami robakowato wygiętej. Powierzchnia gładka lub nieregularnie prążkowana, zazwyczaj matowa, cytrynowożółta, czasami z szarym lub oliwkowym odcieniem^[4]. Miąższ białawy, kruchy i bez wyraźnego zapachu i smaku^[5].

Cechy mikroskopowe

Strzępki bezbarwne i przezroczyste (hialinowe), o szerokości 2–15 μm, bez sprzążek. Podstawki maczugowate, o długości do 45–50 μm ze sprzążką bazalną. Zarodniki cylindryczne, cienkościenne, hialinowe, o rozmiarach (8–) 10 –12 × 4 –5 μm^[4].

Gatunki podobne

Najłatwiej odróżnić goździeńca gliniastego od innych goździeńców po żółtawej barwie i występowaniu w towarzystwie roślin wrzosowatych. Mikroskopowo odróżnia się stosunkowo dużymi i cylindrycznymi zarodnikami^[4].

Występowanie i siedlisko

Znane jest występowanie tego gatunku tylko we wschodniej części Ameryki Północnej, Europie i Nowej Zelandii. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po Islandię i północne rejony Półwyspu Skandynawskiego (około 68° szerokości geograficznej)^[6]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych^[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Holandii. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 8 stanowisk tego gatunku^[3]. Więcej stanowisk i aktualnych podaje internetowy atlas grzybów^[8].

Grzyby naziemne występujące w lasach i zaroślach, wśród traw i mchów na wrzosowiskach i torfowiskach. Pojawiają się od lipca do listopada^[3]. Zazwyczaj rosną kępkami. Prawdopodobnie tworzy mykoryzę z roślinami z rodziny wrzosowatych^[4].

Przypisy