Hennadij Macehora

Hennadij Macehora
Геннадій Миколайович Мацегора
Pełne imię i nazwisko

Hennadij Mykołajowycz Macehora

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1978
Kupiańsk

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 2024
Moskwa

Mer Kupiańska
Okres

od 3 listopada 2020
do 7 lipca 2022 (de facto)

Przynależność polityczna

Opozycyjna Platforma – Za Życie

Następca

Andrij Besedin[a]

Hennadij Mykołajowycz Macehora (ukr. Геннадій Миколайович Мацегора, ur. 19 kwietnia 1978, zm. 11 czerwca 2024 w Moskwie) – ukraiński samorządowiec, mer Kupiańska w latach 2020–2022, po rosyjskiej inwazji kolaborujący z władzami okupacyjnymi.

27 lutego 2022 roku zaakceptował rosyjską okupację miasta. Przez następne miesiące aktywnie wspierał Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej oraz organizował okupacyjną administrację lokalną. Od lipca 2022 roku do śmierci przebywał w Rosji, gdzie 7 czerwca 2024 roku został ranny w zamachu przeprowadzonym przez Główny Zarząd Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy. Zmarł 11 czerwca w szpitalu w Moskwie w wyniku odniesionych obrażeń.

Życiorys

Hennadij Macehora urodził się 19 kwietnia 1978 roku[2].

W 2010 roku został wybrany na radnego kupiańskiej rady miejskiej z prorosyjskiej Partii Regionów. W 2015 roku został radnym charkowskiej rady obwodowej z list Partii Odrodzenia. Od 26 września 2017 roku był także zastępcą mera Kupiańska[2].

W wyborach w 2020 roku Hennadij Macehora z wynikiem 35,2% zajął pierwsze miejsce w wyborach na mera Kupiańska, startując jako kandydat prorosyjskiej Opozycyjnej Platformy – Za Życie. Drugie miejsce zajął kandydat rządzącej partii Sługa Ludu Wałerij Lubota z wynikiem 19,2% głosów[3].

Po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji 27 lutego 2022 roku Macehora nagrał film, w którym uznał, że Kupiańsk przechodzi pod kontrolę rosyjskiej armii[4]. Dodał, że przedszkola i szkoły wrócą „do normalnego trybu pracy”. Następnego dnia Służba Bezpieczeństwa Ukrainy (SBU) poinformowała o wszczęciu postępowania karnego wobec mera na podstawie art. 111 ust. 1 (zdrada stanu) oraz art. 110 ust. 2 (naruszenie integralności terytorialnej i nienaruszalności Ukrainy)[5]. W czasie trwającej okupacji Macehora zaoferował dowództwu Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej zapewnienie wsparcia politycznego i materialnego[2].

W toku śledztwa ustalono, że w czerwcu 2022 roku Macehora podpisał protokół ze spotkania w sprawie utworzenia administracji okupacyjnej w obwodzie charkowskim i wszelkimi możliwymi sposobami wspierał armię rosyjską, co strona ukraińska określiła jako dobrowolną kolaborację. 7 lipca 2022 roku Hennadij Macehora został aresztowany przez władze okupacyjne. Następnie został przewieziony do Starego Oskołu w obwodzie biełgorodzkim w Rosji, gdzie pracował jako dyrektor centrum sportowego[2][6]. 10 września 2022 roku w wyniku ukraińskiej kontrofensywy w obwodzie charkowskim Kupiańsk został wyzwolony przez Siły Zbrojne Ukrainy[7].

17 lipca 2023 roku SBU zatrzymała kolaborantkę stojącą na czele wydziału finansów rosyjskiej administracji Kupiańska w czasie okupacji miasta[8]. 21 maja 2024 roku Charkowska Prokuratura Obwodowa skierowała do sądu akt oskarżenia w sprawie zdrady stanu przez mera[9].

8 czerwca 2024 roku Główny Zarząd Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy poinformował o dokonaniu zamachu na Macehorę przed jego domem w Starym Oskole. Według ukraińskiego wywiadu stan kolaboranta był krytyczny[10]. 11 czerwca 2024 roku Hennadij Macehora zmarł w szpitalu w Moskwie, gdzie został przetransportowany po zamachu[6].

Uwagi

  1. ↑ Od 27 października 2022 roku szef wojskowej administracji Kupiańska[1]

Przypisy

  1. ↑ Розпорядження Президента України №257/2022-рп. Prezydent Ukrainy, 2022-10-27. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
  2. ↑ a b c d Мацегора Геннадій Миколайович. Czesno. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
  3. ↑ Результати виборів міського голови 2020. Куп'янська міська громада.. mistaua.com, 2020-11-07. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
  4. ↑ Kateryna Tyszczenko: На Харківщині мер від ОПЗЖ зізнався, що домовився про передачу міста з окупантами. „Ukraińska prawda”, 2022-10-27. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
  5. ↑ Міському голові Куп'янська на Харківщині повідомили про підозру за намір "здати" місто. Espreso TV, 2022-02-28. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
  6. ↑ a b Kolaboracyjny mer Kupiańska zginął w wyniku zamachu. Biełsat TV, 2024-06-11. [dostęp 2024-06-12].
  7. ↑ HUR poinformował o zamachu na jednego z kolaborantów. Przeżył, ale jest w stanie krytycznym. Biełsat TV, 2024-06-09. [dostęp 2024-06-10].
  8. ↑ Tania Matiasz: СБУ затримала "начфіна" колишньої окупаційної адміністрації Куп’янська. lb.ua, 2023-07-13. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
  9. ↑ Загрожує довічне: справу ексмера Куп'янська, який здав місто ворогу, передали до суду. Espreso TV, 2024-05-21. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
  10. ↑ Замах на зрадника — купʼянський мер-колаборант Геннадій Мацегора у критичному стані. Główny Zarząd Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy, 2024-06-08. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).