Henryk II (książę Brabancji)
![]() | |||
książę Brabancji | |||
Okres | od 1235 | ||
---|---|---|---|
Dane biograficzne | |||
Dynastia | dynastia z Louvain | ||
Data urodzenia | 1207 | ||
Data i miejsce śmierci | 1 lutego 1248 | ||
Ojciec | Henryk I | ||
Matka | Matylda z Boulogne | ||
Żona | 1. Maria, | ||
Dzieci | z Marią: | ||
|
Henryk II (ur. 1207, zm. 1 lutego 1248 w Leuven) – książę Brabancji od 1235 r. z dynastii z Louvain.
Henryk był synem księcia Brabancji Henryka I i Matyldy z Boulogne. Objął rządy w Brabancji po śmierci swego ojca w 1235 r. Popierając cesarza Fryderyka II (z którym związany był przez małżeństwo z jego kuzynką) zaangażował się w konflikt z arcybiskupstwem Kolonii, przeciwko któremu prowadził wojnę w latach 1239–1242 (m.in. spalił wówczas Bonn). Spór zakończył się porozumieniem, na mocy którego Henryk otrzymał pewne nabytki terytorialne. Później Henryk zwrócił się przeciwko Fryderykowi, którego detronizację ogłosił papież, i w 1246 r. poparł wybór swego zięcia Henryka Raspe na króla niemieckiego. Gdy z kolei ten zmarł w 1247 r., zaangażował się w wybór na nowego króla hrabiego Holandii Wilhelma.
Henryk był dwukrotnie żonaty. W 1215 r. jego żoną została Maria, córka króla Niemiec Filipa Szwabskiego. Miał z nią sześcioro dzieci:
- Henryk III (zm. 1261) – książę brabancki, następca ojca,
- Filip, zmarły młodo,
- Matylda (zm. 1288) – żona hrabiego Artois Roberta I Dobrego, a następnie hrabiego Saint-Pol Gwidona II,
- Beatrycze (zm. 1288) – żona landgrafa Turyngii i antykróla Niemiec Henryka Raspe, a następnie hrabiego Flandrii Wilhelma III,
- Maria (zm. 1256) – żona księcia Bawarii Ludwika II,
- Małgorzata (zm. 1277) – ksieni w Herzogenthal.
Po śmierci Marii w 1235 r. Henryk poślubił (być może w 1239 r.) Zofię, córkę landgrafa Turyngii Ludwika IV. Z tego małżeństwa miał dwoje dzieci:
- Elżbieta (zm. 1261) – żona księcia Brunszwiku Albrechta I,
- Henryk I Dziecię (zm. 1308) – dzięki swemu pochodzeniu po matce po wygaśnięciu dynastii Ludowingów objął jej posiadłości w Hesji i został pierwszym jej landgrafem (w 1264 r.) oraz założycielem dynastii, która panowała tam do 1918 r.
Bibliografia
- Heinrich Neu: Heinrich II., Herzog von Brabant. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 348. [dostęp 2010-03-01]. (niem.).
- p
- d
- e
Landgrafowie Brabancji (1085-1190) |
| ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Książęta Brabancji (1190-1794) |
|
- 1794 - utrata na rzecz Francji, od 1815 do Królestwa Niderlandów, od 1830 do Królestwa Belgii