Hermann Munk : Życiorys, Wybrane prace, Bibliografia, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Hermann Munk

Hermann Munk (ur. 3 lutego 1839 w Poznaniu, zm. 10 stycznia 1912 w Berlinie) – niemiecki fizjolog, brat Immanuela Munka.

Życiorys

Studiował na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie i Uniwersytecie w Getyndze, w 1862 został Privatdozentem na Uniwersytecie w Berlinie. W 1869 został docentem, a w 1876 profesorem fizjologii na uczelni weterynaryjnej w Berlinie. Od 1880 był członkiem zwyczajnym Pruskiej Akademii Nauk. Zajmował się przede wszystkim neurofizjologią i neuroanatomią. Jego studentami byli m.in. Max Lewandowsky i Max Rothmann.

Żonaty z Olgą Jaffe (1851–1914).

Wybrane prace

Untersuchungen über das Wesen der Nervenerregung (1868)
Ueber die Functionen der Grosshirnrinde: gesammelte Mittheilungen aus den Jahren 1877-80. Mit Einleitung und Anmerkungen. Berlin: Verlag von August Hirschwald, 1881
Ueber die Ausdehnung der Sinnessphären in der Grosshirnrinde. Sitzungsberichte der königlich preussischen Akademie der Wissenschaften 32, 1899; 36, 1900; 48, 1901
Über die Functionen des Kleinhirns. Sitzungsberichte der königlich preussischen Akademie der Wissenschaften 20-22, s. 443-480, 1906
Über die Functionen von Hirn und Rückenmark. Gesammelte Mitteilungen. Neue Folge. Berlin: Hirschwald, 1909
Zur Anatomie und Physiologie der Schsphäre der Grosshirnrinde (1910)

Bibliografia

Werner E. Gerabek Munk, Hermann W: Neue Deutsche Biographie Bd. 18 Moller – Nausea. Berlin, 1997, s. 595
Adresse an Hrn. Hermann Munk zum fünfzigjährigen Doctorjubiläum am 20. April 1909. Sitzungsberichte der Königlich Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin, 1909