Hipogonadyzm

Ten artykuł od 2021-12 wymaga dodania wiarygodnych źródeł medycznych dla zapewnienia weryfikowalności. Możliwe, że zbyt mocno polega na źródłach pierwotnych. Podane poniżej informacje, mające charakter medyczny, mogą być częściowo lub w całości niepoparte dowodami naukowymi. Jako pozbawione odpowiednich źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hipogonadyzm – termin medyczny określający defekt układu rozrodczego skutkujący dysfunkcją gonad (jajników lub jąder). Nieczynne gonady nie produkują hormonów^[1] (testosteronu, estradiolu, MIF – macrophage migration inhibitory factor, progesteronu, inhibiny B) ani gamet (jaj i plemników). Niedobór hormonów skutkuje niewykształceniem się drugorzędowych i trzeciorzędowych cech płciowych.

Hipogonadyzm może być:

• pierwotny (hipergonadotropowy)^[2] – jeśli doszło do strukturalnego uszkodzenia gonady i nie jest ona zdolna do produkcji wystarczającej ilości hormonów
• wtórny (hipogonadotropowy)^[3] – jeśli doszło do znacznego obniżenia lub braku hormonów gonadotropowych.

W pierwotnym hipogonadyzmie stężenie gonadotropiny jest wysokie (np. zespół Klinefeltera) i podawanie gonadotropiny jest bezcelowe.

We wtórnym hipogonadyzmie (np. zespół płodnego eunucha) podanie gonadotropiny może spowodować odpowiedź gonad na stymulację – podwyższeniu mogą ulec poziomy hormonów płciowych.

Objawy

• niepłodność

Przypisy