Isabelle Gelinas : Biogram, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Isabelle Gelinas

Isabelle Gelinas
Isabelle Gelinas w 2007
Data i miejsce urodzenia	13 października 1963 Montreal
Zawód	aktorka
Lata aktywności	od 1982

Isabelle Gelinas (ur. 13 października 1963 w Montrealu) – francuska aktorka filmowa.

Biogram

Isabelle Gelinas urodziła się w Montrealu w prowincji Quebec w Kanadzie. Najpierw kształciła się w prywatnej Szkole Aktorskiej Cours Florent(inne języki) w Paryżu, a później w Konserwatorium CNSAD. Wykładali tam m.in.: Pierre Vial, Daniel Mesguich i Michel Bouquet.

Jej początki w zawodzie nie były pozbawione trudności, a ona często była kwalifikowana jako "zbyt młoda", "zbyt dojrzała", a nawet "nie dość nowoczesna". Miała problemy ze znalezieniem swojego miejsca w dziedzinie aktorstwa. Rozpoczęła karierę w latach 1982/86 w teatrze, grając w kilku dramatach Moliera w reżyserii Jeana Davy'ego.

Kariera aktorska

W 1986 roku udział w krótkim filmie Triple Sec z Suzanne Flon i André Dussollierem dał jej szansę, aby rozpocząć karierę filmową.

Przełom nastąpił w roku 1988 roku, kiedy wyróżniła się w filmowej komedii Suivez cet Avion (1989) z Lambert Wilson oraz w filmie dramatycznym Szuani! z Philippem Noiret.

W roku 1991 grała główną rolę razem z Derekiem de Lintem w filmie Płonący brzeg, który był od stycznia 2015 do końca lutego 2015 emitowany w odcinkach w Telewizji Polskiej.

Zaczęła też w tym samym czasie telewizyjną karierę gościnnie w kilku filmach głównie w reżyserii Caroline Huppert. Potem grała w filmach dramatycznych Mado poste restante (1989), Louis, the Child King (1992), Drôles d'oiseaux (1993) oraz w filmach komediowych À l'heure où Les Grands Fauves boire vont (1993) oraz Regarde-moi Quand je te Quitte (1993).

W drugiej części dekady zagrała role drugoplanowe w dwóch udanych filmach: Didier (1997) z Jean-Pierrem Bacri i Alainem Chabatem oraz Paparazzi (1998) z Vincentem Lindonem i Patrickiem Timsitem. Występowała też w filmach telewizyjnych z różnych dziedzin, takich jak Moi'', Generał de Gaulle (1990), J'ai deux amours (1996) i Chaos technique (1997).

W następnej dekadzie zagrała w kilku filmach komediowych, takich jak Les gens en maillot de bain ne sont pas (2001), Ne quittez pas (2003), Cherche fiancé tous frais payés (2005) i Ça se soigne (2008).