Izaak Boryskowicz

Izaak
Biskup łucki i ostrogski
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data śmierci

1641

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Chirotonia biskupia

początek 1621

Izaak Boryskowicz, ukr. Борискович Ісаак vel Ісаакій (data urodzenia nieznana, zm. 1641) – prawosławny biskup łucki, egzarcha patriarchy carogrodzkiego.

Życiorys

Organizator i pierwszy igumen monasteru w Dermaniu (1602). Później ihumen monasteru czerczyckiego k. Łucka. Jeden z organizatorów łuckiego Bractwa Podwyższenia Krzyża Świętego. Był wykładowcą szkoły przy tym bractwie. W 1620 r. u patriarchy jerozolimskiego Teofana uzyskał przywilej stauropigii dla bractwa łuckiego. Na prawosławnego biskupa łuckiego i ostrogskiego wyświęcony został przez tego samego hierarchę po jego wyjeździe w eskorcie Kozaków z Kijowa na początku 1621 r. w Białej Cerkwi. Król Zygmunt III Waza nie uznał tych święceń, podobnie jak innych chirotonii biskupich udzielonych przez Teofana w czasie pobytu w Rzeczypospolitej. W 1624 r. prawosławny metropolita kijowski Hiob wyprawił go do cara Michała I Romanowa i patriarchy Filareta z poselstwem w celu skłonienia ich do ujęcia się za prawosławnymi w Rzeczypospolitej. Od tego poselstwa datują się stałe kontakty prawosławnych biskupów ruskich z Moskwą. W 1629 r. jako egzarcha patriarchy carogrodzkiego wyraził sprzeciw wobec zamiaru udziału strony prawosławnej w soborze lwowskim (projekt metropolity Józefa Welamina Rutskiego). Brał udział w soborze kijowskim w 1640 r., zastępując metropolitę Piotra Mohyłę. Zachował godność ordynariusza diecezji aż do śmierci w 1641 r.

Bibliografia

  • Antoni Mironowicz, Sylwester Czetwertyński. Biskup białoruski. Kościół prawosławny w XVII wieku ([1])
  • P. Żukowicz, Lwowskij sobor 1629 w swiazi s politiczeskimi obstojatielstwami wriemieni, Christianskoje Cztienije, t. CCXXXV, Kijew 1911, ss. 661–684.
  • Гайдай Л. Історія України в особах, термінах, назвах і поняттях. – Луцьк: Вежа, 2000. Дермань ([2])
  • Рад. енциклопедія історії України. – К., 1969. – T. 1.

Literatura dodatkowa

  • p
  • d
  • e
Biskupi eparchii łuckiej i wołyńskiej
Eparchia łucka
  • Fieodosij Skopiec (ок. 1325–1327)
  • Феодор (1397)
  • Иоанн (1398)
  • Sawwa (1401)
  • Дионисий (1415–1416)
  • Феодосий (1438)
  • Мартиниан (1458)
  • Евфимий
  • Алексий (1429)
  • Иона (1491/2–1495)
  • Кирилл (1495–1526)
  • Pafnutij (1526–1528)
  • Makary II (od 1528)
  • Arsienij (1536–1540)
  • Fieodosij (Gulewicz) (1540–1548)
  • Gieorgij (Falczewskij) (1549)
  • Иоасаф/Иосиф (упоп. 1555–1566)
  • Iona (Borzobogatyj-Krasnienskij) (1566–1569)
  • Wiktorin Wierbickij (1571-1575)
  • Cyryl Terlecki (1585–1596)
  • Izaak Boryskowicz (1623–1629)
  • Aleksander Puzyna (1632–1650)
  • Dionizy Bałaban (1656–1657)
  • Gedeon (Czetwertyński) (1660–1685)
  • Atanazy Szumlański (1685–1694)
  • Dionizy Żabokrzycki (1700–1709)
  • Cyryl Szumlański (1711–1712)
Wikariat łucki
  • Aleksy (Gromadzki) (1922–1923)
  • Polikarp (Sikorski) (1932–1940)
Eparchia łucka
  • Hiob (Kresowycz) (1942–1943)
  • Maksim (Baczinskij) (1944)
  • Mikołaj (Czufarowski) (1944–1945)