Jāzeps Rancāns
Biskup tytularny Marcopolis | |||
![]() | |||
Kraj działania | Łotwa | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 października 1886 | ||
Data i miejsce śmierci | 2 grudnia 1969 | ||
Biskup pomocniczy ryski | |||
Okres sprawowania | 1923–1969 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 12 czerwca 1911 | ||
Nominacja biskupia | 29 października 1923 | ||
Sakra biskupia | 4 maja 1924 | ||
|
Data konsekracji | 4 maja 1924 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Antonino Zecchini | ||||||||||||
Współkonsekratorzy | Edward von Ropp | ||||||||||||
|
Data i miejsce urodzenia | 25 października 1886 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 2 grudnia 1969 | ||
Premier Łotwy (Z kompetencjami Prezydenta) | |||
Okres | |||
|
Jāzeps Rancāns (ur. 25 października 1886 w Nautreni w Łatgalii, zm. 2 grudnia 1969 w Grand Rapids, Michigan) – łotewski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Rygi w latach 1923–1969, polityk, działacz emigracyjny społeczności łotewskiej w Sztokholmie.
Życiorys
W 1905 roku ukończył gimnazjum w Kronsztadzie, po czym studiował na seminarium duchownym w Petersburgu. W 1912 roku był już absolwentem Akademii Duchownej.
W 1911 roku wyświęcony na księdza katolickiego, był kapelanem katolickim w armii rosyjskiej. Uczył języka łotewskiego w Seminarium Duchownym w Petersburgu.
Podczas I wojny światowej służył jako kapelan katolicki w armii rosyjskiej. W 1917 roku wziął udział w zjeździe w Rzeżycy, który opowiedział się za zjednoczeniem wszystkich ziem łotewskich.
W latach 1918–1920 był członkiem Łotewskiej Rady Narodowej, później posłował do kolejnych Sejmów (I, II, III i IV kadencji, 1922–1934), był wicemarszałkiem izby.
Sprawował funkcję przedstawiciela dyplomatycznego Łotwy przy Watykanie (1919–1925), w tym czasie zawarto konkordat.
Od 1923 biskup pomocniczy Rygi (i tym samym biskupem tytularnym Marcopolis).
W czasie II wojny światowej zaangażował się w działalność Łotewskiej Rady Centralnej, która próbowała dokonać wskrzeszenia niepodległego państwa łotewskiego.
Po 1945 roku, na emigracji. W latach 1945–1969 pełnił urząd Premiera Łotwy (z kompetencjami Prezydenta).
Bibliografia
- Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4
Linki zewnętrzne
- Jāzeps Rancāns [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-07-11] (ang.).
- p
- d
- e
Głowy państwa |
|
---|---|
Ministrowie spraw zagranicznych |