James Fenimore Cooper

James Fenimore Cooper
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 września 1789
Burlington

Data i miejsce śmierci

14 września 1851
Cooperstown

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

Dziedzina sztuki

fikcja historyczna

Ważne dzieła

Ostatni Mohikanin

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

James Fenimore Cooper (ur. 15 września 1789 w Burlington, zm. 14 września 1851 w Cooperstown w stanie Nowy Jork) – amerykański powieściopisarz, autor powieści przygodowo-awanturniczych, których akcja rozgrywa się podczas walk z Indianami i Francuzami w drugiej połowie XVIII wieku.

Nauka i podróże

Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej, osiadłej w posiadłości noszącej nazwę od nazwiska rodziny. Jego ojciec, William, był sędzią i członkiem amerykańskiego Kongresu. Matką była Elizabeth (Fenimore) Cooper. W wieku 14 lat Cooper wstąpił na Uniwersytet Yale i rozpoczął studia prawnicze. W 1806 został z niego relegowany za różne wybryki. Następnie na pięć lat zaciągnął się do marynarki wojennej, gdzie dosłużył się stopnia oficera. Po ślubie w 1811 odszedł ze służby i zamieszkał w hrabstwie Westchester. Pięć lat swojego życia spędził w Europie, podróżując (był w Anglii, Szwajcarii, Niemczech, Włoszech) i pełniąc obowiązki konsula w Lyonie. W 1826 przeniósł się do Paryża, a do Ameryki powrócił w 1834, gdzie zamieszkał w rodzinnej posiadłości. W 1830 spotkał się w Rzymie z Adamem Mickiewiczem. W 1831 założył w Paryżu Komitet Amerykańsko-Polski kierujący pomocą dla powstania listopadowego[1]. Oprócz powieści pisał eseje polityczne i książki historyczne.

Twórczość Coopera

Portret Coopera z autografem
Pomnik Coopera w Cooperstown

Debiutował anonimowo w 1820 roku powieścią Ostrożność. Rok później napisał książkę historyczną (opisującą wojnę o niepodległość Stanów Zjednoczonych) Szpieg, która przyniosła mu rozgłos.

W swoim dorobku ma ponad 60 dzieł, a największą popularność zdobył dzięki historyczno-przygodowemu cyklowi powieści Leather-Stocking Tales (Opowieści Skórzanej Pończochy) w Polsce znanemu jako Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka. Były to (w kolejności chronologii akcji): Pogromca zwierząt, Ostatni Mohikanin, Tropiciel śladów, Pionierowie i Preria. Utwory te to romantyczny i idealistyczny obraz osiemnastowiecznej Ameryki Północnej i zamieszkujących ją Indian i osadników. Cechują je barwne opisy przyrody, wartka i pełna napięcia akcja, mocno naszkicowane sylwetki głównych bohaterów. Wysoko oceniane przez współczesnych i wciąż popularne, stanowią one żywy do dziś wzór przygodowej powieści indiańskiej.

Twórczość Coopera kwalifikuje się również do miana publicystyki społeczno-politycznej. Za najlepsze w tej dziedzinie uważane jest jedno z ostatnich jego dzieł – wydana w 1845 powieść Paluch szatana. W powieści z 1828 roku zatytułowanej Pojęcie o Amerykanach wyjaśniał Europejczykom istotę charakteru Amerykanina. Jako arystokrata i ziemianin cenił ziemię i hołdował klasie ziemskiej, krytykował jednocześnie wzrastający oportunizm klasy średniej i rozwój nowoczesnego kapitalizmu. Będąc gorącym patriotą, uważał, że Stany Zjednoczone nie powinny naśladować Europy. Jednocześnie zawsze był rzecznikiem Ameryki w Europie i obrońcą Europy w Ameryce. Jego bezkompromisowy krytycyzm przysporzył mu wielu wrogów. Jako społeczno-polityczny publicysta i myśliciel został doceniony bardzo późno.

Innym nurtem jego twórczości literackiej była powieść marynistyczna. Do najbardziej znanych jego powieści z tego gatunku należy Czerwony korsarz z 1827.

Jego książki zostały przetłumaczone na wiele języków i wydane w wielu krajach. Były wielokrotnie ekranizowane.

Wybór dzieł

  • Szpieg (1820)
  • Pilot (1823)
  • Pionierowie (1823)
  • Lionel Lincoln (1825)
  • Ostatni Mohikanin (1826)
  • Preria (1827)
  • Czerwony korsarz (1827)
  • Pojęcie o Amerykanach (1828)
  • Dolina Wish-ton-Wish (1829)
  • Tropiciel Śladów (1840)
  • Pogromca Zwierząt (1841)
  • Paluch szatana (1845)
  • History of the Navy of the United States of America (pośmiertnie 1856)

Wpływ na polskich twórców

Stał się prekursorem późniejszych twórców, w tym także polskich, między innymi Władysława Umińskiego i Bolesława Mrówczyńskiego. Zbigniew Nienacki bohaterowi kilku ze swoich powieści z cyklu przygód Pana Samochodzika (Wyspa Złoczyńców, Pan Samochodzik i templariusze, Księga strachów) nadał przydomek „Sokole Oko”.

Przypisy

  1. Poryw ducha, „Przyjmijmy ich z otwartymi ramionami...” 1608–1918

Bibliografia

  • Krystyna Kuluczkowska, Barbara Tylicka: Nowy słownik literatury dla dzieci i młodzieży. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1979, s. 111–113. ISBN 83-214-0018-3.
  • Andrzej Kopcewicz, Marta Sienicka: Historia literatury Stanów Zjednoczonych w zarysie. Wiek XVII–XIX. Warszawa: PWN, 1983, s. 171–177. ISBN 83-01-04462-4.

Linki zewnętrzne

  • Kolekcja poświęcona Jamesowi Cooperowi w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000121251042
  • VIAF: 27062769, 5233158915872250000009
  • LCCN: n79059786
  • GND: 118676865
  • NDL: 00436591
  • LIBRIS: sq4612db2z2xbcr
  • BnF: 118975923
  • SUDOC: 02679814X
  • SBN: CFIV010278
  • NLA: 35030977
  • NKC: jn19990001484
  • DBNL: coop017
  • BNE: XX1146554
  • NTA: 068411685
  • BIBSYS: 90069150
  • CiNii: DA08710462, DA00711891
  • Open Library: OL39524A
  • PLWABN: 9810670644005606
  • NUKAT: n94004631
  • J9U: 987007260150905171
  • PTBNP: 50142
  • CANTIC: a10410041
  • LNB: 000002058
  • NSK: 000003871
  • BNA: 000045551
  • CONOR: 13005923
  • BNC: 000034846
  • ΕΒΕ: 186188
  • BLBNB: 000164520
  • KRNLK: KAC199605665
  • LIH: LNB:V*84744;=BN
  • RISM: people/67416
  • PWN: 3887682
  • Britannica: biography/James-Fenimore-Cooper
  • Treccani: james-fenimore-cooper
  • Universalis: james-fenimore-cooper
  • NE.se: james-fenimore-cooper
  • SNL: James_Fenimore_Cooper
  • VLE: james-fenimore-cooper
  • DSDE: James_Fenimore_Cooper
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 12432