Jan Krzysztof Tarnowski
 | Ten artykuł od 2018-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 Jan Krzysztof Tarnowski, portret nieznanego malarza, XVI w. | |
 Leliwa | |
| Rodzina | Tarnowscy herbu Leliwa |
|---|---|
| Data urodzenia | 1537 |
| Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1567 |
| Ojciec | Jan Amor Tarnowski |
| Matka | Zofia Szydłowiecka córka Krzysztofa Szydłowieckiego |
| Żona | Zofia ze Sprowy Odrowąż córka Stanisława Odrowąża i księżniczki mazowieckiej Anny |
| Dzieci | zmarł bezpotomnie |
Jan Krzysztof Tarnowski herbu Leliwa (ur. 1537, zm. 1 kwietnia 1567, Gorliczyna k. Przeworska) – hrabia S.I.R.
Syn hetmana Jana Amora Tarnowskiego i Zofii Szydłowieckiej herbu Odrowąż. Jego żoną (od 1555) była Zofia ze Sprowy Odrowąż, córka Stanisława Odrowąża i księżniczki Anny mazowieckiej. [1]
Był właścicielem Tarnowa, Tarnawca, Krzemiennej, Kuryłówki, Wiewiórki, Przeworska, Rożnowa i Starego Sioła i Jarosławia. Był też sekretarzem królewskim (1554) [2], kasztelanem wojnickim od 1557 [2], starostą sandomierskim od początku 1553, [2][3] Jan Krzysztof Tarnowski jako starosta sandomierski został zobowiązany przez Zygmunta Augusta w r. 1557 kontraktem do dokończenia przebudowy zamku w Sandomierzu [4]. Prócz powyższych był też starostą stryjskim 1559 i dolińskim 1559.[1]
Zmarł na gruźlicę dnia 1 kwietnia 1567 roku. [5] Był ostatnim przedstawicielem tarnowskiej linii sławnego rodu Tarnowskich, bowiem zmarł bezpotomnie. [1]
Dedykacje literackie
Janowi Krzysztofowi Tarnowskiemu dedykowano następujące dzieła:
- Jan Kochanowski „Szachy” : „Jego miłości Panu Janowi Krzysztofowi hrabi z Tarnowa, kasztelanowi wojnickiemu przypisane” [6]
Zobacz Szachy na Wikiźródłach - Jan Kochanowski „Na Leliwę Tarnowskich” po śmierci jego ojca, [7] przesłał J.K. Tarnowskiemu takie życzenia: „Nastań szczęśliwie ty, Miesiącu nowy [...]” [8] Zobacz Na Leliwę Tarnowskich na Wikiźródłach
- Jan Kochanowski „O śmierci Jana Tarnowskiego kasztelana krakowskiego do syna jego Jana Krzysztofa, hrabie z Tarnowa, kasztelana wojnickiego” [9] Zobacz O śmierci Jana Tarnowskiego na Wikiźródłach
- Powyższe dedykacje mogą się wiązać z wcześniejszym zawarciem znajomości z Kochanowskim, bo poznali się we Włoszech w r. 1554 i wspólnie Półwysep Apeniński zwiedzali. [10]
- Stanisław Okszyc Orzechowski „Panegyricus nuptiarum Joanis Tarnovii Comitis, Cracoviae 1555”. [11]
Przypisy
- ↑ a b c Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Tablica X, str. 434.
- ↑ a b c Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, str. 318 i Tablica X na str. 434.
- ↑ Przekazanie synowi Janowi Krzysztofowi Tarnowskiemu starostwa sandomierskiego ok. 1557 [online] [dostęp 2021-01-04] (pol.).
- ↑ Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Rozdział XI „Spadkobiercy Hetmana”, str. 321, z powołaniem na dokument z 17 września 1557 r. (MRPS, V, nr 2064).
- ↑ Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Tablica X, str. 324.
- ↑ Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, całość str. 93-111, dedykacja na str. 93, z przypisami na str. 765-767.
- ↑ Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Fraszki Wtóre, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, sama fraszka na str. 222, ale na str. 794 przypis objaśniający treść.
- ↑ Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Fraszki Wtóre, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, str. 222.
- ↑ Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, str. 607-614.
- ↑ Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Rozdział XI „Spadkobiercy Hetmana”, str. 316.
- ↑ Stanisław Okszyc Orzechowski „Panegyricus nuptiarum Joanis Tarnovii Comitis, Cracoviae 1555”, I wyd. 1555, w Krakowie, II wyd. z 1558 (https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/doccontent?id=3232), chociaż poza tytułem z dedykacją także dla kanclerza wielkiego koronnego Jana Ocieskiego.
Bibliografia
- Krzysztof Jan hr. Tarnowski z Tarnowa h. Leliwa, www.sejm-wielki.pl
