Jan Piotr Łuczyński

Jan Piotr Łuczyński

Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1816 Czerniowce
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 1855 Lwów
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Piotr Łuczyński (ur. 12 grudnia 1816 w Czerniowcach, zm. 25 grudnia 1855 we Lwowie) – polski malarz, urzędnik skarbowy.

Życiorys

Jego żoną była Teresa z domu Rudolfi. Syn Bazylego Łuczyńskiego, urzędnika sądowego, pochodzącego z Niemirowa.

Twórczość

Malował kwiaty i martwe natury, sceny mitologiczne, historyczne, pejzaże, obrazy sakralne^[1]. Zachowały się rysunki oraz około 200 obrazów.

Wybrane dzieła

• Kąpiące się, 1847 rok
• Matka Boska w kwiatach
• Kucharka
• Rzeczy z kościołem
• Wodospad górski
• Portret własny z paletą – olej
• Portret własny w stroju myśliwskim^[2]
• Autoportret w czarnym kapeluszu – olej
• Święta Rodzina
• Przemienienie wg Rafaela

Galeria

• 
  Kąpiące się 1847, prywatna kolekcja
• 
  Martwa natura
• 
  Martwa natura, Muzeum Narodowe w Warszawie
• 
  Mondscheinlandschaft mit Kapelle

Przypisy