Jean-Baptiste Bréval

Jean-Baptiste Bréval

Imię i nazwisko	Jean-Baptiste Sébastien Bréval
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1753 Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	18 marca 1823 Colligis-Crandelain
Instrumenty	wiolonczela
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor

Jean-Baptiste Sébastien Bréval^[1] (ur. 6 listopada 1753 w Paryżu, zm. 18 marca 1823 w Colligis w departamencie Aisne^[1]^[2]) – francuski kompozytor i wiolonczelista.

Syn wytwórcy peruk. Kształcił się w Paryżu pod kierownictwem François Cupisa i Martina Berteau^[3]. W 1775 roku opublikował swój pierwszy zbiór kwartetów^[2]^[3]. Rok później został przyjęty do Société Académique des Enfants d’Apollon^[2]^[3]. Był członkiem Concert Spirituel (1781–1791), Théâtre Feydeau (1791–1800) i Opery Paryskiej (1801–1814)^[2].

Jego dorobek muzyczny obejmuje około 170 dzieł^[3], w tym 10 symfonii koncertujących^[2]^[3], 7 koncertów wiolonczelowych^[1]^[2]^[3] i operę komiczną Inès et Léonore (wystawiona w 1788 roku w Wersalu)^[1]. Jest także autorem wydanej w 1804 w Paryżu rozprawy teoretycznej pt. Traité du violoncelle^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 412. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g The Harvard Biographical Dictionary of Music. edited by Don Michael Brandel. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 107. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 97. ISBN 978-0-8108-7183-0.