Jerzy Grzymkowski

Jerzy Zygmunt Grzymkowski (ur. 25 kwietnia 1930 w Warszawie, zm. 24 września 2006) – polski prozaik i scenarzysta filmowy.

Życiorys

Ukończył średnią szkołę spółdzielczą. W latach 1949–1952 był żołnierzem Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zaś w latach 1957–1960 służył w Milicji Obywatelskiej. W latach 1960–1965 był robotnikiem w Hucie Warszawa. Następnie pracował jako redaktor gazety zakładowej Samochodów Osobowych „Fakty”. Debiutował w 1965 r. na łamach prasy jako prozaik. Tego samego roku otrzymał wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za tomik Sto tysięcy. Od 1982 r. był kierownikiem literackim Zespołu Filmowego "Profil". W 1979 r. otrzymał nagrodę II stopnia Prezesa Rady Ministrów za Wierne blizny. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 114P-8-2)^[1].

Twórczość literacka

• Sto tysięcy, opowiadanie (MON 1965)
• Erkaemiści, powieść (MON 1967)
• Dzielnicowy z Targówka i inne opowiadania (MON 1967)
• Czarna kołysanka, powieść (MON 1968)
• Ciemna rzeka, powieść (MON 1970)
• Gdy byłem hutnikiem, wspomnienia (Iskry 1971)
• Zderzenie, powieść (MON 1971)
• Rówieśnicy
• Salamun
• Zamknięte drzwi
• Kamień jak kamień
• Odwracanie widnokręgu
• Podzwonne
• Wierne blizny
• Smak ulęgałek
• Kariera
• Wstyd
• Życie na remis
• Akacja
• Krople żywicy
• Rocky

Scenariusze filmowe

• Pożegnanie cesarzy
• Przeprawa
• Trudna wiosna
• Warszawskie gołębie
• Czas nadziei
• Kryptonim „Turyści”
• Godność
• Wierne blizny
• Zerwane cumy
• Mgła
• Mała sprawa
• Rówieśnicy
• Prawdzie w oczy

Linki zewnętrzne

• Jerzy Grzymkowski w bazie filmpolski.pl

Przypisy

Bibliografia

• Lesław M. Bartelski: Polscy pisarze współcześni 1939–1991: Leksykon, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, ISBN 83-01-11593-9