Jerzy Kaszycki

Jerzy Kaszycki
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1926 Kraków
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 2020 Kraków
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka teatralna, poważna, rozrywkowa
Zawód	pianista, kompozytor, reżyser dźwięku i wizji
Odznaczenia

Jerzy Kaszycki (ur. 10 lipca 1926 w Krakowie, zm. 11 stycznia 2020 tamże^[1]) – polski pianista, kompozytor, reżyser dźwięku i wizji; pedagog.

Życiorys

W latach 1946–55 studiował w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie fortepianu Jana Hoffmana, a następnie Sergiusza Nadgryzowskiego (dyplom uzyskał w 1954) oraz w klasie kompozycji Stanisława Wiechowicza (dyplom w 1955).

W 1952 rozpoczął pracę w Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie jako realizator nagrań Orkiestry Polskiego Radia, a także solistów i grup muzycznych (rozrywkowych i kameralnych). W 1953 został tam redaktorem muzycznym. Wraz z innymi muzykami założył Sekstet Organowy, którego kierownikiem został Andrzej Kurylewicz.

W roku 1961 nawiązał współpracę z Ośrodkiem Telewizyjnym w Krakowie. Do 1982 kierował tam Redakcją Programów Muzycznych. Stworzył wiele cykli programowych propagujących głównie jazz i muzykę rozrywkową (m.in. Wieczór bez gwiazdy, Spotkania z jazzem, Impresje jazzowe, Serenady wieczorne, Piosenki krakowskich podwórek). W latach 1982-90 pracował jako redaktor dokumentalista w krakowskim oddziale telewizji.

Jerzy Kaszycki współpracował też z teatrem. W latach 1959–1960 był kierownikiem muzycznym w krakowskim Teatrze Groteska. Tworzył też muzykę do spektakli teatralnych (ok. 75), głównie w latach 60. i 70. Napisał też ok. 90 piosenek estradowych. Usłyszeć je można m.in. w wykonaniu: Anny German, Hanny Koniecznej, Jerzego Połomskiego, Sławy Przybylskiej, Joanny Rawik, Marty Stebnickiej, Andrzeja Zauchy.

W latach 1970–74 był pedagogiem krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, gdzie wykładał instrumentację, a w latach 1972–94 udzielał się w Zarządzie Oddziału Krakowskiego Związku Kompozytorów Polskich.

Wraz ze Zbigniewem Waśniewskim i Janem Kurkiewiczem opracował zbiór To idzie młodość. Śpiewnik jednogłosowy^[2].

Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. E-XV-zach.-9)^[3].

Nagrody i odznaczenia^[4]

1963: I nagroda za piosenkę Jeśli chcesz, proszę, wstąp w wykonaniu Hanny Koniecznej (sł. Tadeusz Śliwiak)
1973: nagroda zespołowa Komitetu ds. PRiTV za cykl telewizyjnych programów folklorystycznych Zwyczaje i obrzędy (cykl 47 filmów dokumentalnych)
Srebrny Krzyż Zasługi
Złoty Krzyż Zasługi
Medal 30-lecia Polski Ludowej
Odznaka Zasłużony Działacz Kultury
Złota Odznaka miasta Krakowa
Odznaka Honorowa Polskiego Radia i Telewizji
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006)^[5]

Wybrane kompozycje

Muzyka teatralna (wybór spektakli)

1956: Hamlet (reż. Roman Zawistowski)
1957: Antygona (reż. Jerzy Kaliszewski)
1958: Odyseja (reż. Mieczysław Kotlarczyk)
1958: Bogowie deszczu (reż. Jerzy Grotowski)
1959: Dzieje Tristana i Izoldy (reż. Danuta Michałowska)
1962: Dziady (reż. Krystyna Skuszanka, Jerzy Krasowski)
1962: W pustyni i w puszczy (reż. Jolanta Ziemińska)
1963: Harfa traw (reż. K. Skuszanka)
1963: Wesele (reż. Andrzej Wajda)
1964: Lalka (reż. zespołowa Teatru Groteska)
1964: Kucharki (reż. J. Jarocki)
1964: Robin Hood (reż. Kazimierz Barnaś)
1964: Don Alvares albo niesforna w miłości kompanija (reż. Zygmunt Hübner)
1965: Faust (reż. M. Kotlarczyk)
1965: Komu bije dzwon (reż. D. Michałowska)
1967: Antygona (reż. Jerzy Pleśniarowicz)
1967: Zygmuntowskie czasy (reż. Irena Babel)
1967: Intryga i miłość (reż. Romana Próchnicka)
1968: Konrad Wallenrod (reż. Marian Szczerski)
1968: Mąż i żona (reż. I. Babel)
1969: Nad Niemnem (reż. K. Barnaś)
1971: Igraszki z diabłem (reż. Jerzy Ukleja)
1979: Wesele Figara (reż. J. Ukleja)
1989: Pułapka na myszy (reż. Irena Wollen)

Muzyka do spektakli Teatru Telewizji

1965: Zapiski majora Pycia (reż. J. Krasowski)
1973: Gilgamesz (reż. D. Michałowska)
1973: Krzysztof Kloumb (reż. K. Skuszanka)
1974: Wariatka z Chaillot (reż. K. Skuszanka)

Piosenki

Chcesz mnie tylko dla siebie (sł. T. Śliwiak)
Jeśli chcesz, proszę, wstąp (sł. T. Śliwiak)
Pożegnanie z Orfeuszem (sł. T. Śliwiak)
Zielona niedziela (sł. T. Śliwiak)

Inne utwory

1950–54: Pięć pieśni do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na sopran, flet i fortepian
1951: Trzy pieśni słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na głos i fortepian
1952: Trzy preludia na fortepian
1953: Sonatina na fortepian
1953: Sonatina na flet i fortepian
1954: Uwertura na orkiestrę symfoniczną
1954: Tryptyk ludowy na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną
1955: Andante na orkiestrę symfoniczną
1957: Dwie pieśni do słów Juliana Tuwima na sopran i fortepian
1964: Dialogi na flet i harfę
1965: Miniatury kameralne na 2 fortepiany, flet, wiolonczelę i perkusję
1965: Piosenka o nowym Jaśle^[6]
1969: Kwartet smyczkowy nr 1
1970: Stereosonata à 4 + 1 na 2 fortepiany, flet, wiolonczelę i głos (lub dowolny instrument) odtwarzany z taśmy
1971: Trio fortepianowe
1974–89: Tryptyk koncertujący na fortepian, 5 kotłów i orkiestrę smyczkową
1980: Sześć inwencji na flet, obój i wibrafon
1989: Kwartet smyczkowy nr 2
1994: Posłanie, kantata na sopran, chór mieszany i zespół instrumentalny
1994: Pieśń Wiary na chór mieszany a cappella
1995: Kwartet smyczkowy nr 3
1995: Trzy psalmy (seria I) na alt (lub sopran) i organy do tekstów łacińskich
1996: Hymn o Miłości na alt i organy
1997: Trzy psalmy (seria II) na sopran (lub alt) i organy do tekstów łacińskich
1998: Jedenaście wariacji na temat „Sabałowej nuty” na fortepian
1999–2005: Trio fortepianowe nr 2 (wersja I) na fortepian, skrzypce i wiolonczelę
1999–2005: Trio fortepianowe nr 2 (wersja II) na fortepian, klarnet i wiolonczelę
2000: Andante cantabile na skrzypce solo
2001: Fuga „Beatus vir” na organy solo
2004: Sonata na skrzypce solo
2004: Preludium i burleska na fortepian
2007: Impresja na fortepian i skrzypce

Przypisy

↑ Nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 17 stycznia 2020 [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-26] (pol.).
↑ To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2009-12-29] .
↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16] .
↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 513
↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [online], mkidn.gov.pl [dostęp 2020-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-18] .
↑ ZbigniewZ. Dranka ZbigniewZ., Jasło stare, ale jare [online], zbigniewdranka.pl, 10 sierpnia 2015 [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-10] (pol.).

Bibliografia

Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Jerzy Kaszycki, s. 87, 88.

Linki zewnętrzne

MałgorzataM. Kosińska MałgorzataM., Jerzy Kaszycki [online], culture.pl [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-08] (pol.).
Jerzy Kaszycki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10] .
Kaszycki, Jerzy [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2009-12-29] .