Johannes Georg Bednorz
 Johannes Georg Bednorz (2013) | |||
| Państwo działania | Niemcy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 maja 1950 | ||
| doktor nauk fizycznych | |||
| Alma Mater | |||
| Uczelnia | |||
| Nagrody | |||
| |||
Johannes Georg Bednorz (ur. 16 maja 1950 w Neuenkirchen[1]) – niemiecki mineralog i fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1987 za odkrycie nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego w tlenkach metali[2].
Życiorys
Urodził się jako czwarte i ostatnie dziecko pochodzących ze Śląska Antona i Elisabeth Bednorzów[2]. Uzyskał stopień doktora na Politechnice Federalnej w Zurychu, jego dysertacja dotyczyła wzrostu kryształów perowskitowych w roztworze stałym, jej promotorami byli prof. Heini Granicher oraz prof. Karl Alexander Müller[3], późniejszy laureat Nagrody Nobla z fizyki. Od roku 1983 zajmował się poszukiwaniem właściwości nadprzewodzących w tlenkach metali[2]. W 1982 roku rozpoczął pracę dla IBM[3].
W roku 1987, za odkrycie wysokotemperaturowego (powyżej 35 K) nadprzewodnictwa w tlenkach metali (Ba-La-Cu-O), otrzymał (wspólnie z K.A. Müllerem) Nagrodę Nobla[2]. Nagroda została przyznana w najkrótszym czasie od odkrycia.
Był pracownikiem naukowo-dydaktycznym münsterskiej uczelni, w której uzyskał tytuł zawodowy magistra, Politechniki Federalnej w Zurychu, oraz w IBM Zurich Research Laboratory gdzie zajmował się otrzymywaniem i badaniem nowych materiałów.
W kwietniu 2007, w trzydziestą rocznicę nagrodzenia Nagrodą Nobla naukowiec odebrał doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[4].
W miejscowości urodzin ma poświęconą ulicę, Georg-Bednorz-Strasse.
Nagrody
- 1986: Marcel-Benoist-Preis;
- 1986: Minnie Rosen Award;
- 1986: Viktor Moritz Goldschmidt Preis;
- 1987: Klung-Wilhelmy-Weberbank-Preis;
- 1987: Nagroda Nobla;
- 1987: Fritz London Memorial Prize;
- 1987: Dannie-Heineman-Preis der Göttinger Akademie der Wissenschaften;
- 1987: Robert-Wichard-Pohl-Preis;
- 1988: Hewlett-Packard Europhysics Prize;
- 1988: APS International Prize for Materials Research;
- 2020: Order Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii.
Przypisy
- ↑ Bednorz Johannes Georg, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-31] .
- ↑ a b c d J. Georg Bednorz – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1987 > J. Georg Bednorz, K. Alex Müller [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-30]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture, December 8, 1987, Perovskite-Type Oxides – The New Approach to High-Tc Superconductivity.
- ↑ a b Marc De Graef, Michael E. McHenry: Structure of Materials: An Introduction to Crystallography, Diffraction and Symmetry. New York: Cambridge University Press, 2007, s. 725. ISBN 978-0-521-65151-6.
- ↑ Doktor J. Georg Bednorz Doktorem Honoris Causa Uniwersytetu Śląskiego. [w:] Strona internetowa Uniwersytetu Śląskiego [on-line]. www.us.edu.pl, 2007-04-20. [dostęp 2014-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-04)]. (pol.).
- p
- d
- e
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
- PWN: 3875535
- Britannica: biography/J-Georg-Bednorz
- Treccani: george-bednorz
- Universalis: johannes-georg-bednorz
- NE.se: georg-bednorz
- SNL: Johannes_Georg_Bednorz
- VLE: johannes-georg-bednorz
- Catalana: 0241821
- DSDE: Georg_Bednorz
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 6575
