Jordanowie herbu Trąby

Herb Trąby

Jordanowie – polski ród szlachecki, herbu Trąby.

Protoplastą rodu był Hanko z Zakliczyna, żupnik wielicki[1]. Jordanowie znaczną pozycję w Małopolsce osiągnęli w XV w., a szczyt ich potęgi przypada na wiek XVI. Byli właścicielami dużych włości na pogórzu karpackim z zamkami w Zakliczynie i Melsztynie. Sięgali po liczne urzędy, m.in. na przełomie XV i XVI w. dzierżyli starostwo spiskie. W XVIII wieku przegranie wieloletniego procesu z Wielopolskimi o ordynację pińczowską po wymarłych Myszkowskich doprowadziło rodzinę Jordanów do ruiny[2].

Znani członkowie rodu:

  • Spytek Wawrzyniec Jordan (1518–1568) – kasztelan i wojewoda krakowski
  • Michał Jordan – wojewoda bracławski
  • Adam Jordan (zm. 1763) – kasztelan wojnicki
  • Zygmunt Jordan (zm. 1866) – generał w czasie powstania styczniowego
  • Henryk Jordan (zm. 1907) – lekarz i społecznik, twórca idei ogrodów jordanowskich

Przypisy

  1. ↑ Urszula Janicka-Krzywda: Kultura ludowa Górali Babiogórskich. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Wierchy”, 2016, s. 18. ISBN 978-83-62473-68-7.
  2. ↑ Jan Janczykowski, Krakowski pałac Stefana Jordana, Rocznik Krakowski, t. LII, 1986, PL ISSN 0080-34-99, s. 61-69.

Bibliografia

  • B. Paprocki, Herby rycerztwa polskiego, Kraków 1584, s. 953–959 (wersja elektroniczna)
  • K. Niesiecki, Herbarz polski, t. IV, Lipsk 1839, s. 501–507 (wersja elektroniczna)
  • M. Sandoz, Melsztyn i jego okolice, Lwów 1911, s. 45–50 (wersja elektroniczna)