Jurij Baturin

Jurij Baturin

Юрий Батурин

Jurij M. Baturin (2001)
Pełne imię i nazwisko	Jurij Michajłowicz Baturin
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1949 Moskwa
Narodowość	rosyjska, żydowska
Funkcja	kosmonauta badacz, inżynier pokładowy
Łączny czas misji kosmicznych	19 dni, 17 godzin, 45 minut
Misje	Mir EP-4 (Sojuz TM-28), ISS EP-1 (Sojuz TM-32)
Stopień wojskowy	pułkownik
Wyuczony zawód	politolog, prawnik
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jurij Michajłowicz Baturin, ros. Юрий Михайлович Батурин (ur. 12 czerwca 1949 w Moskwie) – rosyjski polityk, prawnik, politolog i kosmonauta^[1].

Życiorys

Wykształcenie

• 1966 – ukończył z wyróżnieniem specjalną szkołę języka angielskiego.
• 1973 – został absolwentem studiów na Wydziale Aerofizyki i Badań Kosmicznych w Moskiewskim Instytucie Fizyczno-Technicznym o specjalności „dynamika lotu i jej kontrola”.
• 1980 – ukończył studia na Moskiewskiej Akademii Prawa, specjalność – „prawodawstwo”.
• 1981 – uzyskał specjalizację dziennikarza na Uniwersytecie Moskiewskim.
• 1985 – obronił pracę doktorską z dziedziny nauk prawnych (temat: „prawo komputerowe”).
• 2000 – ukończył specjalistyczne kursy w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Rosyjskich Sił Zbrojnych.
• 2005 – ukończył studia w Akademii Dyplomatycznej przy MSZ Federacji Rosyjskiej.

Kariera zawodowa

Od 1980 do 1990 roku pracował w Instytucie Państwa i Prawa Akademii Nauk ZSRR jako młodszy, a następnie starszy badacz. Od maja 1990 roku do stycznia 1992 na stanowisku asystenta konsultanta prezydenta ZSRR, a następnie jako asystent prezydenta Rosji Borysa Jelcyna w kwestiach prawnych i bezpieczeństwa narodowego. Od 25 lipca 1996 do 28 sierpnia 1997 sekretarz Rady Obrony Rosji. Wykładowca w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych.

Od stycznia 1996 uczestniczył w programie szkoleń w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina zakończonym przyznaniem uprawnień kosmonauty-badacza.

Od 28 grudnia 2008 jest członkiem Rady Naukowej Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej.

Jest poliglotą. Posługuje się językami: angielskim, szwedzkim, japońskim, francuskim, niemieckim i serbsko-chorwackim.

Publikacje

Autor wielu książek z dziedziny nauk politycznych, prawa i cybernetyki, ponad stu artykułów naukowych. Napisał między innymi książkę o swoim ojcu Dossier Zwiadowcy (2005). Autor dwóch filmów dokumentalnych: Na słowie honoru i na jednym skrzydle (1997) i Drabina do nieba (2000).

Loty załogowe

Został 385. człowiekiem w kosmosie i 90. sowieckim kosmonautą. Brał udział w dwóch misjach kosmicznych:

• Sojuz TM-28
• Sojuz TM-32

Wykaz lotów

Odznaczenia i nagrody

Wielokrotnie odznaczany i nagradzany. Otrzymał m.in.:

• Bohater Federacji Rosyjskiej (przyznany 28 września 2001) – „za odwagę i bohaterstwo w realizacji międzynarodowych lotów kosmicznych”.
• Order Męstwa – (przyznany 25 grudnia 1998).
• Medal „Za zasługi w podboju kosmosu” (12 kwietnia 2011).
• Medal Jubileuszowy „300 lat Rosyjskiej Floty”.
• Medal „Na pamiątkę 850-cia lecia Moskwy”.
• Tytuł Pilota Kosmonauty Federacji Rosyjskiej (przyznany 25 grudnia 1998).
• Order „Przyjaźń” (1998) – przyznany przez prezydenta Kazachstanu.
• Order „Lampart” I stopnia (2002) – przyznany przez prezydenta Kazachstanu.

Życie prywatne

Jest synem Michaiła Matwiejewicza Baturina (1904-1978) pułkownika, funkcjonariusza OGPU później NKWD i Natalii Nikołajewnej ze Smolnikowych (1925) – bibliotekarki. Ożeniony ze Swietłaną Paułbińską, pracownicą naukową Rosyjskiej Akademii Nauk, z którą ma córkę Aleksandrę Irenę (1982).

Zobacz też

• alfabetyczna lista kosmonautów
• grupy i oddziały kosmonautów

Przypisy

Bibliografia

• Biografia na stronie Federalnej Agencji Kosmicznej Rosji. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-26)]. (ros.). [dostęp 2011-12-10].