Kathleen Kenyon

Kathleen Kenyon
Kathleen Mary Kenyon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1906[1]
Londyn[1]

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1978[2]
Erbistock, Wrexham[2]

Zawód, zajęcie

archeolog

podpis
Odznaczenia
Dama Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego
Multimedia w Wikimedia Commons

Kathleen Mary Kenyon, dame, DBE (ur. w Londynie 5 stycznia 1906, zm. w Erbistock, Wrexham w Walii 24 sierpnia 1978) – brytyjska archeolog, odkrywczyni Jerycha jako najstarszego stale zamieszkanego miasta świata. Znawczyni starożytnych kultur Żyznego Półksiężyca, prowadziła prace wykopaliskowe m.in. w Jerozolimie.

Życiorys

Córka Frederica G. Kenyona, dyrektora Muzeum Brytyjskiego i jego żony Amy[1]. Absolwentka Sommerville College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Po ukończeniu studiów w 1929 uczestniczyła w afrykańskiej kampanii wykopaliskowej prowadzonej przez Gertrudę Caton-Thopmson w Wielkim Zimbabwe. W 1930 roku dołączyła do dużego zespołu archeologów kierowanego przez Mortimera i Tessę Wheeler w Verulamium[3]. Wspólnie z Mortimerem Wheelerem wypracowała nowe zasady prowadzenia wykopalisk, nazwane metodą Wheeler-Kenyon (ang. Wheeler-Kenyon method), a polegające na dzieleniu terenu badań na mniejsze sekcje.

W latach 1936–1939 prowadziła badania nad tzw. Jewry Wall w Leicester. Ze względu na wagę odkrycia, w kwietniu 1937 powierzono jej funkcję dyrektora instytutu archeologicznego Uniwersytetu Londyńskiego, którą pełniła do 1946. W tym okresie pracowała m.in. na wykopaliskach w Sabracie. Została wybrana honorowym dyrektorem British School of Archaeology w Jerozolimie (1951-1966).

Jej prace badawcze w Jerychu (Tell as-Sulṭān) umożliwiły wyznaczenie dolnej granicy zasięgu kultury natufijskiej pod koniec epoki lodowcowej (10000–9000 p.n.e.). Kenyon prowadziła również prace wykopaliskowe w jerozolimskim Mieście Dawida. W 1962 roku jako pierwsza kobieta w historii wybrana została przewodniczącą Oxford Archaeological Society (Oksfordzkiego Towarzystwa Archeologicznego)[3].

Emerytowana w 1973, została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego[4].

Ważniejsze publikacje

  • Digging up Jericho (1957)
  • Excavations at Jericho (t. 1 1960, t. 2 1965)
  • Amorites and Canaanites (1966)
  • Royal Cities of the Old Testament (1970)
  • Digging up Jerusalem (1974)

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Oxford 2004 ↓, s. 346.
  2. a b Oxford 2004 ↓, s. 348.
  3. a b Oxford 2004 ↓, s. 347.
  4. Hasło Kenyon, Dame Kathleen, w.: Encyclopædia Britannica 2007 Deluxe Edition.

Bibliografia

Oxford Dictionary of National Biography. Praca zbiorowa. T. 31. Oxford: Oxford University Press, 2004. ISBN 0-19-861381-4. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Kathleen Kenyon – antroplog – j. angielski. mnsu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-22)].
  • ISNI: 000000011027584X
  • VIAF: 59102743
  • ULAN: 500215048
  • LCCN: n50053688
  • GND: 134149149
  • NDL: 00445508
  • LIBRIS: hftwrh6145d285v
  • BnF: 120546708
  • SUDOC: 028781732
  • SBN: VEAV035239
  • NTA: 068807279
  • BIBSYS: 90051971
  • Open Library: OL3321070A, OL4355156A
  • PLWABN: 9811344115705606
  • NUKAT: n97081470
  • OBIN: 31306
  • J9U: 987007263730305171
  • LNB: 000012403
  • ΕΒΕ: 174063
  • Britannica: biography/Kathleen-Kenyon
  • Universalis: kathleen-kenyon
  • БРЭ: 2060891
  • NE.se: kathleen-kenyon
  • SNL: Kathleen_Mary_Kenyon
  • DSDE: Kathleen_Kenyon