Krystyna Feldman
Krystyna Feldman (2007) | |||
Imię i nazwisko | Krystyna Zofia Feldman | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1916 | ||
Data i miejsce śmierci | 24 stycznia 2007 | ||
Zawód | aktorka | ||
Lata aktywności | 1937–2007 | ||
Zespół artystyczny | |||
Teatr Miejski we Lwowie (1937–1939), Narodowy Teatr Dramatyczny im. Marii Zankowieckiej we Lwowie (1944–1945), Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1945–1946), Teatr Dramatyczny im. Jana Kochanowskiego w Opolu (1946–1947) i (1975–1976), Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (1947–1948), Teatr Polski w Szczecinie (1948–1950), Teatr Nowy w Łodzi (1950–1952) i (1953–1963), Teatr Powszechny w Łodzi (1952–1953) i (1963–1968), Teatr Ludowy w Krakowie (1968–1972), Teatr Współczesny w Szczecinie (1972–1975), Teatr Polski w Poznaniu (1976–1983), Teatr Nowy w Poznaniu (1983–2007) | |||
Odznaczenia | |||
| |||
| |||
|
Krystyna Zofia Feldman[1] (ur. 1 marca 1916[2] we Lwowie, zm. 24 stycznia 2007 w Poznaniu) – polska aktorka, dwukrotna laureatka Orła za drugoplanową rolę w filmie To ja, złodziej i pierwszoplanową w filmie Mój Nikifor.
Znana głównie z roli Rozalii Kiepskiej w sitcomie Świat według Kiepskich, malarza Nikifora w filmie Mój Nikifor, a także bardzo wyrazistych ról epizodycznych.
Życiorys
Urodziła się w rodzinie polsko-żydowskiej. Była wnuczką Hermanna Feldmanna (c. k. inspektor policji w Krakowie)[3] oraz córką aktora specjalizującego się w rolach szekspirowskich, uchodzącego za gwiazdę początku XX wieku Ferdynanda Feldmana i aktorki teatralnej i śpiewaczki operowej Katarzyny Feldman z domu Sawickiej. Grała małe role od piątego roku życia. Po śmierci ojca (zm. 3 czerwca 1919) matka kształciła ją w prywatnym lwowskim studiu aktorskim prowadzonym przez aktora Janusza Strachockiego. W 1934 ukończyła gimnazjum im. Królowej Jadwigi we Lwowie; maturę zdała eksternistycznie, aby zdążyć na egzaminy do szkoły teatralnej. Po trzech latach nauki, w 1937, ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie. Niedługo potem debiutowała w Teatrze Miejskim we Lwowie. W 1939 została zaangażowana do teatru w Łucku, jednak po wybuchu II wojny światowej wróciła do Lwowa. W 1942 została zaprzysiężona jako żołnierka Armii Krajowej. Pełniła w niej funkcję łączniczki.
Na scenę teatru lwowskiego powróciła w 1944 po wkroczeniu do miasta Armii Czerwonej. Zagrała wówczas męską rolę Staszka w Weselu Wyspiańskiego, reżyserowanym przez Aleksandra Bardiniego. Po wojnie występowała w teatrach, między innymi Łodzi (przez kilkanaście lat była aktorką i pomocniczką reżysera oraz reżyserką u Kazimierza Dejmka w Teatrze Nowym, występowała również w tamtejszym Teatrze Powszechnym), Katowic, Szczecina, Opola, Krakowa (w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie) i Poznania (w Teatrze Polskim oraz – od 1983 – w Teatrze Nowym).
Zagrała również kilkanaście ról w spektaklach Teatru Telewizji, między innymi u Jerzego Antczaka, Andrzeja Barańskiego, Rudolfa Zioły, Olgi Lipińskiej i trzykrotnie u Izabelli Cywińskiej.
W 1980 roku Służba Bezpieczeństwa wszczęła wobec aktorki sprawę operacyjnego rozpoznania o kryptonimie „Aranżerka”. Krystynę Feldman zaczęto nękać po tym, jak podpisała list w obronie autonomii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mimo kontroli korespondencji, częstych rewizji w mieszkaniu i wielu utrudnień w rozwoju kariery aktorka nie dała się złamać[4].
Kilka lat po śmierci aktorki jej bratanek odkrył rękopis. Nie wiadomo, gdzie i w jakich latach powstawała powieść Feldman. Książka Światła które nie gasną została wydana w 2016 r. w 100. rocznicę jej urodzin. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Miejskiego Poznania we współpracy z Teatrem Nowym im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu[5][6].
Życie prywatne
Jej partnerem życiowym był starszy blisko o 26 lat od niej Stanisław Bryliński[7] (ur. 1 maja 1890, zm. 10 października 1953)[8].
Zmarła 24 stycznia 2007 w swoim poznańskim mieszkaniu na ul. Osiedle Armii Krajowej 76. Aktorce poświęcono mural autorstwa Wojciecha Ejsmondta. Pochowano ją 29 stycznia 2007 w alei zasłużonych na cmentarzu komunalnym Miłostowo (pole AZ-P-1)[9]. Zgodnie z życzeniem aktorki złożono ją do grobu w kostiumie z ostatniego spektaklu – monodramu I to mi zostało.
Kariera filmowa
Już pierwsza filmowa rola – dewotki w Celulozie (1953) Jerzego Kawalerowicza – na długo ukształtowała jej kinowe emploi. Podobną postać, wyraźnie jednak różnicowaną charakterologicznie, obdarzaną stale indywidualnym rysem, powtarzała w Kaloszach szczęścia (1958), Awanturze o Basię (1959), Dwu żebrach Adama (1963), Piekle i niebie (1966), Czerwonym i złotym (1969), czy w Głosie z tamtego świata (1962) Stanisława Różewicza, gdzie po raz pierwszy pojawiła się w roli nieepizodycznej.
Stała się jedną z najbardziej wyrazistych aktorek drugiego i trzeciego planu. Na ekranie tworzyła różne, często sprzeczne wewnętrznie typy, w których groteska mieszała się z powagą, ekscentryczność ze spokojem, fizyczna słabość z siłą i charyzmą. Grała postaci hrabin (Godzina pąsowej róży, 1963), żebraczek (Mansarda, 1963; Dwa księżyce, 1993), działaczek społecznych (Święta wojna, 1965), chłopek (Samotność we dwoje, 1968), pijaczek (Nad rzeką, której nie ma, 1991), oszustek (odcinek 4 serialu Kapitan Sowa na tropie), sędzin (Otello z M-2, 1968) czy królowych (Ubu król, 2003).
Szerokiej publiczności dała się poznać dopiero w latach osiemdziesiątych, po roli zdziwaczałej ciotki głównego bohatera w Yesterday Radosława Piwowarskiego. Często współpracowała z młodymi, debiutującymi twórcami, w tym Janem Jakubem Kolskim (Pogrzeb kartofla), Konradem Szołajskim (Człowiek z...) i Mariuszem Trelińskim (Łagodna). Masową popularność zyskała w wieku 83 lat, kiedy zagrała babcię Rozalię w popularnym serialu Świat według Kiepskich.
W 2004 roku, w wieku osiemdziesięciu ośmiu lat, wystąpiła po raz pierwszy w głównej roli. W Moim Nikiforze Krzysztofa Krauzego wcieliła się w postać malarza Nikifora Krynickiego. Jej kreacja spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności, krytyków oraz jurorów polskich i zagranicznych festiwali filmowych. Nikifor nie był jednak pierwszą męską rolą w jej dorobku. Oprócz wspomnianego wcześniej Staszka z Wesela w teatrze grała także role Kaja w Królowej Śniegu i pana Ciuciumkiewicza w Domu otwartym.
Feldman aktywnie wspierała działalność poznańskiego studenckiego Teatrzyku Towarzyskiego Jacka Kowalskiego.
Filmografia
Filmy fabularne i etiudy[10] | |||
Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
1953 | Celuloza | Jerzy Kawalerowicz | dewotka na wykładzie księdza Woydy |
1955 | Godziny nadziei | Jan Rybkowski | kobieta trafiona w czoło |
1956 | Trzy kobiety | Stanisław Różewicz | kobieta czekająca w kolejce po chleb |
1957 | Selene | Halina Wirska | |
Król Maciuś I | Wanda Jakubowska | nauczycielka | |
Kapelusz pana Anatola | Jan Rybkowski | koleżanka z pracy – kobieta na przyjęciu | |
1958 | Wolne miasto | Stanisław Różewicz | telefonistka Zosia |
Noc poślubna | Erik Blomberg | kobieta wiejska | |
Kalosze szczęścia | Antoni Bohdziewicz | kobieta wychodząca z damskiej toalety w barze „Pod Strzelbą” | |
1959 | Zobaczymy się w niedzielę | Stanisław Lenartowicz | służąca Frania |
Wspólny pokój | Wojciech Jerzy Has | dozorczyni | |
Miejsce na ziemi | Stanisław Różewicz | oszustka w hali targowej | |
Inspekcja pana Anatola | Jan Rybkowski | członkini jury konkursu piękności w Paryżewie | |
Awantura o Basię | Maria Kaniewska | dewotka | |
1960 | Walet pikowy | Tadeusz Chmielewski | kobieta goniąca „Testona” |
1961 | Świadectwo urodzenia | Stanisław Różewicz | chłopka z pacyfikowanej wsi |
Nafta | Stanisław Lenartowicz | swatka | |
Komedianty | Maria Kaniewska | służąca kucharka | |
1962 | Szpital | Janusz Majewski | pielęgniarka |
I ty zostaniesz Indianinem | Konrad Nałęcki | „kwaśna” sprzedawczyni wódki | |
Głos z tamtego świata | Stanisław Różewicz | Hela Fabiańczykowa | |
1963 | Mansarda | Konrad Nałęcki | nędzarka |
Kryptonim Nektar | Leon Jeannot | właścicielka kotów | |
Godzina pąsowej róży | Halina Bielińska | hrabina w salonie | |
Dwa żebra Adama | Janusz Morgenstern | mieszkanka Godów protestująca pod domem Wiktusów | |
Yokmok | Stanisław Możdżeński | gospodyni kapitana portu | |
1964 | Przerwany lot | Leonard Buczkowski | urzędniczka |
1965 | Święta wojna | Julian Dziedzina | działaczka „Naprzodu” |
Lekarstwo na miłość | Jan Batory | pracownica Związku Kynologicznego | |
1966 | Sublokator | Janusz Majewski | pielęgniarka |
Piekło i niebo | Stanisław Różewicz | pasażerka autobusu | |
1967 | Stajnia na Salvatorze | Paweł Komorowski | sąsiadka Teresy |
Pieczona gęś | Romuald Drobaczyński | wieśniaczka | |
Długa noc | Janusz Nasfeter | kobieta z zepsutym zegarkiem | |
1968 | Weekend z dziewczyną | Janusz Nasfeter | gospodyni Stannego |
Samotność we dwoje | Stanisław Różewicz | wiejska kobieta | |
Pomnik | Marek Wortman | ||
Otello z M-2 | Julian Dziedzina | sędzia | |
Lalka | Wojciech Jerzy Has | rajfurka, „opiekunka” Magdalenki | |
1969 | Czerwone i złote | Stanisław Lenartowicz | dewotka |
1970 | Dzięcioł | Jerzy Gruza | panna Klara, sekretarka dyrektora |
Abel, twój brat | Janusz Nasfeter | nauczycielka śpiewu | |
1971 | Kłopotliwy gość | Jerzy Ziarnik | sprzątaczka w szkole |
1974 | Sędziowie. Tragedya | Konrad Swinarski | Feiga |
1976 | Przepłyniesz rzekę | Tadeusz Kijański | matka Helki |
Kradzież | Piotr Andrejew | matka Mirosława Maciejewskiego | |
1977 | Palace Hotel | Ewa Kruk | staruszka na dworcu |
1981 | Kłamczucha | Anna Sokołowska | kobieta w kawiarni |
1982 | Wyłap | Henryk Dederko | pani magister |
1984 | Zabicie ciotki | Grzegorz Królikiewicz | Emilka |
Yesterday | Radosław Piwowarski | ciotka „Ringa” | |
1987 | Pociąg do Hollywood | Radosław Piwowarski | pani Krysia, strażniczka w Fabryce Snów Nr 1 |
1988 | Powrót do Polski | Paweł Pitera | wydająca jedzenie dla żołnierzy w tramwaju |
1989 | Szklany dom | Małgorzata Kopernik | dozorczyni Bogdańska |
1990 | Śmierć dziecioroba | Wojciech Nowak | Kopciowa |
Pogrzeb kartofla | Jan Jakub Kolski | Maryśka, matka Gorzelaka | |
1991 | Obywatel świata | Roland Rowiński | babcia Janka |
Nad rzeką, której nie ma | Andrzej Barański | Magotka | |
L'aura | Sergio Vega | ||
Latające machiny kontra Pan Samochodzik | Janusz Kidawa | Zofia, gosposia Lejwody-Arizony | |
1993 | Dwa księżyce | Andrzej Barański | żebraczka Agata |
Człowiek z... | Konrad Szołajski | archiwistka MSW | |
1994 | Wenn alle Deutschen schlafen | Frank Beyer | „jędza” |
1995 | Łagodna | Mariusz Treliński | ciocia żony |
Horror w Wesołych Bagniskach | Andrzej Barański | służąca Józefa | |
1998 | Złoto dezerterów | Janusz Majewski | łuczniczka Wilhelmina Koroniecka, wicemistrzyni świata w 1932 |
1999 | Ogniem i mieczem | Jerzy Hoffman | Ukrainka |
2000 | To ja, złodziej | Jacek Bromski | babcia „Jaja” |
2001 | Edges of the Lord | Jerzy Bogajewicz | Wanda, żona Batylina |
2002 | Break Point | Marek Nowicki | |
2003 | Ubu Król | Piotr Szulkin | królowa Rozamunda |
Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem | Jerzy Hoffman | wróżka | |
2004 | Mój Nikifor | Krzysztof Krauze | Nikifor Krynicki |
2005 | Przybyli ułani | Sylwester Chęciński | Janikowa |
2006 | Dublerzy | Marcin Ziębiński | babka Gambini |
2007 | Ryś | Stanisław Tym | Wizuch, sprzątaczka w komendzie policji w Suwałkach |
Seriale telewizyjne | |||
Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
1965 | Kapitan Sowa na tropie | Stanisław Bareja | Kwiecińska (odcinek 4) |
1968 | Stawka większa niż życie | Andrzej Konic, Janusz Morgenstern | sekretarka Reila (odcinek 3) |
Klub profesora Tutki | Andrzej Kondratiuk | kwiaciarka (odcinek 7), paniusia (odcinek 12) | |
1972 | Chłopi | Jan Rybkowski | żebraczka (odcinek 11) |
1976 | Czterdziestolatek | Jerzy Gruza | dyrygent orkiestry w Pałacu Młodzieży (odcinek 16) |
1981 | Jan Serce | Radosław Piwowarski | sąsiadka Krukowskich (odcinki: 3, 6, 7) |
1986 | Na kłopoty… Bednarski | Paweł Pitera | Tzarowa, gospodyni Bednarskiego (odcinki: 1, 3–5, 7) |
1987 | Rzeka kłamstwa | Jan Łomnicki | Bocianicha (odcinki: 1, 5) |
1988 | Mistrz i Małgorzata | Maria Kuzemko, Maciej Wojtyszko | Annuszka (odcinki: 1, 2, 4) |
1991 | Panny i wdowy | Janusz Zaorski | dyrektorka pensji (odcinek 3) |
1992 | Mama – Nic | Andrzej Maleszka | asystentka fotografa (odcinek 1) |
1994 | Stella stellaris | Robert Sigl | |
1996 | Maszyna zmian. Nowe przygody | Andrzej Maleszka | sprzedawczyni rybek (odcinek 1) |
1997 | Pokój 107 | Mirosław Dębiński | sprzątaczka |
Boża podszewka | Izabella Cywińska | kobieta z okna (odcinek 10) | |
1998–1999 | Złotopolscy | Janusz Zaorski, Radosław Piwowarski, Janusz Dymek, Ryszard Zatorski, Ireneusz Engler, Grzegorz Okrasa, Maciej Dutkiewicz, Dorota Lamparska | Piekutowa, ciotka Łukasza „Świrusa” (odcinki: 17, 37, 117) |
1999–2005, 2007 | Świat według Kiepskich | Okił Khamidow | Rozalia „Babka” Małolepsza, Umcia Umcia pod postacią Babki (odcinek 6), zahipnotyzowany Ferdek (głos, odcinek 45), ożywiona kukła Babki (głos, odcinek 51), stary klon Haliny #1 (odcinek 125), stary klon Haliny #2 (odcinek 125), Belzebabka (odcinek 157) |
1999 | Policjanci | Łukasz Wylężałek | sprzątaczka w liceum (odcinek 4) |
1999–2000 | Miodowe lata | Maciej Wojtyszko, Maciej Strzembosz | Obrochtowa, sąsiadka Krawczyków (odcinki: 20, 43) |
2000 | Ogniem i mieczem | Jerzy Hoffman | Ukrainka |
2001 | Garderoba damska | Andrzej Kotkowski, Adam Iwiński, Wojciech Pacyna, Janusz Kondratiuk | garderobiana Bronia (odcinki: 1–4) |
2002–2007 | Na dobre i na złe | Maciej Pieprzyca, Krzysztof Rogala, Teresa Kotlarczyk, Maciej Dejczer, Ryszard Zatorski, Wojciech Wójcik, Artur Urbański, Mariusz Malec, Jerzy Łukaszewicz, Waldemar Szarek, Artur Żmijewski, Piotr Wereśniak, Grzegorz Pacek | pacjentka Maria Lach (odcinek 102), pani Kazia (odcinki: 264, 280, 284) |
2003 | Plebania | Wojciech Solarz, Janusz Dymek, Jacek Lenczowski, Jerzy Sztwiertnia, Ryszard Brylski, Jerzy Łukaszewicz, Kazimierz Tarnas, Jan Kidawa-Błoński, Anita Anioł, Iwona Siekierzyńska, Kinga Lewińska, Maciej Migas, Anna Kazejak, Krzysztof Mazur | pani Gienia, woźna w tulczyńskiej szkole (odcinki: 265-267, 276, 281-282, 285–287, 292, 299-300, 309–311, 317, 321) |
2004 | Stara baśń | Jerzy Hoffman | wróżka |
2006 | Dublerzy | Marcin Ziębiński | babka Gambini |
Polski dubbing | |||
Rok | Tytuł | Reżyser dubbingu | Rola |
1960 | Wszystko o Ewie | Romuald Drobaczyński | Birdie Coonan |
Teatr
Role teatralne[11] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Role w Teatrze Telewizji[10] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Role w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia[12] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Nagrody i odznaczenia
Nagrody[13] | |
Rok | Nagroda |
1949 | 1. Festiwal Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach – nagroda za rolę Szurika w sztuce Bajka |
1988 | 28. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych – nagroda za rolę Lali w sztuce Narzeczony Beaty w Teatrze Nowym w Poznaniu |
1992 | Nagroda „Biały bez” czasopisma Express Poranny |
1997 | Złoty Wawrzyn Grzymały |
Medal „Ad perpetuam rei memoriam” wojewody poznańskiego za wybitne osiągnięcia artystyczne przez 60 lat pracy aktorskiej | |
2001 | Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni – statuetka „Jańcia Wodnika” za mistrzostwo aktorskie drugiego planu oraz nagroda Telewizji Polskiej za całokształt twórczości |
Polska Nagroda Filmowa Orzeł za rok 2000 w kategorii „najlepsza drugoplanowa rola kobieca” za rolę w filmie To ja, złodziej | |
Tytuł „Zasłużony dla Miasta Poznania” | |
2003 | Nagroda marszałka województwa wielkopolskiego w Poznaniu za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej |
2004 | Tytuł Osobowości Wszech Czasów z Wielkopolski, przyznany przez Wielkopolan w plebiscycie widzów „Kino Polska”, czytelników „Gazety Poznańskiej” i słuchaczy Radia Merkury |
Nagroda statuetki „Rogal i Pióro”, „Naszego Klubu” w Poznaniu | |
29. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – nagroda jury za pierwszoplanową rolę kobiecą (wybitna kreacja aktorska) za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
Nagroda Gazety Wyborczej „Gigant” za poznański styl pracy | |
2005 | Super Wiktor |
VII Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Manili – nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Valladolid – nagroda za główną rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
V Międzynarodowy Festiwal Aktorski „Stożary” w Kijowie – Grand Prix za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
40. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlowych Warach – nagroda dla najlepszej aktorki za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
Złota Kaczka – nagroda dla najlepszej aktorki za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
12. Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni – statuetka „Jańcia Wodnika”, nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
Orzeł – Polska Nagroda Filmowa w kategorii najlepsza aktorka w roli pierwszoplanowej, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
1. miejsce (Złota Piątka) w plebiscycie czytelników TeleRzeczpospolitej | |
Nagroda Wielka Pieczęć Poznania | |
2006 | IV Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Pune – nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor |
7. Międzynarodowy Festiwal Filmów Autorskich w Rabacie – nagroda aktorska za kreację Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Zimbabwe – nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor | |
III Europejski Festiwal Filmowy Integracja Ty i Ja w Koszalinie – nagroda specjalna za główną rolę w filmie Mój Nikifor | |
Odznaczenia[14] | |
Rok | Odznaczenie |
1955 | Srebrny Krzyż Zasługi[15] |
1966 | Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” |
Odznaka Honorowa Miasta Łodzi | |
1974 | Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” |
1979 | Odznaka Honorowa Miasta Poznania |
2005 | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[16] |
2007 | Order Uśmiechu przyznany przez Międzynarodową Kapitułę Orderu Uśmiechu w 2006 na wniosek dzieci z Poznania[a] |
Uwagi
- ↑ Na prośbę Krystyny Feldman order miał być wręczony 14 lutego 2007, ale ze względu na śmierć aktorki nie doszło do ceremonii. Zarząd Kapituły pierwszy raz w historii tego odznaczenia wydał zgodę na przekazanie Orderu na ręce spadkobierców i uznał aktorkę za pełnoprawnego Kawalera Orderu Uśmiechu.
Przypisy
- ↑ Katarzyna Sklepik (2017-01-24): Krystyna Feldman. Poznańskie życie królowej drugiego planu. „Głos Wielkopolski”. [dostęp 2019-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)]. (pol.).
- ↑ Aktorka za życia podawała rok 1920 jako rok urodzenia. Z dokumentów znajdujących się w dziale kadr Teatru Nowego w Poznaniu wynika, że prawdziwą datą urodzin Krystyny Feldman jest rok 1916. Taką samą datę podaje portal FilmPolski.pl, opierając się na aktach urodzin i zgonu aktorki
- ↑ Der älteste österreichische Criminalist. Inspector Feldmann pensionirt. „Neues Wiener Journal”. Nr 2238, s. 3, 17 stycznia 1900. (niem.).
- ↑ SB prześladowała Krystynę Feldman. [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-09)].
- ↑ Kasia Grochocka: Odnaleziono rękopis powieści Krystyny Feldman. Akademickie Radio Centrum. [dostęp 2022-01-24].
- ↑ Premiera powieści Krystyny Feldman w 100-lecie jej urodzin. Dzieje.pl. [dostęp 2022-01-24].
- ↑ Stanisław Bryliński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2017-01-02] .
- ↑ filmweb.pl: Stanisław Bryliński. [dostęp 2009-06-04]. (pol.).
- ↑ Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2023-11-16] .
- ↑ a b Krystyna Feldman. filmpolski.pl ↓.
- ↑ Krystyna Feldman. Encyklopedia teatru polskiego. Teatr. ↓.
- ↑ Krystyna Feldman. Kariera radiowa. e-teatr.pl ↓.
- ↑ Krystyna Feldman. Encyklopedia teatru polskiego. Nagrody. ↓.
- ↑ Krystyna Feldman. Odznaczenia. e-teatr.pl ↓.
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 11 lipca 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 listopada 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 2, poz. 21).
Bibliografia
- Krystyna Feldman w bazie IMDb (ang.)
- Krystyna Feldman w bazie Filmweb
- Krystyna Feldman w bazie filmpolski.pl
- Krystyna Feldman, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2021-04-09] .
- Krystyna Feldman na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Krystyna Feldman, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-22] .
Linki zewnętrzne
- Recenzja Mojego Nikifora i roli Feldman, wspomnienie o aktorce na stronach Polskiego Radia
- Amantki szybko się starzeją. Rozmowa Jana Błończy-Szabłowskiego z aktorką z września 2004. teatry.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-27)].
- Myśli z górnego piętra. Rozmowa Dagmary Romanowskiej z aktorką z września 2004. stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-09-02)].
- Teatr uczy pokory. Rozmowa Remigiusza Grzeli z aktorką z marca 2005
- Być Nikiforem. Zapis czatu z aktorką. rozmowy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-26)].
- p
- d
- e
Aktorzy odtwarzający główne role |
|
---|---|
Kiepscy | |
Paździochowie | |
Pozostali | |
Zobacz też |
|
- p
- d
- e
1990–1999 |
|
---|---|
2000–2009 |
|
2010–2019 |
|
2020–2029 |
|
- p
- d
- e
1990–1999 |
|
---|---|
2000–2009 |
|
2010–2019 |
|
2020–2029 |
|
- p
- d
- e
- PWN: 3900265
- ETP: 906
- FilmPolski.pl: 117261