Leccinum holopus

Leccinum holopus

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	borowikowce
Rodzina	borowikowate
Rodzaj	Leccinum
Gatunek	Leccinum holopus
Nazwa systematyczna
Leccinum holopus (Rostk.) Watling Trans. Br. mycol. Soc. 43(4): 692 (1960)
Multimedia w Wikimedia Commons

Leccinum holopus (Rostk.) Watling – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Leccinum, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1844 r. Friedrich Wilhelm Rostkovius nadając mu nazwę Boletus holopus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1960 r. Roy Watling przenosząc go do rodzaju Leccinum^[1].

Synonimy:

Władysław Wojewoda wymienia go jako synonim Leccinum niveum (Fr.) Rauschert z polską nazwą borowik białawy^[3]. Jednak według Index Fungorum L. niveum to synonim Leccinum scabrum (koźlarz babka).

Morfologia

Kapelusz

Kapelusz biały lub białawy, o średnicy 5–15 cm^[4].

Rurki

Rurki białawe, po uciśnięciu brązowieją^[4].

Trzon

Białawy z białymi lub szarymi łuseczkami^[4].

Miąższ

Miąższ biały, zazwyczaj różowiejący, czasem niebieskawy u podstawy^[5][4].

Gatunki podobne

Podobny jest koźlarz ałtajski (Leccinum rotundifoliae), który ma podobną barwę, jednak preferuje suche tereny oraz nie przebarwia się na niebiesko u podstawy trzonu. Podobne mogą być również albinotyczne formy innych koźlarzy rosnących pod brzozą^[5].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej i Europie^[6]. Władysław Wojewoda nie podaje żadnych stanowisk w Polsce, jednak jest znajdowany przez grzybiarzy^[3][7].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie od lipca do października pod brzozami na terenach podmokłych oraz torfowiskach^[4][5].

Grzyb jadalny^[4].

Przypisy