MAN SG 192

MAN 890 SG
MAN SG 192

MAN SG 192 w Monachium
Dane ogólne
Producent	MAN Nutzfahrzeuge Göppel (człon B[1])
Lata produkcji	1970–1972 (890 SG[2]) 1972–1980 (SG 192[2])
Dane techniczne
Typy nadwozia	wysokopodłogowy autobus miejski klasy MEGA
Liczba drzwi	3
Silniki	MAN D2156 (10,3 dm³)[3]
Moc silników	192 KM[4] 195 KM[potrzebny przypis] 220 KM[3]
Długość	16 500 mm[4] 18 000 mm[3]
Szerokość	2500 mm[3]
Wysokość	3090 mm[3]
Masa własna	12 200 kg[3]
Masa całkowita	23 000 kg
Wnętrze
Liczba miejsc ogółem	161 162
Liczba miejsc siedzących	51 53
Multimedia w Wikimedia Commons

MAN SG 192 (do 1972 roku MAN 890 SG^[2]) – seria autobusów miejskich marki MAN produkowanych w Niemczech w latach 1970-1980. Autobus spełniał standardy VÖV; należy do pierwszej generacji autobusów MAN.

MAN SG 192 w Polsce

Łódź

Wyprodukowane w latach 1974-1976 przez MAN Nutzfahrzeuge autobusy przegubowe MAN SG 192 sprowadzone zostały latem 1991 roku z Amsterdamu (do 1988 roku autobusy te pracowały w Augsburgu). Autobusy zostały wpisane na stan zajezdni przy ówczesnej ulicy Kraszewskiego (dziś – Kilińskiego) nadając numery boczne od 1139 do 1149^[3].

Malowanie autobusów było zróżnicowane, większość była czerwono-kremowa, część wyposażono także w reklamy oraz elementy koloru zielonego^[3].

Dane techniczne

Większość parametrów było zgodnych ze standardowymi, przedstawionymi w głównej tabeli po prawej stronie. Pozostałe przedstawiono w tabelce poniżej.

Eksploatacja

W sierpniu 1994 roku wycofano dwa pierwsze autobusy MAN SG 192. W październiku tego samego roku w jednym z pojazdów wymieniono tylny człon (z kasowanego innego egzemplarza). Latem 1995 roku odstawiono wszystkie pojazdy jako rezerwę. Ostatecznie wycofano je rok później, 30 czerwca 1996. Prawdopodobnie w ten międzyczas żaden z pojazdów nie wyjechał już na miasto. Autobusy zezłomowano we wrześniu 1996^[3].

Lublin

W latach 90. Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Lublinie stanęło w nowej sytuacji, kiedy po dostawach krajowych autobusów Jelcz PR110M nastała przerwa w dostawie nowego taboru. MPK funkcjonowało wówczas jako zakład budżetowy. Ponieważ budżet miasta nie był zbyt zasobny, a pojawiała się konkurencja pod postacią prywatnych przewoźników, zainteresowano się używanymi autobusami z zachodu. Mimo lat produkcji oferowanych autobusów (autobusy z lat 70.), to reprezentowały one wyższy poziom wykonania i większe zaawansowanie techniczne, nowocześniejsze niż krajowe produkcje, które to prezentowały typową dla ówczesnej gospodarki stosunkowo niską jakość wykonania^[4].

W latach 1993-1994 MPK Lublin pozyskało więc łącznie 14 używanych autobusów MAN SG 192, pochodzących z różnych niemieckich miast. Zakupu dokonano pomimo lat produkcji i braku przejścia żadnych remontów, ponieważ autobusy mimo to zdatne były do podjęcia obsługi linii miejskich^[4].

Przegubowe MAN-y, mimo wieku, oferowały znacznie większy komfort podróży niż pozostała część taboru. Sprawiały jednak duże problemy techniczne, i z uwagi na brak dostępności części zamiennych szybko je wycofywano (nawet w tym samym roku, w którym je wprowadzano) i wyłączane z eksploatacji autobusy wykorzystywano jako źródło części zamiennych dla autobusów, które jeszcze były w ruchu^[4].

W 1997 roku, po dostarczeniu dużej partii Neoplanów N4020, szybko zaczęto wycofywać przegubowe SG 192. Eksploatację 5 ostatnich zakończono w 1999 roku w wieku 20-24 lat^[4].

Autobusy przez cały okres eksploatacji wyposażone były w malowanie zagranicznego przewoźnika.
Trudności związane z eksploatacją spowodowały, że lubelskie MPK przez długi okres powstrzymywało się od zakupu autobusów używanych^[4].

Zobacz też

• autobus przegubowy

Przypisy

Bibliografia

• Stiasny Marcin, Atlas autobusów, Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań, 2008 – rozdział Autobusy VÖV, strony 14-15.