Marc Dorcel

Marc Dorcel
Prawdziwe imię i nazwisko

Marcel Herskovitz

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1934
Paryż, Francja

Zawód

producent filmowy, reżyser, założyciel Video Marc Dorcel, kompozytor

Lata aktywności

od 1965

Strona internetowa

Marc Dorcel (ur. 27 marca 1934[1][2][3] w Paryżu) – francuski producent filmowy i reżyser filmów pornograficznych[4][5].

Życiorys

Syn węgierskiego krawca, Marc Dorcel rozpoczął pracę w firmie maszyn do szycia jako projektant przemysłowy, a następnie objął w firmie stanowisko sprzedaży. Po odbyciu służby wojskowej, przy finansowym wsparciu rodziców, w 1965 stworzył własne przedsiębiorstwo transportowe. I choć na początku firma dobrze prosperowała, szybko doszła do bankructwa[6]

W 1968 rozpoczął publikowanie erotyki. Wydał książkę Select Diffusion, którą sprzedawał za pośrednictwem reklamy[7]. Publikacja stała się bestsellerem i w niespełna trzy miesiące sprzedała się w ilości ponad dwadzieścia tysięcy egzemplarzy[8]. Na początku lat 70. wydał pierwszą francuską powieść erotyczną ze zdjęciami. W 1979 założył wytwórnię Vidéo Marc Dorcel. Następnie w 1980 wyreżyserował 53-minutowy film pornograficzny Jolies Petites Garces z Marilyn Jess i Piotrem Stanislasem. Jego współrealizatorami byli: Michel Ricaud, Cyril Randuineau, Marc Ange i Michel Barny. Wylansował europejskie gwiazdy, takie jak: Anita Blond, Anita Dark, Briana Banks, Jenna Jameson, Karen Lancaume, Katsuni, Laure Sainclair, Melissa Lauren, Nikki Anderson, Nomi, Oksana czy Silvia Saint.

Był wielokrotnym laureatem branżowych nagród, w tym Hot d’Or[9] w tym jako najlepszy europejski reżyser filmu Obywatel Shane (1996) z Christophem Clarkiem w roli tytułowej, AVN Awards[10] czy Venus Award[11]. W 2001 został uhonorowany nagrodą za całokształt twórczości na Festival Internacional de Cine Erótico de Barcelona[12]. Był też nominowany do XBIZ Award jako reżyser roku projektu indywidualnego Casino, No Limit (2008)[13] z Melissą Lauren, Horstem Baronem i Nacho Vidalem.

Z czasem prowadzenie Vidéo Marc Dorcel przejął jego syn Grégory Dorcel (ur. 17 kwietnia 1974)[14][15][16][17][18].

W 2002 uruchomił serwis DorcelVision.com pozwalający oglądanie wideo na życzenie[19]. Filmy dystrybuowane zostały na terenie Stanów Zjednoczonych przez Wicked Pictures[20]. 1 marca 2006 uruchomił telewizję Dorcel TV[21]. W sierpniu 2008 Private Media Group ogłosiła, że stworzyła sojusz z Vidéo Marc Dorcel do współpracy na rynku domowego wideo[22].

Nagrody

AVN Award

  • 1995: Najlepszy film europejski (Zapach Matyldy (Le Parfum de Mathilde))
  • 2010: Najlepszy reżyser zagraniczny (Moire Candy / Ritual)
  • 2012: Najlepszy reżyser zagraniczny (Max Candy / Inglorious Bitches)
  • 2014: Najlepszy reżyser niewinny (Max Candy i Michael Ninn)
  • 2014: Najlepszy film zagraniczny (Claire Castel: Femme de chambre, Hervé Bodilis)
  • 2014: Najlepsze sceny seksu niewinna (Max Candy i Michael Ninn)
  • 2015: Najlepszy film zagraniczny (Anissa, la veuve)
  • 2015: Najlepszy reżyser zagraniczny (Hervé Bodilis / Anissa, la veuve)
  • 2015: Nagroda honorowa dla całej kariery Marca Dorcela
  • 2015: Najlepszy film wideo (Anissa & Lola à l’école d’infirmières)
  • 2020: Najlepsza produkcja MILF (40 Years Old, Temptations of a Married Woman)[23]
  • 2021: Najlepsza zagraniczna produkcja (Impulses)[24]
  • 2022: Najlepsza międzynarodowa produkcja (One Night in Barcelona)[25]
  • 2023: Najlepsza produkcja międzynarodowa (Revenge)[26]

Hot d’Or

  • 1992: Najlepszy francuski reżyser (Michel Ricaud / Les putes de l’autoroute)
  • 1993: Najlepszy reżyser europejski (Michel Ricaud / Les Menteuses)
  • 1993: Najlepszy oryginalny scenariusz (L’Affaire Savannah)
  • 1993: Najlepszy plakat (La Cité des pêches)
  • 1994: Najlepszy film europejski (Délit de Séduction)
  • 1994: Najlepszy reżyser europejski (Michel Ricaud / Délit de séduction)
  • 1995: Najlepszy reżyser europejski (Marc Dorcel / Obywatel Shane (Citizen Shane))
  • 1995: Najlepszy film europejski (Obywatel Shane (Citizen Shane))
  • 1995: Najlepszy oryginalny scenariusz (Zapach Matyldy (Le Parfum de Mathilde))
  • 1996: Najlepszy film europejski (Księżniczka i dziwka (La Princesse et la Pute))
  • 1996: Najlepszy reżyser europejski (Księżniczka i dziwka (La Princesse et la Pute))
  • 1996: Najlepszy oryginalny scenariusz (Księżniczka i dziwka (La Princesse et la Pute))
  • 1996: Najlepszy nowy reżyser (Christoph Clark / Młode lubieżne wdowy (Jeunes veuves lubriques))
  • 1996: Najlepsza kampania marketingowa (Talizman – Ukryte pożądanie (Le Désir dans la peau))
  • 1996: Najlepszy plakat (Talizman – Ukryte pożądanie (Le Désir dans la peau))
  • 1997: Platynowy film (Księżniczka i dziwka) (La Princesse et la Pute) – Najlepsza kampania marketingowa (Laure Sainclair)
  • 1998: Platynowa kaseta wideo (Sexe de feu et cœur de glace)
  • 1998: nagroda honorowa Hot d’Or
  • 1999: Najlepszy film europejski (L’enjeu du désir)
  • 1999: Najlepszy film europejski (Alain Payet / Labirynt (Labyrinthe))
  • 1999: nagroda honorowa Hot d’Or (Laure Sainclair)
  • 1999: Najlepszy scenariusz (Labirynt (Labyrinthe))
  • 1999: Najlepszy plakat (Cena pożądania (L’Enjeu du désir))
  • 2000: Specjalna nagroda wideo (Noce pani prezydent (Les nuits de la présidente))
  • 2000: Najlepsze DVD (Amnezja – Apetyt na Laurę (La ruée vers Laure))
  • 2009: Najlepszy film francuski (Ritual)

Ninfa

  • 1996: Najlepszy reżyser
  • 1999: Najlepszy film europejski (Cena pożądania (L’Enjeu du désir))
  • 1999: Najlepszy reżyser europejski (Alain Payet / Cena pożądania (L’Enjeu du désir))
  • 2000: Najlepszy reżyser europejski (Alain Payet / La Fête à Gigi)
  • 2000: Najlepsza lesbijska scena (Nikki Anderson, Kate More i Silvia Saint/Alexia i spółka (Alexia and Co.))[27]
  • 2001: Ninfa Award – nagroda honorowa
  • 2002: Najlepszy reżyser (Alain Payet – People’s choice award)
  • 2005: Najlepszy film gejowski (Flight Club / Body Prod)[28]
  • 2005: Ninfa Award za całokształt twórczości[28]
  • 2008: Najlepszy film (Casino-No-Limit)
  • 2008: Najlepszy reżyser (Hervé Bodilis / Casino-No-Limit)
  • 2008: Najlepszy film lesbijski (Fuck Vip Extasy)

Venus Award

  • 1997: Najlepszy film europejski (Le prix de la luxure)
  • 2000: Nagroda honorowa
  • 2001: Najlepsza produkcja francuska
  • 2002: Nagroda honorowa
  • 2003: Najlepszy film francuski (La jouisseuse)
  • 2003: Najlepszy reżyser francuski (Alain Payet / La jouisseuse)
  • 2004: Najlepszy film francuski (Le parfum du désir)
  • 2004: Najlepszy reżyser francuski (Alain Payet)
  • 2006: Najlepszy film (Road MoviX)
  • 2007: Najlepszy reżyser (Hervé Bodilis)
  • 2008: Najlepszy film (Casino-No-Limit)
  • 2008: Najlepszy duży budżet (Casino-No-Limit)
  • 2008: Najlepszy reżyser (Hervé Bodilis)
  • 2009: Najlepszy reżyser (Hervé Bodilis)
  • 2009: Najlepszy film (Ritual)
  • 2009: Najlepszy film (Tarra White)
  • 2009: Najlepszy kanał telewizyjny (DORCELTV)
  • 2010: Najlepszy kanał telewizyjny (DORCELTV)
  • 2010: Najlepsze innowacje (DORCEL 3D)
  • 2010: Najlepsza oferta europejska VOD (DORCEL VOD)
  • 2010: Najlepsza seria (Russian Institute)
  • 2014: Niewinny (L’innocente) – Max Candy i Michael Ninn

V Premios Turia (Madryt, Hiszpania)

  • 1996: Najlepszy film (Zapach Matyldy (Le Parfum de Mathilde))[29]

Eroticon Warsaw (Polska)

  • 1998: Nagroda honorowa
  • 1998: Najlepsza scena (Laure Sainclair / Journal d’une infirmière)
  • 2000: Najlepszy reżyser (Marc Dorcel / Alexia i spółka (Alexia & Co))
  • 2002: Najlepszy film europejski (Les 12 coups de minuit)
  • 2003: Najlepszy reżyser (Alain Payet / La jouisseuse)
  • 2004: Najlepszy film (Le parfum du désir)
  • 2004: Najlepszy reżyser (Juergen Wolf)

Prague Erotica Sex (Czechy)

  • 1997: Najlepszy film europejski
  • 1997: Najlepszy reżyser europejski (Cyril Bézier)
  • 1998: Najlepszy film europejski (Garip)
  • 2000: Najlepszy reżyser (Alain Payet)
  • 2001: Najlepszy film europejski (Maxime)
  • 2001: Najlepszy reżyser (Alain Payet / Cena pożądania (L’enjeu du désir))
  • 2002: Najlepszy reżyser (Alain Payet / La Fête à Gigi)
  • 2002: Najlepsze DVD (Alexia & Co)
  • 2002: Najlepszy film (Le point Q)
  • 2003: Najlepszy film (Karim)
  • 2003: Najlepszy reżyser europejski (Alain Payet / La Jouisseuse)
  • 2003: Najlepsze DVD (David Boob’s)
  • 2004: Najlepszy film (Maxime)
  • 2004: Najlepszy reżyser (Alain Payet)
  • 2005: Najlepszy film (Hervé Bodilis / Pornochic 5)
  • 2005: Najlepszy reżyser (Alain Payet / Call Girls deluxe)
  • 2006: Najlepsza seria (Russian Institute)

European X Festival (Bruksela, Belgia)

  • 1995: Najlepszy film francuski (Zapach Matyldy (Le Parfum de Mathilde))
  • 1995: Najlepszy reżyser francuski (Marc Dorcel)
  • 1996: Najlepszy film francuski (Talizman – Ukryte pożądanie (Le désir dans la peau))
  • 1996: Najlepszy reżyser francuski (Marc Dorcel)
  • 1997: Najlepszy film europejski (L’indécente aux enfers)
  • 1997: Najlepszy reżyser francuski (Marc Dorcel / Dręczona pożądaniem (L’indécente aux enfers))
  • 1998: Najlepszy film europejski (L’empreinte du vice)
  • 1999: Najlepszy reżyser francuski (Alain Payet)
  • 2000: Najlepszy reżyser europejski (Alain Payet)
  • 2000: Najlepszy film (Le contrat des anges)
  • 2001: Najlepszy film francuski (Les 12 coups de minuit)
  • 2001: Najlepszy reżyser europejski (Marc Dorcel)
  • 2002: Najlepszy film francuski (Désir fatal)
  • 2002: Najlepszy film europejski (Désir fatal)
  • 2002: Najlepszy reżyser (Ovidie / Lilith)
  • 2004: Najlepszy film (Le parfum du désir)
  • 2004: Najlepszy Pro-Am (Hot Paradise)
  • 2004: Najlepszy reżyser (John B. Root)
  • 2004: Najlepszy scenariusz (L’éducation de Claire)
  • 2004: Najlepsze DVD (No limit)
  • 2005: Najlepszy film (Cabaret Sodom Club / François Régis)
  • 2005: Najlepsza seria (Pornochic / Hervé Bodilis)
  • 2006: Najlepsza seria (Russian Institute / Hervé Bodilis)
  • 2006: Najlepszy scenariusz (En toute intimité)
  • 2007: Najlepsze DVD (Les deux sœurs)
  • 2007: Nagroda honorowa dla Dolly Golden
  • 2007: Nagroda jury (Yasmine)
  • 2008: Najlepsza seria (Russian Institute)
  • 2008: Najlepszy film (French conneXion)

AEBN VOD Awards (USA)

  • 2011: Najlepszy film zagraniczny (Journal d’une fille au pair)
  • 2010: Najlepszy film zagraniczny (La Gouvernante)
  • 2013: Najlepszy film zagraniczny VOD (Claire Castel, comment je suis devenue une putain)

XBIZ Award

  • 2011: Najlepsze studio europejskie
  • 2012: Najlepsze studio europejskie
  • 2012: Najlepszy film europejski (Les Filles de la campagne)
  • 2013: Najlepsze studio europejskie
  • 2013: Najlepszy film produkcji europejski (Inglorious Bitches, Max Candy)
  • 2013: Najlepsza parodia roku (Inglorious Bitches, Max Candy)
  • 2013: Najlepszy europejski reżyser roku (Max Candy)
  • 2014: Najlepszy reżyser europejski (Herve Bodilis)
  • 2014: Najlepsze studio europejskie
  • 2015: Najlepsze studio europejskie
  • 2015: Najlepszy reżyser europejski (Herve Bodilis)
  • 2015: Najlepszy film (Russian Institute : Vacances chez mes parents)
  • 2016: Najlepsze studio europejskie
  • 2016: Najlepszy film (Comment je suis devenue esclave sexuelle)
  • 2019: Zagraniczne studio roku[30]
  • 2020: Zagraniczne studio roku[31]

XBIZ Europa Award

  • 2018: Studio roku[32]
  • 2018: Film roku – Undercover (2017)[32]
  • 2018: Efektowny film roku – Luxure: Wife to Educate (2017)[32]
  • 2019: Studio roku[33]
  • 2019: Efektowny film roku – Clea, Private Banker (2018)[33]
  • 2020: Studio roku[34]
  • 2021: Witryna studia roku – DorcelClub.com[35]
  • 2021: Film glamcore roku – Luxure: My Wife’s Perversions (2020)[35]
  • 2023: Studio roku – Dorcel[36]


Przypisy

  1. ↑ Marc Dorcel. FILMSTARTS.de. (niem.).
  2. ↑ Marc Dorcel. Listal. (ang.).
  3. ↑ Marc Dorcel. ČSFD.cz. (cz.).
  4. ↑ Marc Dorcel. AlloCiné. (fr.).
  5. ↑ Marc Dorcel. FDb.cz. (cz.).
  6. ↑ Ma Rencontre avec Gregory Dorcel, directeur général de Marc Dorcel SA. Journal du Net, 2016-08-30. (fr.).
  7. ↑ Marc Dorcel – La biographie de Marc Dorcel. Voici.fr. (fr.).
  8. ↑ Grégory Dorcel, le fils de Marc, qui a repris les reines de l’empire familial du porno. Success Stories, 2016-08-30. (fr.).
  9. ↑ Hot d’Or 1999 Winners. hotdor.org. [dostęp 2020-09-07]. (ang.).
  10. ↑ AEBN Announces Winners of 2010 VOD Awards. AVN.
  11. ↑ Exclusive: Complete 2008 eLINE Award Winners from Venus Berlin. AVN.
  12. ↑ Marc Dorcel Awards. FamousFix. (ang.).
  13. ↑ Tod Hunter: XBIZ Awards 2009 Official Nominees Announced. xbiz.com, 2008-12-03. (ang.).
  14. ↑ Eric Loret: Marc et Grégory Dorcel: L’empire décent. Liberation.fr, 2008-04-25. (fr.).
  15. ↑ Samuel Paulet: Interview: Grégory Dorcel, DG de Marc Dorcel, prince de la luxure et du X en France. Focusur, 2015-11-16. (fr.).
  16. ↑ David Abiker: Grégory Dorcel: comment. Cadremploi. (fr.).
  17. ↑ Bertrand de Volontat: Grégory Dorcel: «Le sexe doit avoir un environnement haut de gamme». 20minutes. [dostęp 2016-01-31]. (fr.).
  18. ↑ Grégory Dorcel, signe particulier : né sous X - Capital.fr [online], www.capital.fr, 15 marca 2017 [zarchiwizowane z adresu 2017-03-15]  (fr.).
  19. ↑ Jérôme Bouteiller: La Vidéo porno en ligne satisfait Marc DORCEL. clubic.com, 2002-09-04. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (fr.).
  20. ↑ Ron Martin: Dorcel Signs Priscila Sol to Performance Contract. AVN, 2004-10-01. (ang.).
  21. ↑ Le producteur de films X Marc Dorcel lance Dorcel TV. avmaroc.com, 2006-03-01. (fr.).
  22. ↑ Private Releases Full Media Archive on PrivateClassics.com. AVN, 2016-08-30. (ang.).
  23. ↑ 2020 AVN Award Winners Announced. AVN. [dostęp 2020-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (ang.).
  24. ↑ 2021 AVN Award Winners Announced. AVN. [dostęp 2021-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-24)]. (ang.).
  25. ↑ 2022 AVN Award Winners Announced. AVN.com. [dostęp 2022-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-23)]. (ang.).
  26. ↑ 2023 AVN Award Winners Announced. AVN. [dostęp 2023-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-08)]. (ang.).
  27. ↑ Ninfa Awards 2000. Web.archive.org. [dostęp 2014-12-13]. (ang.).
  28. ↑ a b Barcelona International Erotic Film Festival. ficeb.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  29. ↑ V Premios Turia 1996. Cartelera Turia, 1996-07-01. [dostęp 2022-01-23]. (ang.).
  30. ↑ Rhett Pardon (2019-01-18): 2019 XBIZ Awards Winners Announced. xbiz.com. [dostęp 2019-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).
  31. ↑ JC Adams (2020-01-17): 2020 XBIZ Awards Winners Announced. xbiz.com. [dostęp 2020-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-18)]. (ang.).
  32. ↑ a b c Alejandro Freixes (2018-09-11): 1st-Ever XBIZ Europa Awards Winners Announced. xbiz.com. [dostęp 2018-09-12]. (ang.).
  33. ↑ a b JC Adams (2019-09-11): Winners Announced for 2019 XBIZ Europa Awards. xbiz.com. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-16)]. (ang.).
  34. ↑ Winners Announced for 2020 XBIZ Europa Awards. xbiz.com. [dostęp 2020-10-22]. (ang.).
  35. ↑ a b 2021 XBIZ Europa Awards Winners Announced. xbiz.com, 16 września 2021. [dostęp 2021-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-17)]. (ang.).
  36. ↑ 2023 XBIZ Europa Awards Winners Announced. xbiz.com, 12 września 2023. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-13)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Marc Dorcel w bazie IMDb (ang.)
  • Marc Dorcel w bazie Filmweb
  • ISNI: 0000000010099789
  • VIAF: 315535695, 46955704
  • BnF: 13989489n
  • SUDOC: 144654210
  • PLWABN: 9810622127605606
  • WorldCat: viaf-46955704, viaf-315535695