Marina Anisina
Gwendal Peizerat i Marina Anisina (2012) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja | Francja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 30 sierpnia 1975 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 163 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konkurencja | Pary taneczne | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Partner sportowy | Gwendal Peizerat (FRA) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Muriel Boucher-Zazoui | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | CSG Lyon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery | 2002 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Marina Wiaczesławowna Anisina, ros. Марина Вячеславовна Анисина (ur. 30 sierpnia 1975 w Moskwie) – rosyjska łyżwiarka figurowa reprezentująca Francję, startująca w parach tanecznych z Gwendalem Peizeratem. Mistrzyni olimpijska z Salt Lake City (2002) i brązowa medalistka olimpijska z Nagano (1998), mistrzyni świata (2000), dwukrotna mistrzyni Europy (2000, 2002), zwyciężczyni finału Grand Prix (1999) oraz sześciokrotna mistrzyni Francji. Zakończyła karierę amatorską w 2002 roku.
Życie prywatne
Marina Anisina ma pochodzenie ukraińskie ze strony matki, jest potomkiem kozaków dońskich. Marina zostając łyżwiarką figurową poszła w ślady swojej matki Iriny Czerniajewej, która reprezentowała ZSRR na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972. Za to jej ojciec Wiaczesław Anisin był hokeistą i również reprezentował ZSRR. Ma młodszego brata Michaiła, który tak jak ojciec, jest hokeistą rosyjskim.
W 2007 r. wyszła za mąż za ukraińsko-rosyjskiego aktora Nikitę Dzhigurda, którego poznała podczas występów w rosyjskim show Gwiazdy tańczą na lodzie[1]. W 2009 r. na świat przyszedł ich syn MicAngel, a rok później córka Eva Vlada. W 2015 r. ogłosili, że znów spodziewają się dziecka, jednak Marina poroniła. W październiku 2016 r. Marina złożyła pozew o rozwód, który otrzymała miesiąc później[2][3].
Kariera
Anisina rozpoczęła treningi łyżwiarskie w wieku 4 lat[4]. Jej matka, która doświadczyła wielu kontuzji w konkurencji par sportowych, odradziła córce pójście w jej ślady, dlatego Marina zdecydowała się występować w parach tanecznych[5]. Jej pierwszym partnerem był Siergiej Sachnowski.
Kariera juniorska
W latach 1989–1992 występowała z Ilją Awierbuchem i wspólnie reprezentowali Związek Radziecki, a następnie Rosję. Odnosili wspólnie sukcesy w kategorii juniorów na arenie międzynarodowej. Dwukrotnie zostali mistrzami świata juniorów – w 1990 r. i 1992 r. Ich współpraca zapowiadała się na owocną, jednak Awierbuch zakochał się w Irinie Łobaczowej i zostawił Anisinę, by jeździć z ukochaną (Łobaczowa i Awierbuch byli później małżeństwem).
Kariera seniorska
Pozostawiona bez partnera Anisina napisała listy z propozycją współpracy do dwóch łyżwiarzy, których znała z występów na zawodach juniorskich. Jeden z listów zaadresowany był do Gwendala Peizerata, który tańczył wówczas z Mariną Morel, a drugi do Kanadyjczyka Victora Kraatza. Na początku, obydwa pozostały bez odpowiedzi. Jednakże, gdy z powodów zdrowotnych Morel zmuszona była zakończyć karierę sportową, Peizerat zdecydował się odpisać na list Anisiny. Rezultatem tej wymiany korespondencji był wyjazd Anisiny do Francji i rozpoczęcie wspólnych treningów. W 1993 r. Anisina rozpoczęła współpracę z Peizeratem. Marina chciała, aby Gwendal wyjechał z nią trenować do Rosji, jednak po sprzeciwie jego rodziny Marina zdecydowała się pozostać w Lyonie. Rozpoczęła również naukę języka francuskiego, a Gwendal starał się godzić treningi z kontynuowaniem edukacji. Pierwszy rok ich wspólnej jazdy był obfity we wzloty i upadki, para była blisko zerwania współpracy[6]. Ich trenerka Muriel Boucher-Zazoui przyznała, że byli przeciwieństwami pod względem charakterów, ale ich współpraca od początku wyglądała obiecująco[5].
Od pierwszego sezonu 1993/94 Anisina i Peizerat szybko zaczęli odnosić sukcesy, a gdy Rosjanka otrzymała francuski paszport, stał się on dla pary przepustką umożliwiającą start w igrzyskach olimpijskich w 1998 r., gdyż Anisina otrzymała obywatelstwo zbyt późno, aby wziąć udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994[7]. Przez dziewięć kolejnych sezonów nie schodzili z podium Trophée Eric Bompard oraz zdobywali kolejne medale podczas innych zawodów z cyklu Grand Prix. W latach 1996–2001 zdobyli sześć tytułów mistrzowskich we Francji. Od 1997 r. regularnie stawali na podium mistrzostw Europy i świata. Na igrzyskach olimpijskich w 1998 r. w Nagano wywalczyli brązowy medal przegrywając jedynie z rosyjskimi duetami Oksana Griszczuk/Jewgienij Płatow oraz Anżelika Kryłowa/Oleg Owsiannikow.
W 1999 r. obronili wicemistrzostwo na dwóch najważniejszych imprezach sezonu. W sezonie 1999/00 byli niepokonani, wywalczyli złoty medal na mistrzostwach świata i mistrzostwach Europy. Rok 2001 okazał się powrotem do srebrnych medali, ale kolejny sezon olimpijski należał już tylko do nich, gdyż przegrali jedynie podczas finału Grand Prix w Kitchener. Sezon olimpijski rozpoczęli od tytułu mistrzów Europy w Lozannie, następnie wzięli udział w swoich drugich igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City. Tym razem byli najlepsi i wywalczyli tytuł mistrzów olimpijskich[8]. Byli pierwszą parą taneczną z Francji, która zdobyła mistrzostwo olimpijskie. Największym sukcesem w karierze zakończyli amatorską karierę i od tego momentu brali udział jedynie w rewiach łyżwiarskich. Ich znakiem rozpoznawczym podczas występów było podnoszenie, w którym to Marina podnosi Gwendala.
Po zakończeniu kariery
Kilka lat po zakończeniu występów amatorskich Anisina i Peizerat brali udział w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars on Ice[9]. Anisina trenowała również młodych łyżwiarzy we francuskim klubie S.O.G.M.A. 13 w Marsylii. Oprócz tego zajmowała się choreografią dla innych łyżwiarzy.
Osiągnięcia
Z Peizeratem (Francja)
Zawody | 93–94 | 94–95 | 95–96 | 96–97 | 97–98 | 98–99 | 99–00 | 00–01 | 01–02 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe | |||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 3 | 1 | |||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 10 | 6 | 4 | 5 | 2 | 2 | 1 | 2 | |||||||||
Mistrzostwa Europy | 12 | 5 | 4 | 4 | 3 | 2 | 1 | 2 | 1 | ||||||||
GP Finał Grand Prix | 3 | 3 | 2 | 1 | 2 | ||||||||||||
GP Sparkassen Cup on Ice | 1 | 2 | |||||||||||||||
GP NHK Trophy | 5 | 3 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
GP Skate America | 2 | 1 | |||||||||||||||
GP Skate Canada International | 2 | 2 | 1 | ||||||||||||||
GP Trophée Lalique | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||||
Memoriał Ondreja Nepeli | 1 | ||||||||||||||||
Piruetten | 5 | ||||||||||||||||
Krajowe | |||||||||||||||||
Mistrzostwa Francji | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Z Awierbuchem (ZSRR, Rosja)
Zawody | 89–90 | 90–91 | 91–92 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa świata juniorów | 1 | 4 | 1 |
Przypisy
- ↑ Julia Kuprina: Marina Anissina and Nikita Dzhigurda got married. 2008-02-26. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
- ↑ Marina Anisina divorce Nikita Dzhigurda. capelino.com. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
- ↑ Nikita Dzhigurda disgraced wife all over the country, saying that she's an alcoholic. Celebrity News, 2016-11-18. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
- ↑ J. Barry Mittan: Fire on the Ice - Marina Anissina and Gwendal Peizerat. jbmittan.com, 1996. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Martine Lecaudey: Anissina-Peizerat enfin au sommet. Ladepeche, 2000-04-01. [dostęp 2018-05-01]. (fr.).
- ↑ Anissina-Peizerat, un couple de glace. Le Point, 2002-03-01. [dostęp 2018-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-15)]. (fr.).
- ↑ Amy Shipley: Off Ice, Anissina Keeps Her Cool. The Washington Post, 2002-08-11. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ A memorable gold for Gwendal Peizerat and Marina Anissina. olympic.org. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Kathleen Bangs: Peizerat still 'Peaking'. Golden Skate, 2003-09-15. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
Bibliografia
- Sports Reference – Marina Anissina. Sports Reference. [dostęp 2018-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-24)]. (ang.).
- p
- d
- e
- 1908: Ulrich Salchow
- 1920: Gillis Grafström
- 1924: Gillis Grafström
- 1928: Gillis Grafström
- 1932: Karl Schäfer
- 1936: Karl Schäfer
- 1948: Dick Button
- 1952: Dick Button
- 1956: Hayes Alan Jenkins
- 1960: David Jenkins
- 1964: Manfred Schnelldorfer
- 1968: Wolfgang Schwarz
- 1972: Ondrej Nepela
- 1976: John Curry
- 1980: Robin Cousins
- 1984: Scott Hamilton
- 1988: Brian Boitano
- 1992: Wiktor Petrenko
- 1994: Aleksiej Urmanow
- 1998: Ilja Kulik
- 2002: Aleksiej Jagudin
- 2006: Jewgienij Pluszczenko
- 2010: Evan Lysacek
- 2014: Yuzuru Hanyū
- 2018: Yuzuru Hanyū
- 2022: Nathan Chen
- 1908: Madge Syers
- 1920: Magda Julin
- 1924: Herma Plank-Szabó
- 1928: Sonja Henie
- 1932: Sonja Henie
- 1936: Sonja Henie
- 1948: Barbara Ann Scott
- 1952: Jeanette Altwegg
- 1956: Tenley Albright
- 1960: Carol Heiss
- 1964: Sjoukje Dijkstra
- 1968: Peggy Fleming
- 1972: Beatrix Schuba
- 1976: Dorothy Hamill
- 1980: Anett Pötzsch
- 1984: Katarina Witt
- 1988: Katarina Witt
- 1992: Kristi Yamaguchi
- 1994: Oksana Bajuł
- 1998: Tara Lipinski
- 2002: Sarah Hughes
- 2006: Shizuka Arakawa
- 2010: Kim Yu-na
- 2014: Adelina Sotnikowa
- 2018: Alina Zagitowa
- 2022: Anna Szczerbakowa
- 1908: Anna Hübler / Heinrich Burger
- 1920: Ludowika Jakobsson / Walter Jakobsson
- 1924: Helene Engelmann / Alfred Berger
- 1928: Andrée Joly / Pierre Brunet
- 1932: Andrée Brunet / Pierre Brunet
- 1936: Maxi Herber / Ernst Baier
- 1948: Micheline Lannoy / Pierre Baugniet
- 1952: Ria Falk / Paul Falk
- 1956: Sissy Schwarz / Kurt Oppelt
- 1960: Barbara Wagner / Robert Paul
- 1964: Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow
- 1968: Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow
- 1972: Irina Rodnina / Aleksiej Ułanow
- 1976: Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew
- 1980: Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew
- 1984: Jelena Wałowa / Oleg Wasiljew
- 1988: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1992: Natalja Miszkutionok / Artur Dmitrijew
- 1994: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1998: Oksana Kazakowa / Artur Dmitrijew
- 2002: Jelena Bierieżna / Anton Sicharulidze i Jamie Salé i David Pelletier
- 2006: Tatjana Tot´mianina / Maksim Marinin
- 2010: Shen Xue / Zhao Hongbo
- 2014: Tetiana Wołosożar / Maksim Trańkow
- 2018: Alona Sawczenko / Bruno Massot
- 2022: Sui Wenjing / Han Cong
- 1976: Ludmiła Pachomowa / Aleksandr Gorszkow
- 1980: Natalja Liniczuk / Giennadij Karponosow
- 1984: Jayne Torvill / Christopher Dean
- 1988: Natalja Biestiemjanowa / Andriej Bukin
- 1992: Marina Klimowa / Siergiej Ponomarienko
- 1994: Oksana Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 1998: Oksana Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 2002: Marina Anisina / Gwendal Peizerat
- 2006: Tatjana Nawka / Roman Kostomarow
- 2010: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2014: Meryl Davis / Charlie White
- 2018: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2022: Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e